Χρειάστηκε να φτάσουμε Χριστούγεννα και να μεσολαβήσουν όλα αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα για να παραδεχτεί -σίγουρα το κατάλαβε νωρίτερα- ο Λουτσέσκου πόσο λάθος ήταν εκείνη η δηλωσή του στην αρχή της σεζόν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Δεν μπορεί να μην ήξερε ο Ρουμάνος όταν το ξεστόμιζε αυτό ότι έπαιρνε ρίσκο. Δεν μπορεί να μην είχε πλήρη γνώση της κατάστασης, να μην αντιλαμβανόταν πως αυτό που βρήκε επιστρέφοντας το καλοκαίρι του 2021 δεν ήταν ίδιο με αυτό που άφησε φεύγοντας το καλοκαίρι του 2019.
Είναι προς τιμήν του το mea culpa που είπε χθες όταν δήλωσε πως "ήταν στρατηγικό λάθος" εκείνη η δηλωσή, όμως, τώρα δεν μπορεί να διορθώσει πολλά.
Ο Λουτσέσκου αξιολογείται και κρίνεται βάσει των προσδοκιών που ο ίδιος δημιούργησε το περασμένο καλοκαίρι. Αυτός έβαλε τον κόσμο να πιστεύει και να περιμένει ότι ο ΠΑΟΚ θα ξαναγίνει η ομάδα που κατέκτησε το νταμπλ.
Δεν ζήτησε πίστωση χρόνου ο Ρουμάνος, δεν ζήτησε υπομονή, άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί άμεσα να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και πάλι.
Δεν ξέρω αν πρόκειται για την... παγίδα στην οποία εύκολα μπορεί να πέσει ένας προπονητής μεγάλης ομάδας, αφού εύκολα θα πει μια κουβέντα παραπάνω επειδή ξέρει πως απευθύνεται σε ένα κοινό το οποίο κινητοποιείται από την ελπίδα, ή αν τα πίστευε και τα έλεγε.
Ο,τι από τα δύο κι αν ισχύει, λάθος ήταν. Αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν, πλέον. Ούτε από τον ίδιο τον Λουτσέσκου.
Το ζητούμενο πια, όπως σχολίασα και πρόσφατα, είναι ο ΠΑΟΚ να σώσει ό,τι σώζεται.
Με πρώτο, φυσικά, την πρόκρισή του στην επόμενη φάση του Conference League.
Διότι αν χαθεί κι αυτός ο στόχος, τότε τα πράγματα θα γίνουν απίστευτα δύσκολα η κατάσταση δεν θα μαζεύεται...
Για τον ΠΑΟΚ είναι μονόδρομος να συνεχίσει στην Ευρώπη. Θα είναι ανάσα για πολλά πράγματα, οξυγόνο στην κυριολεξία.
Το θέμα, βέβαια, είναι να αποδείξει η ομάδα ότι μπορεί. Γιατί τα προηγούμενα ματς έδειξαν ότι αδυνατεί να αντιδράσει...