Aγαπητή
Metropsort,
Φτάσαμε λοιπόν στο πιο σημαντικό για τον ΠΑΟΚ ματς της σεζόν, που θα ήταν απλά ένα από τα σημαντικά, αν δεν χανόταν τόσο σαδιστικά, για τους γνωστούς λόγους, αλλά και τόσο άδοξα, για καθαρά αγωνιστικούς λόγους, η υπόθεση της διεκδίκησης του Πρωταθλήματος.
Εξίσου σημαντικά είναι προφανώς και τα παιχνίδια των πλέι οφ, αφού η δεύτερη θέση οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, το σημερινό, όμως, είναι ξεχωριστό για δύο λόγους. Ο πρώτος, ότι οδηγεί στον τελικό του Κυπέλλου, στη διεκδίκηση, δηλαδή, ενός τίτλου. Ο δεύτερος, ότι μετά τις οδυνηρές ήττες από τον Ολυμπιακό στο Πρωτάθλημα, είναι ζήτημα τιμής η πρόκριση σε βάρος της ομάδας, που, με άνωθεν στήριξη, βασάνισε, στην κυριολεξία, φέτος τον ΠΑΟΚ για να αποτρέψει μια επανάληψη του περσινού θριάμβου του. Πάει πολύ στη συνείδηση του ΠΑΟΚτσή να χαθούν δύο τίτλοι από τον Ολυμπιακό και το μόνο που μένει είναι να δούμε αν έτσι το βλέπουν και οι παίκτες. Αν, δηλαδή, ειδικά σήμερα, θα βάλουν τον εγωισμό τους οδηγό στην προσπάθεια να υπερασπιστούν το 3-2 του πρώτου ημιτελικού. Αν καταθέσουν ψυχή στο χορτάρι για να νιώσουν την ικανοποίηση μιας ρεβάνς από τον Ολυμπιακό κι ας θα είναι το Κύπελλο ένα τρόπαιο που θα δώσει λιγότερη χαρά από όσο θα έδινε ένα Πρωτάθλημα.
Σήμερα, οι τακτικές, οι στρατηγικές, τα συστήματα και οι λοιπές φιλοσοφίες των προπονητών πηγαίνουν περίπατο. Μετράει η συγκέντρωση των παικτών, η αφοσίωσή τους στον στόχο, το φιλότιμο, το πείσμα, το πάθος. Με μια κουβέντα, το “θέλω”. Απαγορεύεται να θέλουν περισσότερο την πρόκριση οι του Ολυμπιακού. Επιτρέπεται να νικήσουν, επιτρέπεται να προκριθούν αν αγωνιστικά είναι καλύτεροι στο ματς, αλλά απαγορεύεται να τους προσφέρουν αυτή την πρόκριση οι ίδιοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ με μια ακόμη πλαδαρή εμφάνιση σαν αυτές με τις οποίες συνήθισαν φέτος τους οπαδούς τους.
Σήμερα πρέπει να... πέσουν κορμιά. Τίποτε άλλο δεν είναι αποδεκτό. Σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι τρία είναι πάντα τα πιθανά αποτελέσματα, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, όπως και οι οπαδοί κάθε άλλης ομάδας φυσικά, μπορούν να αποδεχτούν την ήττα, αλλά ποτέ δεν συγχωρούν τη χαλαρότητα, την απάθεια, την αδιαφορία.
Αλήθεια, ποιος μπορεί σε έναν αγώνα σαν τον σημερινό να είναι χαλαρός, απαθής και αδιάφορος, αλλά να έχει την απαίτηση να λογίζεται ως παίκτης του ΠΑΟΚ; Για τον οπαδό είναι αδιανόητο...
Από τον Φερέιρα δεν περιμένω τίποτε. Ο,τι είχε να δώσει στην ομάδα το έδωσε μέχρι τώρα και είναι πολύ λίγο. Ο ΠΑΟΚ όσο κυλούσε ο χρόνος χειροτέρευε και δεν καλυτέρευε. Πώς θα καλυτερέψει τώρα χάρη στον Πορτογάλο; Δεν γίνεται. Άλλωστε, ο προπονητής, όποιος και να είναι, όταν αρχίζει το ματς πολύ μικρό ρόλο παίζει. Εκείνοι που έχουν τον πρώτο λόγο είναι πάντα οι ποδοσφαιριστές. Όχι μόνο με τα αγωνιστικά προσόντα τους, αλλά και τα πνευματικά. Καλή η δεξιοτεχνία, καλή η ταχύτητα, καλή η πειθαρχία στο πλάνο (όταν υπάρχουν και όποιοι τα διαθέτουν), αλλά σπουδαιότερο απ' όλα είναι η προσωπικότητα. Ο χαρακτήρας. Αυτή την προσωπικότητα, αυτόν τον χαρακτήρα περιμένει να δει σήμερα ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του νταμπλούχου.
ΥΓ.
Με καρδιά από τη μία πλευρά και εξυπνάδα
από την άλλη, θα γίνει πιο εύκολη η
προσπάθεια. Το πρώτο ματς “έγραψε”
νίκη του ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός παίζει για
ένα αποτέλεσμα, ενώ ο ΠΑΟΚ για δύο. Δεν
είναι λίγο αυτό.
Στέλιος
Α. Γρηγοριάδης