Η επιλογή του Ντομπρασίνοβιτς, ως αντικαταστάτη του Κάμπος, για όλους εκείνους που είναι λίγο υποψιασμένοι, δεν προκάλεσε καμία έκπληξη.
Ο κ. Καλαϊτζίδης, για περισσότερους απ’ έναν λόγους, δεν θέλει να απεμπολήσει την ιδιότητα του προπονητή. Μ’ αυτή ήρθε το περασμένο καλοκαίρι στον Άρη κι αυτή θέλει να υπηρετήσει, όταν η ομάδα με το καλό ανέβει στην FootballLeague. Το όνειρο του διακόπηκε άδοξα τον περασμένο Σεπτέμβριο όταν υποχρεώθηκε να βαδίσει προς την έξοδο λόγω της διοικητικής αλλαγή, αλλά δεν «έσβησε». Πάντα στο μυαλό του κ. Καλαϊτζίδη υπάρχει η προπονητική καριέρα του στον Άρη και γι’ αυτό φροντίζει ο αδερφός του. Εκτιμώ ότι η βούληση του mr. Kalas να γίνει ιδιοκτήτης του Άρη, έχει ως πρώτο κίνητρο τη συμπαράσταση προς τον αδερφό του και μετά ότιδήποτε άλλο. Για τις δεύτερες σκέψεις του εν δυνάμει μεγαλομετόχου των «κίτρινων» θα έχουμε τον καιρό να πούμε πολλά στο προσεχές μέλλον.
Ο άπειρος Ντομπρασίνοβιτς, λοιπόν, που θα κάνει το παρθενικό του κοουτσάρισμα στον πάγκο του Άρη επιλέχθηκε από τον τεχνικό διευθυντή διότι θέλει να έχει έναν προπονητή με τον οποίο θα μπορεί να συνεργάζεται και ίσως το καλοκαίρι να τον κάνει βοηθό του. Ο Μαυροβούνιος, περιγράφεται απ’ αυτούς που τον ξέρουν ως άτομο με πράο χαρακτήρα που είναι ιδιαιτέρως δεκτικός. Ο,τι δηλαδή χρειάζεται δίπλα του ο τεχνικός διευθυντής. Ο νέος προπονητής του Άρη ως ποδοσφαιριστής έχει αρκετές παραστάσεις. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει απριόρι ότι θα μπορέσει αυτή την εμπειρία να την αξιοποιήσει με την ιδιότητα του προπονητή. Εκεί όπου θα πρέπει να επιδείξει ηγετικές ικανότητες και να μπορεί να διαχειριστεί τις τυχόν κρίσεις που πάντα υπάρχουν σε μία ομάδα. Σαφώς και μία ομάδα Γ’ Εθνικής δεν έχει ανάγκη στον πάγκο της τον… Μουρίνιο, αλλά από το σημείο αυτό μέχρι να αναλάβει ο παντελώς άπειρος Ντομπρασίνοβιτς υπάρχει μία σημαντική διαφορά.
Σε κάθε περίπτωση την ευθύνη της επιλογής την έχει ο κ. Καλαϊτζίδης κι αυτός είναι ο πρώτος που θα κατηγορηθεί εάν δεν του «βγει» η επιλογή. Η αλήθεια πάντως είναι ότι η κύρια ευθύνη θα ανήκει στο δ.σ. του Α.Σ. Άρη που «έβαλε πλάτη» στην οικογένεια Καλαϊτζίδη ξετρελαμένη από τα δολάρια που υπόσχεται. Χωρίς να πάρει, προς το παρόν, καμία απολύτως εγγύηση και χωρίς να βάλει δικλίδες ασφαλείας προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα της ομάδας. Γιατί άραγε επέδειξε τέτοια βιασύνη;