Χρήστο, είσαι μόνο στην αρχή, μην το ξεχνάς!

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι στην καλύτερη κατάστασή του αγωνιστικά. Ειδικά χθες κόντρα στον Αστέρα έδειξε σαφέστατα επηρεασμένος από την ήττα στην Κύπρο και τον αποκλεισμό. Σύμφωνα με την ταπεινή άποψή μου ο ΠΑΟΚ δεν πιάνει υψηλά επίπεδα απόδοσης γιατί οι μέσοι του δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση. Ο Σβαμπ δεν είναι στα στάνταρ της εκκίνησης της σεζόν, ο Ελ Καντουρί και ο Αουγκούστο έχουν επηρεαστεί από τα «μπες-βγες» λόγω τραυματισμών. Συν τοις άλλοις, για τον Μαροκινό ήταν σαφές χθες ότι κουβαλούσε και τον εκνευρισμό από το μοιραίο πέναλτι κόντρα στην Ομόνοια και του βγήκε στην φάση με τον Σουάρεθ.

Παρόλα αυτά ο Δικέφαλος διέθετε ένα στοιχείο που φανερώνει υγεία στα αποδυτήρια. Ποιο είναι αυτό; Καρδιά και θέληση να κυνηγήσει κάθε μπάλα. Τέτοια συμπεριφορά έχουν οι ομάδες που διαθέτουν σφιχτά αποδυτήρια και οι παίκτες τους έχουν καλή σχέση με τον προπονητή. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στον ΠΑΟΚ με τον Γκαρσία. Ας το κρατήσουμε όμως και θα επανέλθουμε σε κάποιο επόμενο ματς που ενδεχομένως θα το διαπιστώσουμε πιο πειστικά.

Ο Αντρίγια δείχνει στοιχεία που ούτε τα είχαμε φανταστεί

Προφανώς ο ΠΑΟΚ θα χτίσει πάνω σ’ αυτή την διάθεση να παλεύει για την νίκη μέχρι το τέλος ακόμη κι αν δεν είναι στην καλύτερη φόρμα του. Μέχρι να αρχίσει να ρολάρει και να φορμαριστούν βασικά του χαρτιά έτσι ώστε να μπορεί να παίρνει νίκες και με λιγότερο ιδρώτα, αυτό το στοιχείο θα τον συντροφεύει πάντα. Απαραίτητα. Το ίδιο και η απίστευτη συνεισφορά που έχει στο παιχνίδι του ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς που χθες έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Εφτασε μάλιστα να κάνει και τα περισσότερα κλεψίματα (9 συνολικά !) απ’ όλους τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων που αγωνίστηκαν. Ο βραχύσωμος Σέρβος μεσοεπιθετικός στην αρχή της περιόδου κέρδιζε τους πάντες με την ποιότητά του, τώρα πλέον και με την απίστευτη μαχητικότητα του και την διάθεσή του να προσφέρει σε όλους τους τομείς. Πάνω στο τερέν βγάζει νεύρο, καλώς εννοούμενο εγωισμό, στοιχεία που δείχνουν ηγετική προσωπικότητα την οποία, πιθανόν, δεν του επέτρεψαν να βγάλει στην Μπενφίκα.

Ενα μικρό γράμμα στον Τζόλη

Χθες, όμως, είναι η αλήθεια, την δόξα του Αντρίγια έκλεψε ο Τζόλης, Ο Χρηστάκης που μετά την καραντίνα συστήθηκε στην πρώτη ομάδα ως πολλά υποσχόμενο ταλέντο που προωθήθηκε από την Κ19 και πλέον είναι ο Χρηστάρας που παίρνει στις πλάτες του την πρώτη ομάδα. Κόντρα στον Αστέρα ήταν αυτός που έλαμπε εκτυφλωτικά, πέτυχε ένα γκολ στο ένα σουτ που επιχείρησε και αυτό είναι μία ακόμη απόδειξη της τεράστιας εκτελεστικής δεινότητας που διαθέτει. Η κίνηση να ξεχύνεται σε ταχεία επίθεση από τα αριστερά, να συγκλίνει προς τον άξονα, κόβοντας την μπάλα τελευταία στιγμή και σουτάροντας με το δεξί, τείνει πλέον να χαρακτηριστεί κλασική. Και ας είναι μόλις 18.

