Επιστρέφοντας στον τίτλο του χθεσινού μας σχολίου και σε ό,τι έχει σχέση με τα «μηνύματα» που εξέπεμψε η εικόνα της ομάδας με την μεταμόρφωσή της, μετά τις αλλαγές που επιχείρησε ο Λουτσέσκου, μπορούμε να υποστηρίξουμε, αναλαμβάνοντας και το οποιοδήποτε ρίσκο, ότι οι προοπτικές χαρακτηρίζονται και είναι ευοίωνες για την από εδώ και πέρα πορεία του ΠΑΟΚ.
Η ομάδα του Λουτσέσκου, χωρίς να παρουσιάσει μια συνολικά σταθερή καλή απόδοση στο προχθεσινό παιχνίδι απέναντι στους σουηδούς, έδειξε πως έχει τη δυνατότητα, με σωστή καθοδήγηση, να βρίσκει πολύ γρήγορα ό,τι πολύτιμο έχει μέσα της (σε ποδοσφαιρική αξιολόγηση) και το οποίο ενταφιαζόταν κατά περίσταση από άπειρους και αδόκιμους «διαχειριστές». Αναντίρρητα αυτό πιστοποιήθηκε με τον πλέον εμφατικό τρόπο και καταδείχθηκε με τη διαφορά που υπήρξε ανάμεσα στην απόδοση του πρώτου και του δευτέρου 45λεπτου. Και μάλιστα από τη στιγμή που ο έμπειρους Ρουμάνος αποφάσισε να απαλλαγή και να απομακρυνθεί από κάποια αυτοκαταστροφικά «στερεότυπα» του παρελθόντος και να προχωρήσει με τις δικές του εκτιμήσεις σε «χειρουργικές» επεμβάσεις, με τις οποίες αναποδογύρισε όλες τις συνθήκες του αγώνα, οδηγώντας την ομάδα του εκ του ασφαλούς σε ένα αποτέλεσμα πρόκρισης.
Η αντίδραση του Δικέφαλου σε αυτές τις αλλαγές ήταν άμεση. Σχεδόν αστραπιαία. Η βελτίωση ήρθε και ήταν ουσιαστική. Η βραδιά κύλησε και έκλεισε με ικανοποιημένο απόλυτα τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Η ίδια ομάδα η οποία με το ξεκίνημα του παιχνιδιού έδειξε ότι ήταν ο κακός ΠΑΟΚ (με καρμπόν) των πλέι οφ, επανεμφανίστηκε τελείως διαφορετική (σαφέστατα με τις πρώτες διορθωτικές κινήσεις του Ράζβαν). Ο νωθρός, άβουλος και ασυντόνιστος ΠΑΟΚ μεταμορφώθηκε σ’ ένα δυναμικό, πιεστικό και διεκδικητικό σύνολο, αφήνοντας όλους όσους γνωρίζουν λίγο μπάλα να αντιληφθούν μέσα από αυτήν την αλλαγή τί ήταν εκείνο που τον κρατούσε σχεδόν ημιπαράλυτο, όχι μόνο προχθές αλλά όπως και σε άλλα πολλά παιχνίδια του παρελθόντος.
Τότε που εμφανιζόταν δέσμιος αρνητικών αγωνιστικών συνθηκών μέσα από τις οποίες διαφαινόντουσαν περίεργα πράγματα και ιδιαίτερα η επιβολή στο βασικό σχήμα μετριοτήτων. Μερικοί έδωσαν την δική τους εξήγηση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το «χαρτάκι» δούλευε για ευνόητους λόγους χωρίς να νοιάζεται κανείς γι αυτό το «μπάζωμα» του βασικού σχήματος, με τους αξιότερους και καλύτερους να «σκουριάζουν» στον πάγκο, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να παίρνουν τον δρόμο της… «ξενιτιάς». Ο υγιής ανταγωνισμός δεν υπήρχε και ως εκ τούτου η διαχείριση του ρόστερ είχε προ πολλού εκφυλιστεί. Προχθές όμως η αντίδραση και η μεταμόρφωση έστειλαν μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις και σχεδόν για όλους και όλα. Για τους παίκτες που έδειξαν χαρακτήρα ήταν η επιβεβαίωση ότι τον διαθέτουν και είναι κρίμα να μην τον αφήνουν να εκδηλώνεται και να επιβεβαιώνεται σε μόνιμη βάση. Για τον κόουτς, ότι οι πρώτες εμπειρίες του μπορούν να τον βοηθήσουν να «εξυγιάνει» την κατάσταση σε απόλυτο βαθμό διευκολύνοντάς τον προφανώς στο να επιλέγει τους άξιους και όχι τους βαδιστές και μονιμάδες, που στηρίζονταν σε πλάτες πονηρών.
Και για τον κόσμο, ότι έχουν σοβαρό προπονητή. Βέβαια, οι φίλοι του ΠΑΟΚ αυτό το γνώριζαν και πριν ακόμα αποφασιστεί η πρόσληψη του Λουτσέσκου στην ομάδα τους. Με αυτή την θετική αύρα λοιπόν ο Δικέφαλος ξεκινάει αύριο τον μαραθώνιο του, αντιμετωπίζοντας εκτός έδρας τον Λεβαδειακό, του πολυπράγμονα Κομπότη. Διαιτητής ο Μάνταλος. Πιστεύοντας στις δυνατότητές τους οι παίκτες του Δικέφαλου δεν έχουν παρά να αποδείξουν ότι είναι άξιοι της εμπιστοσύνης, τόσο του προπονητή τους όσο και του κόσμου, και ότι είναι αποφασισμένοι να παρουσιάσουν τον καλύτερο εαυτό τους δικαιώνοντας αυτόν τον κόσμο που γνωρίζει να εκτιμά και να χειροκροτεί προσπάθειες, αξίες και ιδανικά (το έδειξε με το χειροκρότημα στον Αθανασιάδη).
Υ.Γ.: Ολόθερμες οι ευχές οι δικές μας, αλλά και όλων των υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων στον Βαγγέλη Γραμμένο. Ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ θα τις χρειαστεί, γιατί σίγουρα η προσπάθεια του θα αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες από το Αθηνοκεντρικό σύστημα και την ερυθρολευκοπράσινη συμμορία των παρασκηνίων, που ήδη τερατογεννήθηκε πρόσφατα.
