Δεν τσιγκουνευόμαστε τους επαίνους, επί των παρόντων εντυπωσιακών πεπραγμένων του, στον ΠΑΟΚ. Για το αήττητο σερί των 16 αγώνων (12 νίκες, 4 ισοπαλίες) ο λόγος μας. Εξάλλου πως και γιατί να τους τσιγκουνευθούμε; Δε τους προσποριζόμαστε. Δε μας ανήκουν. Δικαίωμα του ΠΑΟΚ είναι. Κατάκτηση του…
Τσιγκουνευόμαστε όμως, επαίνους για όσα μελλοντικά, δύνανται, να καταστούν εντυπωσιακά πεπραγμένα. Κρατούμε μικρό καλάθι, δηλαδή. Δίχως τούτο να μειώνει ούτε κατ’ ελάχιστον, τη συγκλονιστική διαδρομή του από τη θέση με το ένα πόδι στον γκρεμό, στη θέση με το ένα πόδι σε τρεις στόχους.
Με λίγα λόγια; Συμφωνούμε με εκείνους τους φίλους του «δικέφαλου» οι οποίοι έχοντας καεί στο γάλα, φυσούν και στο γιαούρτι. Ναι μεν, ίπτανται στον έβδομο ουρανό για όσα θαυμαστά έπραξε η ομάδα τους. Πατούν στη γη δε, για όσα θαυμαστά προσδοκούν, να πράξει.
Συμφωνούμε με αυτούς τους φίλους του «δικέφαλου» οι οποίοι καλπάζουν στο σήμερα, ιππεύοντας τις παρούσες επιτυχίες της ομάδας της, σε πεδία ευτυχίας. Προσεγγίζουν το αύριο αφιππεύοντας πάντως, τις μέλλουσες. Τούτο δε, όχι επειδή δε θεωρούν την ομάδα τους ικανή. Κι ικανή κι ισχυρή τη θεωρούν. Κι είναι. Δεν το λέμε εμείς. Η πορεία της το λέει. Έτσι;
Τούτο δε, επειδή θεωρούν πως μόνον με αεροστεγή κι υδατοστεγή μυαλά… Το κυρίαρχο υλικό για κάθε πετυχημένη συνταγή σοβαρότητας… Μπορεί ο ΠΑΟΚ, να γράψει εφέτος στην ιστορία του κι άλλες πανηγυρικές σελίδες.
Αυτά τα «Εκδρομή για τα Τίρανα», «Εκδρομή για έναν ακόμη Τελικό στο ΟΑΚΑ» και το «Η δεύτερη θέση του Πρωταθλήματος στο τσεπάκι μας»… Ουδόλως βοηθούν την προετοιμασία του ΠΑΟΚ για την επόμενη ημέρα της μέχρι σήμερα λαμπρής πορείας του.
Και βέβαια, δικαιούνται όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως στον ΠΑΟΚ, να ρουφήξουν κάθε στάλα από το νέκταρ της ευτυχίας κατά την περίοδο την οποία διάγουν. Κέρδισαν αυτό το δικαίωμα με τον κόπο τους και τον ιδρώτα τους. Με το σπαθί τους!
Αυτό το δικαίωμα φυσικά, αφορά τις εντυπώσεις και μόνον τις εντυπώσεις. Η ουσία, η οποία αφορά την επιτυχία κάθε στόχου, είναι στον τέλος της πορείας. Κι έχει δρόμο ακόμη ο ΠΑΟΚ, για την αγγίξει. Και να την κάνει δική του…
Αν και στην Ευρώπη, η εφετινή του πορεία είναι η καλύτερη μετά από εκείνη 48 χρόνια πριν. Στην περίπτωση του Κονφερενς Λιγκ ο ΠΑΟΚ κι άγγιξε κι έκανε δική του την επιτυχία αυτού τού στόχου. Και πάει για περισσότερα…
Στην περίπτωση του Πρωταθλήματος η μη σοβαρή διεκδίκηση του τίτλου μέχρι τώρα (το πιάνετε το υπονοούμενο;) είναι αποτυχία. Η πιθανή κατάκτηση της δεύτερης θέσης - για ομάδα επιπέδου του ΠΑΟΚ – δεν είναι επιτυχία. Και για το Κύπελλο… Τη συνήθεια που έγινε λατρεία… Τη μη εκ νέου στέψη του Κυπελλούχου, ως Κυπελλούχου ίσως – Λέμε: Ίσως – την πούμε αποτυχία αλλά…
Προσέξτε εδώ, σας παρακαλούμε… Με το υφιστάμενο ρόστερ του ΠΑΟΚ ακόμη κι οι επιτευχθείσες μέχρι σήμερα εντυπώσεις είναι κατόρθωμα. Οφείλουμε, να το παραδεχθούμε. Και να αποδώσουμε επαίνους – για τις επιτευχθείσες, επί του παρόντος επιμένουμε, εντυπώσεις –σε όσους τις πιστώνονται.
Μέχρι σήμερα λοιπόν, έπαινοι. Υπάρχει όμως, κι αύριο. Περί τούτου… Θα είναι και κρίμα κι άδικο, για όλους, μα όλους ανεξαιρέτως στον ΠΑΟΚ, εάν κι εφ’ όσον αυτό δεν εξελιχθεί ανάλογα με το χθες!