Δεν κρύβω ότι κάθε φορά που βάζει παρόμοιας ομορφιάς γκολ, πιάνω τον εαυτό μου να βουρκώνει. Κλείνω πλέον 20 χρόνια ενασχόλησης με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ και δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να βλέπεις ένα παιδί από τις Ακαδημίες να γίνεται πρώτο βιολί στην ανδρική ομάδα. Με όση εμπειρία έχω-και διευκρινίζοντας ότι δεν θέλω σε καμία περίπτωση να παριστάνω τον ειδικό-θα ‘θελα να απευθυνθώ στον Χρήστο Τζόλη σε πρώτο πρόσωπο:

«Χρήστο, καταρχάς, θα ‘θελα πολύ ο γιος μου να σου μοιάσει. Όχι στο ποδοσφαιρικό ταλέντο, γιατί σέβομαι αυτό που κουβαλά κάθε παιδί μέσα του και δεν θα ήθελα να φορτώσω στον γιο μου τα δικά μου «θέλω». Θα ‘θελα να σου μοιάσει στον χαρακτήρα και την αφοσίωση σ΄ αυτό που κάνεις. Στην απίστευτη αυτοπεποίθηση και συγκέντρωση που βγάζεις κάθε φορά που παίρνεις την μπάλα, σημαδεύεις και εκτελείς. Αυτό θεωρώ ότι είναι και το μεγαλύτερο προσόν σου. Το εγκεφαλικό, όχι το καθαρά αγωνιστικό.

Παιδί 18 χρονών, ειδικά στην Ελλάδα της ευμάρειας και του «μην του λείψει τίποτα», είναι πολύ σπάνιο να διαθέτει αυτό το προσόν. Προφανώς, αυτό πιστώνεται και στην οικογένειά σου και πρέπει να το αναφέρουμε. Μέσα σε λίγους μήνες έχεις προλάβει από ταλέντο να γίνεις πρώτο βιολί και να ξελασπώνεις μία ομάδα επιπέδου ΠΑΟΚ σε δύσκολες στιγμές. Αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά και, προσωπικά, εμένα με οδηγεί σε ένα πολύ συγκεκριμένο συμπέρασμα: οι προδιαγραφές σου είναι πολύ υψηλές, προφανώς ξεπερνούν κατά πολύ τα στάνταρ του ελληνικού πρωταθλήματος. Αρκεί, βέβαια, να το θέλεις. Και εδώ είναι που θέλω να με ακούσεις. Εξαρτάται αποκλειστικά από σένα πόσο ψηλά θα πας. Είσαι σαν τον επικοντιστή που βάζει τον πήχη και μετά επιχειρεί να τον περάσει. Ο δικός σου είναι πολύ υψηλός, θα είναι κρίμα να τον κρατήσεις χαμηλά απλά και μόνο γιατί αυτό το «χαμηλά» μπορεί να είναι αρκετά ψηλά για την Ελλάδα. Έχω δει στο παρελθόν παίκτες που έκαναν αυτό το λάθος. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο Στέφανος Αθανασιάδης. Μόνος του αποφάσισε ότι δεν είχε άλλο πιο ψηλά να πάει, παρότι ήταν ένας πραγματικά χαρισματικός σκόρερ. Ίσως και να μετάνιωσε (παρότι μιλήσαμε στο Metropolis 95,5 πρόσφατα, δεν τόλμησα να την ανοίξω τόσο την κουβέντα σεβόμενος ότι ακόμη παραμένει ενεργός, αλλά σίγουρα μελλοντικά θα το συζητήσουμε), σημασία όμως έχει ότι άφησε όλο τον κόσμο να αναρωτιέται «γιατί».

Χρήστο, είσαι πολύ μικρός ακόμη ηλικιακά και προφανώς θα ανέβεις κι άλλο ποδοσφαιρικά. Το ζητούμενο είναι να πας εκεί που πραγματικά θα νιώσεις ότι έβγαλες όλο το ταλέντο που κουβαλάς μέσα σου. Γι αυτό και μόνο μία κουβέντα θα ‘θελα να σου πως κι αν θέλεις κράτα την:

Χρήστο, είσαι ακόμη στην αρχή. Να το θυμάσαι κάθε φορά που σκοράρεις, κάθε φορά που πανηγυρίζεις ένα γκολ με τόση χαρά όση είχες χθες. Είσαι ακόμη στη αρχή, γι’ αυτό να ζητάς περισσότερα. Κάθε γκολ που βάζεις, κάθε ασίστ που μοιράζεις να την εκλαμβάνεις ως ένα μήνυμα από τον εαυτό σου: «Χρήστο, μπορείς παραπάνω». Με πολλή δουλειά, προσγείωση και κλείσιμο αυτιών στις σειρήνες που θα σε περιτριγυρίζουν, χωρίς αμφιβολία, από εδώ και στο εξής. Και μαζί τύχη. Να είσαι γερός, να μην έχεις διαλείμματα στο σκαρφάλωμα προς την κορυφή του ποδοσφαιρικού Ολύμπου. Ή μήπως είναι Εβερεστ; Εσύ θα μας απαντήσεις πόσο ψηλά θα αναρριχηθείς. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν επιλέξεις τον δύσκολο δρόμο ο ΠΑΟΚ θα βγει πολύ πιο ωφελημένος. Ίσως στα δικά σου πόδια να βρίσκεται το μυστικό για να πάει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και ακόμη παραπέρα.

Να ‘σαι καλά Χρηστάρα που με άκουσες».

Υ. Γ,. Μου είναι αδιανόητο να ασχοληθώ με την διαιτησία μετά από αυτήν την επικοινωνία (ελπίζω να με άκουσε) με τον Χρήστο Τζόλη...