Ανυπόμονος να ζήσει το όνειρο του Champions League εμφανίστηκε ο Μαγκομεντ Οζντόεφ σε συνέντευξη του σε μέσο της πατρίδας του τονίζοντας, παράλληλα, ότι είναι η πιο απολαυστική σεζόν της καριέρας του.
Ο μέσος του Δικεφάλου σχολίασε την αλλαγή θέσης, τα γκολ που σημειώσει, την εθνική Ρωσίας, το πρόγραμμα των ημερών των Χριστουγέννων αλλά και για το αν θα ήθελε να αγωνισθεί στο αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα.
Πώς είναι να βρίσκεσαι στην κορυφή των σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος; «Από τη μία είναι ευχάριστο. Από την άλλη, δεν δίνω και τόση σημασία. Όπως καταλαβαίνεις, τα γκολ δεν είναι η βασική μου αποστολή. Απλώς έτσι έχει έρθει, ώστε να σκοράρω περισσότερο απ’ ό,τι παλιότερα. Και παλιότερα είχα φάσεις· καμιά φορά έλειπε κάποια λεπτομέρεια, η μπάλα περνούσε δίπλα από το δοκάρι, ο τερματοφύλακας έκανε απόκρουση. Και επίσης: άρχισα να παίζω πιο πολύ στην επίθεση, κάτι που μου αρέσει περισσότερο. Την περασμένη σεζόν έπαιζα συχνότερα «εξάρι» — εκεί δεν μπορείς να χτίσεις στατιστικά».
Γιατί άλλαξε η θέση σου; «Επέστρεψε ο Μεϊτέ από την Μπενφίκα και τώρα έχω πιο ελεύθερα χέρια. Προλαβαίνω και επίθεση και άμυνα, κανονική δουλειά box-to-box».
Το περίμενες ότι θα περάσεις σε αυτόν τον ρόλο; «Το ήθελα όλη μου τη ζωή. Στη Ρωσία τέτοιον ρόλο τον πήρα για πρώτη φορά μόνο στη Ρούμπιν. Ο Ρινάτ Σαγιάροβιτς Μπιλιαλέτντινοφ ήξερε ότι μου αρέσει περισσότερο να επιτίθεμαι. Άλλωστε, στη Λοκομοτίβ πήγα από τη Ντιναμό Κιέβου ως δεκάρι, και με τον Σεμίν έπαιζα σε αυτή τη θέση. Θυμάμαι την καινοτομία που έφερε ο Πάλιτς στη Λοκομοτίβ χωρίς εξτρέμ, αλλά ουσιαστικά με τρεις επιθετικούς. Συν έναν αμυντικό χαφ και δύο «οχτάρια», κι εγώ ήμουν ένας από αυτούς».
Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμά σου αυτές τις μέρες; «Προπόνηση. Σχεδόν δεν έχουμε ρεπό. Τρελό πρόγραμμα. Παίζουμε κάθε τρεις μέρες. Το πρόγραμμα είναι εξαντλητικό, σχεδόν δεν βλέπω τα παιδιά μου. Το πρωί εκείνα στο σχολείο κι εγώ στη δουλειά. Μόνο μία εβδομάδα διακοπή. Αρχές Ιανουαρίου έχουμε αγώνα Κυπέλλου. Και 31 Δεκεμβρίου προπόνηση, και 1 Ιανουαρίου — μόνο τα Χριστούγεννα ξεκουραζόμαστε. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ΠΑΟΚ παίζει εξαιρετικά ενεργοβόρο ποδόσφαιρο. Είμαστε από τις πιο πιεστικές ομάδες στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, επειδή παίζουμε αποκλειστικά με ψηλή άμυνα. Από εκεί προκύπτουν οι συχνές αλλαγές και το rotation. Όμως τα καταφέρνουμε: έχουμε καλό ρόστερ και είμαστε σταθερά ψηλά και βγαίνουμε στα πλέι-οφ των ευρωπαϊκών διοργανώσεων».
