Ενα από τα πρώτα πράγματα για τα οποία θα πρέπει να δεσμευτεί η νέα διοίκηση της ΕΠΟ, όποτε κι αν προκύψει, είναι ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά στο μέλλον αυτή η γελοιότητα την οποία ζούμε τα τελευταία χρόνια με τους τελικούς του κυπέλλου Ελλάδας και τις αναδιαρθρώσεις. Είναι ντροπιαστικό για τον κορυφαίο θεσμό του ποδοσφαίρου στη χώρα μας να μην μπορεί, αφενός, να αποφασίσει πού, πότε και με ποιες προϋποθέσεις θα γίνει ένας τελικός κυπέλλου και, αφετέρου, άλλα να ξέρουν οι ομάδες που συμμετέχουν στα επαγγελματικά πρωταθλήματα όταν ξεκινάει μια αγωνιστική περίοδος και άλλα να τους λένε ότι θα ισχύσουν ενόψει της επόμενης περιόδου επειδή αποφάσισαν να κάνουν μια αναδιάρθρωση με άμεση ισχύ.
Θα μου πείτε, βέβαια, ότι «σιγά μην ντρέπεται κανείς απ' αυτούς που διοικούν την ΕΠΟ» γι' αυτή την ξεφτίλα με την αλλαγή της έδρας του τελικού και την οργάνωσή του τα τελευταία χρόνια, σιγά να μην τους καίγεται καρφάκι που μια ομάδα η οποία ξέρει ότι αν τερματίσει σε μια συγκεκριμένη θέση θα ανέλθει κατηγορία αλλά δεν ανέρχεται, μια ομάδα που ξέρει ότι αν τερματίσει σε μια συγκεκριμένη θέση δεν θα υποβιβαστεί αλλά υποβιβάζεται. Καθόλου δεν τους νοιάζει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κοιτάζουν πώς θα εξυπηρετήσουν τους ισχυρούς του ποδοσφαίρου, πώς θα έχουν ευχαριστημένη την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Αθλητισμού, ή την εκάστοτε κυβέρνηση αν προτιμάτε...
Γι' αυτό και το ποδόσφαιρό μας δεν πρόκειται ποτέ να πάει μπροστά. Όσο δεν υπάρχει πρόεδρος και διοίκηση στην ΕΠΟ που να μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους σε όποιον επιχειρεί να παρέμβει στη δουλειά τους, τόσο θα ζούμε τα ίδια και τα ίδια, τόσο θα απογοητευόμαστε, τόσο θα αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν ακόμη και μια διοίκηση η οποία τόσο ισχυρή νομιμοποίηση είχε όταν εκλέχτηκε το 2017, να αποδειχτεί στην πράξη τόσο ανίκανη να δικαιώσει τις προσδοκίες. Οι επικείμενες εκλογές στην ΕΠΟ, είναι η τελευταία ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν δεν υπάρξει ούτε αυτή τη φορά μια διοίκηση η οποία θα διοικήσει χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, η οποία θα διαθέτει πυγμή, η οποία ό,τι αποφασίζει θα το εφαρμόζει και δεν θα κάνει πισωγυρίσματα, ο κατήφορος θα συνεχιστεί και θα είναι χωρίς τέλος...