Κατ’ αρχήν να καταστήσουμε όχι απλά, σαφές αλλά σαφέστατο. Δεν παραχωρείται το δικαίωμα της πίστης των Χριστιανών Ορθοδόξων Ελλήνων σε οποιονδήποτε είτε κληρικό, είτε λαϊκό. Και δε μετριέται συνάμα. Η πίστη του καθενός είναι στην ψυχή. Η εκκλησία στο μυαλό. Όλοι αυτοί οι οποίοι εκφράζουν τις εξαιρέσεις για την προστασία της υγείας. Για τη σωτηρία από τη μάστιγα του Κορωνοϊού είναι ασεβείς προς τους υπόλοιπους του κανόνα. Σε καιρούς χαλεπούς και δη, σε καιρούς εμπόλεμης κατάστασης. Δεν σχίζουν σφαίρες την ατμόσφαιρα. Την πλημμυρίζουν ιοί περισσότερο επικίνδυνοι. Από τις σφαίρες υπάρχουν τρόποι προστασίας. Από τους ιούς, δεν υπάρχουν ακόμη.
Επ’ ουδενί ουδείς εξ αυτών των ακραία ασυνεπών είναι καλύτερος Χριστιανός από τους συνεπείς. Και βέβαια, είναι αναφαίρετο δικαίωμα ο καθείς να σκέφτεται και να πράττει ελεύθερα. Είναι όμως, αναφαίρετο δικαίωμα και της Πολιτείας να εφαρμόζει τους νόμους. Είναι υποχρέωση της, να χρησιμοποιεί τον πέλεκυν της τιμωρίας σε όσους τους παραβαίνουν. Και μάλιστα, το πράττουν θεωρώντας όλους τους άλλους κορόιδα.
Εμείς, όλοι οι άλλοι οι οποίοι πειθαρχούμε, αρνούμαστε πως αυτοί οι οποίοι δεν πειθαρχούν είναι σωστότεροι πιστοί της Ορθοδοξίας. Απορρίπτουμε με απέχθεια μάλιστα, τους ισχυρισμούς περί βαθιάς και αβαθούς πίστης. Είναι έωλα επιχειρήματα κόντρα στην Ορθοδοξία.
Ο Υιός του Θεού ενανθρωπίστηκε και θυσιάσθηκε για την ημετέρα σωτηρία. Πως αντιλαμβανόμαστε τη θυσία Του; Και γιατί δε θυσιάζουμε εμείς χρόνο από τη ζωή μας, για τη σωτηρία μας; Γιατί; Ποια είναι η δική μας θυσία απέναντι στην δική Του; Ο Κύριος ουδέποτε χώρισε σε αμνούς κι ερίφια. Εμείς γιατί χωριζόμαστε σε εξυπνάκηδες και κορόιδα; Γιατί;
Και στην περίοδο της Τουρκοκρατίας δεν λειτουργούσαν παντού και πάντοτε οι εκκλησίες. Δε χάθηκε η πίστη μας. Δεν έσβησε το καντήλι της Ορθοδοξίας. Η άσβεστη φλόγα του… Αυτή αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο για την αναγέννηση του Έθνους μας. Θα σβήσει τώρα με δυο – τρεις μήνες περιοριστικών μέτρων; Ήμαρτον!
ΥΓ 1 :Εάν κι εφ’ όσον δε μας πατά η μνήμη μας (ο σκληρός μας δίσκος πέρασε κατά πολύ τα δεύτερα -ήντα). Ο Γιώργος Κούδας έμεινε κι ολοκλήρωσε την τρισένδοξη καριέρα του με τη φανέλα του ΠΑΟΚ χάρη στην παρέμβαση – επί προεδρίας Γιώργου Παντελάκη στην ΠΑΕ – του Δημήτρη Μπούζα στον Δημήτρη Καλογιάννη και τον Πέτρο Καλαφάτη. Τον πρόλαβαν πριν αναχωρήσει από το αεροδρόμιο «Μακεδονία»… Για άλλη γη, άλλα μέρη! Για να θυμούνται οι παλιοί και μαθαίνουν οι νέοι…
ΥΓ 2: Είναι ωραίες σκέψεις – κι εξελίσσονται ανάλογα σε πράξεις – οι ψηφοφορίες για τους καλύτερους στον αθλητισμό. Κι ωφέλιμες είναι καθώς ξυπνούν μνήμες κι επιμορφωτικές για κάθε αθλητή, κάθε άθλημα και κάθε ομάδα αλλά… Έχουμε την αμυδρά υποψία πως αδικούνται οι παλαιότεροι γενικά, αθλητές. Τούτο επειδή οι νεότεροι ψηφοφόροι γνωρίζουν κι ορθά αποθεώνουν όσους ζουν. Σέβονται κι εκτιμούν όλους τους άλλους αλλά… Ο καθείς μας στην εποχή του!
ΥΓ 3 : Μπράβο στον ερασιτέχνη ΠΑΟΚ. Αμ ‘ έπος αμ΄ έργον η έκφραση ευγνωμοσύνης προς τους μαχητές της πρώτης γραμμής στο «μέτωπο» του Κορωνοϊού. Τα παιδιά τους ευπρόσδεκτα και δωρεάν στις Ακαδημίες του! Και που είστε; Με έναν σμπάρο, δυο τρυγόνια.
ΥΓ 4: Γιατί άραγε – ταπεινή απορία εκφράζουμε – δεν μεταφέρεται ημερολογιακά από την Εκκλησία η Μεγάλη Εβδομάδα και τον Άγιον Πάσχα; Για να λειτουργηθούμε και να κοινωνήσουμε όλοι; Ίσως αφελής η απορία μας. Δεν παύει να είναι απορία καθώς μαίνεται ο πόλεμος με τον Κορωνοϊό κι υπερβαίνουν την εκατόμβη οι αδικοχαμένες ψυχές!