Είναι αυτή η πιο απολαυστική περίοδος της καριέρας σου; «Αν τα λάβουμε όλα υπόψη, νομίζω ναι. Με βάση το τι θα μπορούσε να είναι, τώρα όλα είναι κορυφαία».
Είσαι ο κορυφαίος Ρώσος σκόρερ στα ξένα πρωταθλήματα. Ποιες είναι οι αιτίες, πέρα από την καλή σου φόρμα; Κανείς από όσους έφυγαν δεν δείχνει σταθερά υψηλότερο επίπεδο από αυτό που είχε στη Ρωσία. «Η προσαρμογή. Μαζί της έρχεται η αυτοπεποίθηση. Και η εμπειρία ζωής».
Η δική μου υπόθεση είναι ότι, εκτός από την υγεία, έχεις και ψυχική ανθεκτικότητα. Προχωράς ατάραχος, παρά τις αλλαγές. «Με σκλήρυνε το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα. Δυσκολίες είναι όταν κάποιος δικός σου είναι άρρωστος και χρειάζεται συνεχή βοήθεια. Όλα τα άλλα — τι δυσκολίες είναι; Τι έχεις να ξεπεράσεις;Ο Θεός δεν σου δίνει δοκιμασίες που δεν μπορείς να αντέξεις. Κάθε πρόκληση πρέπει να τη δέχεσαι με αξιοπρέπεια. Σημαίνει ότι αυτός ο δρόμος είναι που πρέπει να διανύσεις τώρα».
Έχεις μιλήσει αναλυτικά για τις δυσκολίες σου — στην Ινγκουσετία, στη Μόσχα. Αν όλα πάνε ομαλά, είναι πρόβλημα; «Η νέα γενιά είναι διαφορετική. Δεν είναι έτοιμη για τις δυσκολίες που πέρασε η δική μου. Αλλά πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με κατανόηση. Εμείς, τα παιδιά των 90s, ζήσαμε δύσκολες εποχές — που τις θυμούνται και οι γονείς μας. Τα παιδιά του 2000 μεγαλώνουν σε ευημερία. Στις καλύτερες εποχές της χώρας μας. Και επιπλέον στην εποχή της τεχνολογίας. Όταν είδα πρώτη φορά κινητό, σκέφτηκα: «Τι είναι αυτό;» Η σημερινή γενιά τα ξέρει όλα..
Σου λείπει η εθνική Ρωσίας; «Μου λείπουν τα μεγάλα τουρνουά. Με την εθνική Ρωσίας».
Είσαι τώρα παίκτης επιπέδου εθνικής; «Όλα εξαρτώνται από τους στόχους της εθνικής. Και στόχοι δεν υπάρχουν πάντα. Τώρα δεν παλεύουμε ούτε για Euro ούτε για Μουντιάλ. Καλύτερα να παίζουν νέοι, να παίρνουν διεθνή εμπειρία. Όσο περισσότερο παίζουν, τόσο περισσότερους Κισλιάκ και Μπατράκοφ θα έχουμε. Και η εθνική γι’ αυτό υπάρχει. Και πιστεύω ότι θα υπάρξει και νέο όριο».
Ποιο όριο θεωρείς ιδανικό; «Έξι Ρώσοι, πέντε ξένοι. Και μάλιστα, στις σημερινές συνθήκες, θα έκανα και 8+3. Και θα το είχα κάνει εδώ και χρόνια. Λίγοι μπορούν να αντέξουν ποιοτικούς ξένους που ανεβάζουν πραγματικά το επίπεδο. Αν φέρνεις ξένους, πρέπει να κάνουν και το πρωτάθλημα και τους δικούς μας καλύτερους».
Ποιο είναι το όνειρό σου για το υπόλοιπο της καριέρας σου; «Να παίξω στο Champions League. Αυτός είναι ο στόχος μου. Είναι εντελώς διαφορετικά συναισθήματα».