Σιγά... τα ωά θα μου πείτε και με το δίκιο σας, διαπιστώνοντας πως δείχνω μια αδικαιολόγητη επιμονή να ασχολούμαι και να σκαλίζω καταστάσεις όχι απλά προβλέψιμες, αλλά καταναγκαστικά αποδεκτές σε βάθος χρόνου, θαρρείς και δεν γνωρίζεις τι συμβαίνει γύρω σου επι δεκαετίες ολόκληρες στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έλα όμως που δεν με αφήνει το φιλότιμο κι ένα γαμώτο. Τα οποία δεν μου επιτρέπουν να κλείσω τα μάτια μου και τα αυτιά μου και να επιτρέψω σε αυτή την άθλια σέχτα, να επιβάλλει και τον «λόγο» και τον «νόμο» της. Όπου λόγος η ερυθρόλευκη, σαχλή και σάπια προπαγάνδα και όπου νόμος το...«σφάξε με αγά μου να αγιάσω».
Ναι γνωρίζω πολύ καλά και έχω βιώσει περισσότερο από τον καθένα τη χούντα που διαχρονικά καταδυναστεύει τον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όμως θεωρώ και κρίνω πως το να γυρίζεις την πλάτη σε προκλήσεις που επαναλαμβάνονται και παρκάρουν στη ανοχή και στη σιωπή, είναι κάτι που δεν επιτρέπεται και το χειρότερο και πλέον επικίνδυνο, που ενθαρρύνει τα θρασίμια τα οποία εξακολουθούν να αποπατούν πάνω στο άθλημα. Κι αυτό το κάνουν γιατί πιστεύουν ότι έχουν και το δικαίωμα, από τη στιγμή κατά την οποία δεν αισθάνονται την παραμικρή ενόχληση.
Κάτι τέτοιο συνέβη και στη Ριζούπολη, με την εμφατική επανεμφάνιση της θρυλικής παράγκας. Οι επιλεγέντες από τον κύριο Κλάτενμπεργκ (όψιμο αλλά φανατικό πλέον φίλο του Ολυμπιακού αρχιδιαιτητή) διαιτητές Τζοβάρας (πρώτος) και Κουμπαράκης (VAR), επιχείρησαν μία θεαματική, συγχρόνως όμως και αποκρουστική προσπάθεια διάσωσης του μπλοκαρισμένου θρύλου, καρατομώντας τον Απόλλωνα της Ριζούπολης, ο οποίος αξίζει να σημειωθεί ότι αντιστάθηκε με γενναιότητα, παρά το γεγονός ότι αγωνίζονταν με εφεδρική ενδεκάδα. Δεν είναι υπερβολή να χαρακτηριστεί η προσπάθεια του διδύμου – ταγμένου ανεπιφύλακτα σε βάθος χρόνου και επανειλημμένα στις υπηρεσίες του θρύλου – διαιτητική ασέλγεια, δεδομένων των συνθηκών και των παραμέτρων της αναμέτρησης. Σε αυτό το σημείο, ίσως θα χρειαστεί να υπενθυμίσουμε ότι στο φετινό πρωτάθλημα, στη διάρκεια του οποίου οι επιτελείς και όχι μόνο του λιμανιού επαίρονται ότι κάνουν περίπατο (χωρίς να υπάρχει σοβαρός ανταγωνισμός βέβαια), άλλες οκτώ φορές χρειάστηκαν παρόμοιες «εγχειρήσεις» για να κερδίσουν βαθμούς και να ξεφύγουν από τους αντιπάλους τους. Αυτό το τελευταίο κρατήστε το σαν σημείωση όταν υπολογίζετε αν είναι δικαιολογημένη η βαθμολογική διαφορά που υπάρχει και όχι για να απαντήσετε στο ερώτημα ποιος έχει την καλύτερη ομάδα.
Πάμε όμως στα «συνακόλουθα» της διαιτητικής ασέλγειας. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι «παρέστησαν» παρανόμως, παραβιάζοντας το υγειονομικο πρωτόκολλο, περίπου 500 φίλαθλοι του Ολυμπιακού. Μέχρι στιγμής όμως ο αρμόδιος Υπουργός κύριος Πλεύρης κάνει το παγώνι για το πολύ σοβαρό συμβάν. Είναι ο ίδιος που αστραπιαία έσπευσε να καταγγείλει, συγχρόνως και να προαναγγείλει, τιμωρία του ΠΑΟΚ, γιατί στην Τούμπα εντοπίστηκαν ή βρέθηκαν δύο ΠΑΟΚτσήδες χωρίς να έχουν τα απαραίτητα έγγραφα εμβολιασμού. Είπατε τίποτα; Τώρα σας ρωτάω εγώ με τη σειρά μου, είναι δυνατόν να μην αντιδράς σε τέτοιου είδους προκλήσεις;
Είπαμε όμως η δημοσιογραφία έχει πολλά πρόσωπα. Από τα δύο που περνά προς τα έξω εντονότερα, το ένα αφορά τους μαχητές και αχειραγώγητους εκπροσώπους της ενημέρωσης και το άλλο τους σιτιζόμενους, καθοδηγούμενους και ελεγχόμενους.
ΥΓ1: Ο λαλίστατος μεγαλομέτοχος του Απόλλωνα της Ριζούπολης, ο οποίος δεν δίστασε να προβεί σε ανακοινώσεις χολής μετά το παιχνίδι της ομάδας του στην Τούμπα, μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει κιχ για το «μαγείρεμα» και για τον «αποκεφαλισμό» της ομάδας του από το στημένο εκ προοιμίου ερυθρόλευκο δίδυμο Τζοβάρα – Κουμπαράκη.
ΥΓ2: Το να βλέπεις και να μετράς μόνον πόσοι λείπουν από την ομάδα σου για να δικαιολογήσεις την άσχημη εμφάνιση της και να μην αναφέρεσαι διόλου στο πόσοι σημαντικοί παίκτες έλειπαν και από τους αντιπάλους, δυσκολεύει κάπως το να γίνεις πιστευτός.
