Τελικά, είναι πολύ δύσκολο να έχει κανείς γνώθι σαυτόν. Πιο εύκολο είναι να φορά παρωπίδες και να εκφράζει τους ευσεβείς πόθους του, αντί να κάνει ρεαλιστικές εκτιμήσεις.
Eκανε δυο-τρεις νίκες η ΑΕΚ με τον Γιαννίκη, προπονηταράς ο Γιαννίκης και η ΑΕΚ πάει πλέον για Πρωτάθλημα. Σουλούπωσε τον Παναθηναικό ο Γιοβάνοβιτς, προπονηταράς ο Γιοβάνοβιτς και ο Παναθηναικός έχει μίνιμουμ στόχο να βγει στην Ευρώπη. Το πιάσατε; Μίνιμουμ στόχος η Ευρώπη. Αρα, μάξιμουμ ο τίτλος!
Και οι δύο ομάδες κάνουν τραμπάλα. Μία πάνω, μία κάτω. Λογικό. Με περιορισμένες δυνατότητες δεν μπορεί κανείς να έχει σταθερή νικηφόρα πορεία, ούτε και να πετύχει υψηλούς στόχους. Κι όμως. Ενώ έρχεται η στιγμή, που, μετά από κακές εμφανίσεις και ήττες, προσγειώνονται ανώμαλα οι κιτρινόμαυροι και πράσινοι σχολιογράφοι και ρεπόρτερ, παραβλέπουν την πραγματικότητα με δυο-τρεις απανωτές νίκες και αρχίζουν πάλι να θριαμβολογούν και να βλέπουν μεγαλεπήβολα όνειρα.
Την ίδια τραμπάλα κάνουν ο ΠΑΟΚ και ο Αρης. Αλλά εμείς, εδώ πάνω στον Βορρά, δεν πετάμε στα σύννεφα με τις όποιες επιτυχίες τους. Ξέραμε πριν καν αρχίσει το Πρωτάθλημα, ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να “χτυπήσει” τίτλο, όπως ξέραμε ότι στόχος του Αρη δεν μπορεί να είναι και φέτος παρά μόνο η έξοδος στην Ευρώπη. Είτε κερδίζουν, είτε χάνουν, αναγνωρίζουμε και καταγράφουμε τις αγωνιστικές αδυναμίες τους. Ούτε τον εαυτό μας προσπαθούμε να κοροιδέψουμε, ούτε τους οπαδούς τους. Γι' αυτό ακριβώς, μας φαίνεται από παράλογη έως γελοία η συνήθεια ΑΕΚτσήδων και Παναθηναϊκών κονδυλοφόρων να φαντασιώνονται μεγαλεία κάθε φορά που τυχαίνει η ομάδα τους να έχει δυο-τρία σερί νικηφόρα αποτελέσματα.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι το φετινό Πρωτάθλημα θα το κατακτήσει άνετα ο Ολυμπιακός, μολονότι είναι ο χειρότερος των τελευταίων χρόνων. Κι αυτό δείχνει την αδυναμία των άλλων τεσσάρων “μεγάλων”, που είναι ακόμη χειρότεροι από τον χειρότερο Ολυμπιακό, άρα πολύ “λίγοι” για να διεκδικήσουν τον τίτλο. Και επειδή και οι τέσσερις δεν διαθέτουν ισοδύναμες κινητήριες μηχανές, η διαπίστωση αυτή δεν αποτελεί μομφή κατά του Παναθηναικού του Αλαφούζου και του Αρη του Καρυπίδη. Ούτε καν για την ΑΕΚ του Μελισσανίδη. Αποτελεί, όμως, για τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη. Γιατί μόνο ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη μπορεί να είναι αντίπαλο δέος για τον Ολυμπιακό του Μαρινάκη. Μόνο ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη μπορεί να κατακτά τίτλους, όπως και έχει κατακτήσει έξι την τελευταία πενταετία, μαζί μ' αυτόν που του έκλεψαν για να τον χαρίσουν στην ΑΕΚ. Και μόνο ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη είναι εκείνος που, μετά το νταμπλ του 2019, επιτρέπει στον Ολυμπιακό να παίζει στο Πρωτάθλημα χωρίς αντίπαλο...
ΥΓ. Οσο για την εξάδα των πλέι οφ, που θα κρίνει τα υπόλοιπα ευρωπαικά εισιτήρια, η πρόβλεψη είναι και φέτος ασφαλέστατη. Εκτός από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναικό, θα είναι, για εμένα, μεγάλη έκπληξη, αν δεν πλασαριστεί ο Αρης, ακόμη και με μείον έξι βαθμούς. Οπότε, το μόνο που μένει να μάθουμε έναι ποιος “μικρομεσαίος” θα γευτεί αυτή τη φορά λίγη πρόσκαιρη χαρά. Και οι υποψήφιοι είναι μόνο τρεις. Ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο ΟΦΗ και ο Αστέρας.
