Ολοι ανεξαιρέτως ήταν σε κακή ημέρα. Και παρά την αναγκαιότητα της νίκης, για να παραμείνει ο ΠΑΟΚ μέσα στο «κόλπο» της πρόκρισης, τα δεδομένα έτσι όπως διαμορφώθηκαν κατά την διάρκεια του αγώνα, διέψευσαν τις προσδοκίες για την διεκδίκηση της πρόκρισης έως την τελευταία αγωνιστική με αντίπαλο την Γρανάδα. Τα λάθη ξεκίνησαν από νωρίς, μόλις στο 9ο λεπτό, όταν η Ομονοια πέτυχε το πρώτο γκολ.
Ο Σενέ έκανε το σούτ από ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής, εκεί όπου ο Κρέσπο δεν μπόρεσε να τον μαρκάρει αποτελεσματικά, ο Ζιβκοβιτς απέκρουσε μέν, αλλά ήρθε ο Κακουλής και πέτυχε το γκολ. Σχεδόν αμέσως ο Γκαρσία άλλαξε την εσωτερική σύνθεση στο αμυντικό δίδυμο, μεταφέροντας τον Κρέσπο ως δεξί στόπερ και τον Βαρέλα αριστερό, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά από την ημέρα που ήρθαν στον ΠΑΟΚ και κάπου εκεί «έστρωσε» αμυντικά. Κατάφερε να ισοφαρίσει με τον Τζόλη, μετά από εξαιρετική συνεργασία με τους Ουαγκέ, Αντρίγια και Ελ Καντουρι. Ο ΠΑΟΚ δικαίως διαμαρτύρεται για πέναλτι που δεν του δόθηκε στο 40ο λεπτό, όταν ο Σφιντέρσκι ανατράπηκε στην αντίπαλη περιοχή, αλλά ο Αγγλος διαιτητής εκλεισε τα μάτια.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Γκαρσία επέλεξε να βγάλει εκτός τον Ουαγκέ (δημιουργούσε κινδύνους από δεξιά), μετατόπισε τον Ροντρίγκο σε αυτή την πλευρά και έβαλε τον Γιαννούλη. Εβαλε τον Μουργκ, έβγαλε τον Σβαμπ, θέλοντας να κερδίσει χώρο στις αντεπιθέσεις. Όμως η αλήθεια είναι πως ο ΠΑΟΚ παρά τα συνεχόμενα κόρνερ που κέρδισε, δεν μπόρεσε να απειλήσει παρά μόνο από τα στημένα. Και σε μία επίθεση της Ομόνοιας, από ένα ανόητο μαρκάρισμα του Ελ Καντουρί, υποδείχθηκε το πέναλτι που μετέτρεψε σε γκολ ο Γκόμεζ.
Ο αποκλεισμός ήρθε κόντρα στην γενικότερα θετική ατμόσφαιρα που επικρατούσε πριν από το παιχνίδι. Επιβεβαίωσε όμως, πως τα λάθη κοστίζουν, η ομάδα δεν έχει βρει ακόμη τον ρυθμό της σε συνεχόμενα παιχνίδια, κοινώς δεν μπορεί να διαχειριστεί αλλεπάλληλα ματς σε Ευρώπη και Ελλάδα. Και αυτό είναι ένα μεγάλο πλήγμα, τόσο για το ευρωπαϊκό γόητρο, όσο και για τους βαθμούς που θα έπρεπε να κερδίσει, για να βελτιώσει την εικόνα του.