Η σύγχυση που επικρατεί το τελευταίο χρονικό διάστημα σε σχέση με την πανδημία του κορωνοϊού, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Ο κόσμος κοντεύει να τρελαθεί από αυτά που ακούει κάθε μέρα από τους πολιτικούς και τους γιατρούς. Άλλα έλεγαν πριν από 15 ημέρες, άλλα πριν από μία εβδομάδα, άλλα τις 2-3 τελευταίες ημέρες.
Ακόμη και άνθρωποι καλόπιστοι, καλοπροαίρετοι, που ένα χρόνο τώρα πειθαρχούν, επιδεικνύουν ατομική υπευθυνότητα, δεν αντιδρούν, υπομένουν κάθε μέτρο, ακόμη κι αν έχουν σκάσει ύστερα από έναν ολόκληρο χρόνο, πλέον, έχουν αγανακτήσει.
Κι έχουν αγανακτήσει επειδή σκέφτονται ότι γιατροί και πολιτικοί τους κοροϊδεύουν. Διότι δεν γίνεται μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, από κει που πριν 15 μέρες πολιτικοί και επιστήμονες μιλούσαν για άνοιγμα της αγοράς, άνοιγμα των σχολείων, τελική ευθεία πριν την επιστροφή στην κανονικότητα, 15 μέρες μετά να εμφανίζονται με δηλώσεις που παραπέμπουν στον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2021, τότε που στην Θεσσαλονίκη περνούσαμε τη δυσκολότερη περίοδο της πανδημίας.
Δεν γίνεται ενώ βλέπανε τα κρούσματα να αυξάνονται, να αυξάνονται, επίσης, οι διασωληνωμένοι, να μην υπάρχει άδειο κρεβάτι σε ΜΕΘ, να μας λένε ότι έρχεται η... απελευθέρωση κι ότι θα κάνουμε Πάσχα στα... χωριά μας.
Δεν μπορεί από κει που η συζήτηση πριν από δύο εβδομάδες περιστρεφόταν γύρω από το άνοιγμα του λιανεμπορίου και πως έρχεται σε σύντομο χρόνο και το άνοιγμα της εστίασης, να μας λένε τώρα ότι "πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και ειδικά τα νοσοκομεία γιατί η μάχη με τον ιό θα είναι διαρκείας".
Κι αν η μάχη με τον ιό θα είναι διαρκείας πώς θα αρθούν τα περιοριστικά μέτρα. Κι εντέλει είμαστε κοντά στην έξοδο από την υγειονομική κρίση ή δεν είμαστε; Κάποια στιγμή θα πρέπει να συνεννοηθούν αυτοί που έχουν δημόσιο λόγο. Κάποια στιγμή θα πρέπει να δώσουν καθαρές απαντήσεις στον κόσμο.
Η κατάσταση δεν είναι ίδια με εκείνη της πρώτης φάσης της πανδημίας. Το βλέπει όποιος παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις. Περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών που ερωτώνται, απαντούν ότι είναι δυσαρεστημένοι από τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση διαχειρίζεται την πανδημία. Τόσο ως προς το υγειονομικό σκέλος, όσο και ως προς το σκέλος της οικονομίας.
Σκεφτείτε δε ότι ακόμη δεν έχουμε δει ολόκληρη την εικόνα για τις οικονομικές συνέπειες της υγειονομικής κρίσης. Η πλειοψηφία των ειδικών για θέματα της αγοράς, προβλέπουν ένα εφιαλτικό τοπίο μετά την πανδημία.
Οι πολίτες βλέπουν καχύποπτα, πλέον, και τους πολιτικούς και τους επιστήμονες. Τόσο καχύποπτα που το επόμενο διάστημα να είναι πιθανό τα πράγματα νομοτελειακά να οδηγηθούν όχι σε άρση των μέτρων αλλά σε άρση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την κυβέρνηση...
