Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο του Αρι Νικολάκη για την... ψυχρασία του Ραζβάν Λουτσέσκου με τον Πάμπλο Γκαρσία και το έλλειμμα απευθείας επαφών.
Συμφωνώ ότι αυτό χρειάζεται να γίνει και πλέον έχει περάσει και αρκετός καιρός από την περίοδο που ανθρώπινα (και δεν έχει να κάνει με τον Λουτσέσκου αυτό) ο Γκαρσία αισθανόταν την πικρία του να μην κρατήσει την θέση του πρώτου προπονητή μετά το Κύπελλο κόντρα στον Ολυμπιακό. Ωστόσο, πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι.
Υπάρχει συνεργασία μεταξύ πρώτης και β΄ ομάδας, έστω και αν η επικοινωνία γίνεται μεταξύ συνεργατών των δύο προπονητών και στελεχών της ΠΑΕ. Παίκτες της β’ ομάδας ανεβαίνουν για προπονήσεις (πριν λίγες μέρες χρειάστηκε ο Γκορντεζιάνι να παίξει σε οικογενειακό δίτερμα γιατί δεν συμμετείχε ο Νάρεϊ), κάποιοι άλλοι πήγαν στην προετοιμασία και είναι μεταξύ πρώτης και δεύτερης ομάδας, ενώ λίγο παλιότερα, η β’ ομάδα βοήθησε στην ομαλή επιστροφή στην αγωνιστική δράση του Ινγκι Ινγκασον.
Τελευταία, μάλιστα, η συνεργασία ενισχύθηκε και με εποπτεία του Αντρέι Φεντσένκοφ, του στενού συνεργάτη του Ζοσέ Μπότο.