Αυτή κι αν ήταν νίκη για τον Αρη. Από τις σημαντικότερες τη φετινή αγωνιστική περίοδο, με τριπλό κέρδος. Πρώτον υποχρέωσε τον Ν.Π.Σ. Βόλο να βλέπει την πλάτη του, δεύτερον πήρε ψυχολογία για τον αγώνα Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και τρίτον ο ποδοσφαιριστής που αποκτήθηκε ως ένα μεγάλο ταλέντο, ο Μανού Γκαρθία, με τα τρία γκολ που πέτυχε εκτός όλων των άλλων, επιβεβαίωσε ότι έχει στο… αίμα του και το σκοράρισμα. Αυτό δηλαδή που ήταν, τουλάχιστον στους περισσότερους φετινούς αγώνες, το πρόβλημα του Αρη. Δεν κατέθεταν στον αγωνιστικό χώρο οι ποδοσφαιριστές όλο το ταλέντο τους στο να στέλνουν την μπάλα στα δίχτυα. Επιχειρούσαν με λάθος τρόπο να αξιοποιήσουν την κατοχή της μπάλας και να φθάσουν στο γκολ.
Χθες τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Θα έλεγα ότι ίσως αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, για όλα αυτά που στέρησε η τύχη ή η διαιτησία από τους «κίτρινους» φέτος. Κι έτσι ο Αρης έφθασε σε μία νίκη με εύκολο τρόπο. Κυρίως γιατί ήταν αποτελεσματικός. Στις 14 τελικές τέσσερις φορές η μπάλα πήγε στην εστία του Βόλου και τις τρεις έγινε γκολ! Και μάλιστα και τα τρία γκολ, ήταν προϊόν υποδειγματικής μετάβασης του Αρη από την άμυνα στην επίθεση και του ταλέντου που υπάρχει στην ομάδα. Καλή ήταν η μετάβαση της ομάδας του Πάρντιου και στο α’ ημίχρονο, αλλά δεν είχε τα ίδια τελειώματα, κι έτσι «πέταξε» στα σκουπίδια τρεις πολύ καλές τελικές, με καλύτερη μία με τον Πίρσμαν που σούταρε από το ύψος του πέναλτι άουτ.
Για τον Αρη, ο χθεσινός αγώνας με τον Βόλο ήταν απ’ αυτούς που είχε άλλη επιλογή εκτός από τη νίκη. Με δεδομένο ότι ο αντίπαλος ήταν συν έναν βαθμό πάνω στον βαθμολογικό πίνακα, ο Αρης ήταν υποχρεωμένος να νικήσει, ώστε να πάρει κεφάλι στην ιστορία της Ευρώπης. Στόχος ο οποίος είναι ο περισσότερο ρεαλιστικός. Οπότε ο βαθμός της βαθμολογικής ανάγκης μεγάλωνε και τον βαθμό του άγχους. Ο δε αγώνας της Τετάρτης για το Κύπελλο και οι απουσίες λόγω τραυματισμών υποχρέωσαν τον Πάρντιου να κάνει rotation. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Αγγλος «επιστράτευσε» τον Ντουκουρέ, αφήνοντας έξω τον Ετέμπο, έβαλε τον Πίρσμαν στο αριστερό άκρο της άμυνας και ξεκίνησε τον αγώνα με τον Μανού Γκαρθία στην 11άδα.
Η λογική έλεγε ότι ο Αρης θα ακολουθούσε τακτικά το 4-3-3 αλλά στην πράξη λίγες φορές στο α’ ημίχρονο φάνηκε αυτό στο γήπεδο. Το αντίθετο. Όταν οι ποδοσφαιριστές του Αρη κρατούσαν τις γραμμές περισσότερο με 4-4-2 έμοιαζε το σχήμα. Και λέω όταν κρατούσαν τις γραμμές, γιατί ο Αρης μεσοεπιθετικά είχε τακτική αναρχία. Πίσω τα πήγαινε καλά με αποτέλεσμα ο Βόλος να έχει όλο κι όλο μία τελική. Το πρόβλημα όμως ήταν στο «χτίσιμο» επιθέσεων. Οι φιλοξενούμενοι μάρκαραν ψηλά εκτιμώντας ότι ο Αρης έχει πρόβλημα στην ανάπτυξη από πίσω και δεν έκαναν λάθος. Οπότε οι «κίτρινοι» επιχείρησαν να απειλήσουν κλέβοντας την μπάλα στο κέντρο και υλοποιώντας το επιθετικό τρανζίσιον.
Πάλι όμως έκανε την εμφάνιση του η παθογένεια της τελευταίας προσπάθειας. Αποτέλεσμα; Οι λάθος τελικές επιλογές και οι τρεις πεταμένες στα σκουπίδια ευκαιρίες με Μανού, Πίρσμαν και Μαντσίνι. Κι όλα αυτά απέναντι σ’ έναν Βόλο που είχε κενά στην άμυνα τα οποία δεν προλάβαινε να κλείσει όταν ο Αρης κυκλοφορούσε γρήγορα την μπάλα. Ο Μαντσίνι όμως είχε πολλές λάθος μεταβιβάσεις, ο Ματέο έψαχνε χώρο δράσης, ο Μανού Γκαρθία δύσκολα περνούσε τις κάθετες μπαλιές και ο Γκρέι περίμενε μάταια την μπάλα μέσα στην περιοχή. Όλα αυτά στα πρώτα 45 λεπτά.
Οι παθογένειες του Αρη στο α’ ημίχρονο έγιναν όπλο τα χέρια του στο β’. Χωρίς να αλλάξει πράγματα στο παιχνίδι του, κατάφερε μέχρι το 60ο να προηγηθεί με 2-0 (ύστερα από μεταβιβάσεις των Μαντσίνι και Ματέο) και να τελειώσει τη σεμνή τελετή με ένα εξαιρετικό σε εκτέλεση γκολ, το τρίτο από τον Μανού στο 75ο. Το γρήγορο σκοράρισμα του Αρη στο β’ ημίχρονο έδωσε στον Πάρντιου το δικαίωμα να κάνει αλλαγές ώστε να έχει «φρέσκους» τους ποδοσφαιριστές στην 11άδα που θα ξεκινήσει τον αγώνα της Τετάρτης. Όλα λοιπόν κύλησαν όπως έπρεπε χθες στο «Κλ. Βικελίδης» κι έτσι οι «κίτρινοι» θα προετοιμαστούν για τη μεγάλη μάχη της Τετάρτης με ενισχυμένη την ψυχολογία τους. Κομμάτι που προστιθέμενο στη συμπαράσταση του κόσμου, δίνει bonus στον Αρη για την υπόθεση πρόκρισης.