Ίσως – προσέξτε, λέμε: Ίσως – ο ΠΑΟΚ διάγει μία από τις πλέον, περίεργες περιόδους της ιστορίας του. Στοχεύει μεν, τίτλους αλλά δίχως την παραγωγή ανάλογης ισχύος για την διεκδίκηση τους, δε. Κι όμως, παραμένει σε τροχιά τους. Ζώντας κάθε ημέρα κάτω από ένα μολυβένιο ουρανό. Βλέποντας αραιά και που αχτίδες ήλιου τον οποίο κρύβουν επιμελώς σύννεφα… ελλείψεων κι απουσιών.
Με λίγα λόγια; Είναι μία ιδιαίτερα στραβή κι ανάποδη περίοδος στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Με τον προπονητή του να μην σταυρώνει ίδια ενδεκάδα για δεύτερο αγώνα. Με τις θέσεις της να ανοιγοκλείνουν σαν τα… συρτάρια. Και με τους παίκτες να μη σηκώνουν κεφάλι από τους τραυματισμούς.
Δεν πρόλαβε, να γιαίνει ο Σίντκλεϊ Φερέιρα. Και μόλις μπήκε στον ρυθμό προπονήσεων ο Βραζιλιάνος, βγήκε ο Αντελίνο Βιεϊρίνια. Για να αναμένουμε άλλη μία φορά (σταματήσαμε , να τις μετρούμε) μία διαφορετική ενδεκάδα του ΠΑΟΚ στο Περιστέρι. Κι όπως και να το κάνουμε… Αυτές οι διαφορετικές εξ ανάγκης συνθέσεις δεν επιτρέπουν την οικοδόμηση μιας στερεής ενδεκάδας στην οποία χωρούν οι αλλαγές εξ επιλογής κι ουχί εξ ανάγκης…
Κι ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν είναι μάγος. Δεν μπορεί να βγάζει από το καπέλο του παίκτες. Ο Ρουμάνος κάνει μία επική προσπάθεια υπό αντίξοες συνθήκες. Παρεμπιπτόντως είναι δική του η ευθύνη για τις μεταγραφικές ελλείψεις του Κυπελλούχου. Έχει κι ευστοχίες. Έχει κι αστοχίες. Με κορυφαία ευστοχία την αναγέννηση του Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Και με μία αστοχία, έτσι για παράδειγμα, την επιλογή του Άνχελ Κρέσπο ως δεξιό αμυντικό στον αγώνα με την Κοπεγχάγη στην Τούμπα.
Στη ζυγαριά πάντως, των πεπραγμένων του Ραζβάν Λουτσέσκου οι ευστοχίες βαραίνουν – ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ – περισσότερο από τις αστοχίες…
Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν, προχωρά ο ΠΑΟΚ στην περίεργη αυτή περίοδο της ιστορίας του.. Μάχεται υπερβάλλοντας κατά κανόνα εαυτόν προσδοκώντας την ξαστεριά στον ουρανό του. Αυτή θα έλθει, όταν ξεφορτωθεί ο Κυπελλούχος τις απουσίες. Κι όταν φορτωθεί με μεταγραφικές ενισχύσεις. Τότε θα κάνει ξαστεριά. Μέχρι τότε; Κουβαλώντας όλα τα κακά της εφετινής μοίρας του υποχρεούται απέναντι στον κόσμο του, να παραμένει σε τροχιά διεκδίκησης τίτλων.
Και δεν είναι γραφτό της μοίρας του αυτή η κατάσταση. Τούτο δε, επειδή ο ίδιος ο ΠΑΟΚ έγραψε κομμάτι της εφετινής μοίρας του. Κι όπως έστρωσε κοιμάται… Μην ξύνουμε πάλι, πληγές!
Εν τούτοις εξακολουθεί ο ΠΑΟΚ να κρατά ακόμη, τη μοίρα του στα χέρια του. Και να περιμένει επικά μαχόμενος… Πότε θα κάνει ξαστεριά!
Θεωρούμε δε, πως από αύριο μέχρι και την άλλη Κυριακή… Οι τρεις κρίσιμοι αγώνες του: Με Ατρόμητο στο Περιστέρι, με Σλόβαν στην Μπρατισλάβα και με Άρη στην Τούμπα μπορούν, να την διαμορφώσουν από κάλλιστη μέχρι χείριστη.
Καθιστούμε φυσικά, σαφή την διαφορά των δυο πλαισίων. Μία νίκη στο πλαίσιο τού Κόνφερενς Λιγκ αρκεί, για να πετύχει τον στόχο του εκτός συνόρων. Οι δυο στο πλαίσιο του Πρωταθλήματος, δεν αρκούν αλλά… Τον κρατούν σταθερά σε τροχιά διεκδίκησης του.
Εκείνη η ήττα από τα Γιάννινα στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος παραμένει δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ… υπέρβαρο φορτίο στο διάβα του για την κορυφή της βαθμολογίας. Αυτό είναι το κακό. Το χειρότερο είναι που εκείνη η ήττα δεν αφήνει περιθώριο άλλης απώλειας βαθμών. Για να καταλήξουμε στην αφόρητη πίεση η οποία ασκείται και θα ασκείται κάθε αγωνιστική στον ΠΑΟΚ από την ψυχρή αλήθεια: Εάν χάσει, χάνεται!