Ο ΠΑΟΚ είχε την ευκαιρία να τους εντάξει στο ρόστερ του, αλλά οι γνωστοί νταραβερτζήδες διαμεσολαβητές δεν το επέτρεψαν, γιατί ήθελαν να πλασάρουν το δικό τους «εμπόρευμα».
Για τον Κυριάκο Παπαδόπουλο είναι γνωστό ότι έγιναν προσπάθειες. Όχι από τους υπεύθυνους των μεταγραφικών σχεδιασμών, όσο από το περιβάλλον του. Το οποίο προτιμούσε τον ΠΑΟΚ με δεδομένη την μεγάλη αγάπη του Κυριάκου για τον δικέφαλο. Οπαδός από πιτσιρικάς, με τακτικές επισκέψεις στην Τούμπα και με δηλώσεις στην διαδρομή της πορείας του και της καριέρας του, που ξάφνιαζαν για το πάθος με το οποίο εκδήλωνε τα συναισθήματα του για την «ομάδα της καρδιάς του».
Ο Κυριάκος δεν έχανε την ευκαιρία να αυτοσυστήνεται σαν «φανατικό ΠΑΟΚΙ» και εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων. Ταλαντούχος και χειμαρρώδης στη διαδρομή και στην εξέλιξη του, άφησε έντονα τα αποτυπώματα του σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα, στην Bundesliga. Με έναν τραυματισμό τον οποίο ξεπέρασε όμως και επανήλθε στην ενεργό δράση.
Στο «κενό» που μεσολάβησε προέκυψε και η ευκαιρία για μια προσέγγιση με τον ΠΑΟΚ που θα του έδινε τη δυνατότητα να συνεχίσει και πιθανότατα να κλείσει την καριέρα του φορώντας την ασπρόμαυρη φανέλα. Είναι αλήθεια πως παρακολούθησα την εξέλιξη αυτής της προσέγγισης από την οποία συγκράτησα ιδιαίτερα και σε μια ραδιοφωνική εκπομπή τη θέρμη του πατέρα του που ευχόταν (σχεδόν προσευχόταν) ο Κυριάκος να περάσει το κατώφλι της Τούμπας.
Να βρεθεί στο ίδιο γήπεδο που ο ίδιος τον πήγαινε πιτσιρικά, κρατώντας τον από το χέρι. Παρακολουθώντας όμως συγχρόνως και τις «θέσεις» που περνούσαν προς τα έξω κάποιοι «πρόθυμοι« ρεπόρτερ του ΠΑΟΚτσήδικου ρεπορτάζ οι οποίοι εξέφραζαν τις απόψεις του συστήματος που ήλεγχε ιδιαίτερα τις μεταγραφές, γρήγορα κατάλαβα ότι το «θέμα» δεν θα προχωρούσε. Κι αυτό γιατί υπήρχαν άλλες προτιμήσεις.
Οι «λαγοί» της ενημέρωσης το επιβεβαίωναν με την συμπεριφορά τους. Η προσπάθεια ως εκ τούτου ναυάγησε, με τη δικαιολογία ότι ο Κυριάκος Παπαδόπουλος δύσκολα θα ξαναέπαιζε μετά τον τραυματισμό του. Κάτι που το διαπίστωσαν βέβαια με την εμφάνιση του στο παιχνίδι της Εθνικής. Στο οποίο ήταν στην κορυφή της διάκρισης μαζί με τον Ζέκα.
Έχει βέβαια τη σημασία της αυτή η απόδειξη, αλλά ποιος νοιάζεται για αυτό. Μέσα στο μεγάλο φαγοπότι και την άγρια εκμετάλλευση της καλής πίστης και της γενναιοδωρίας του Ιβάν περνάει απαρατήρητο. Άλλωστε τα όσα παρανοϊκά συνέβησαν (κι ελπίζουμε να μην εξακολουθήσουν να συμβαίνουν) στο επίπεδο της μεταγραφικής ενίσχυσης του ΠΑΟΚ, θα χρειαστούν ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ιστορία του δικέφαλου για να καταγραφούν.
Αναφερθήκαμε παραπάνω και στον Ζέκα, με αφορμή και την δική του εντυπωσιακή εμφάνιση στο παιχνίδι της Εθνικής μας. Δυστυχώς και η δική του περίπτωση συμπεριλαμβάνεται σε όσα παράλογα και σκοτεινά έχουν καταχωρηθεί στην βίβλο των μεταγραφικών αμαρτημάτων. Εδώ μάλλον δεν έγινε καμία προσπάθεια. Και δεν υπήρξε καμία απάντηση σε αλλεπάλληλες υποδείξεις δικές μας, πως αυτός ο παίκτης ο οποίος θύμιζε στους παλιούς ΠΑΟΚτσήδες τον μεγάλο Χρήστο Τερζανίδη μπορούσε να δώσει σοβαρές λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν.
Για τον Ιβάν που απλόχερα σκόρπιζε τα εκατομμύρια κι έδινε χρήμα για δευτεράντζες και για παλτά δεν θα ήταν τίποτα πιο εύκολο και με το ποσό που ζητούσε τότε ο Παναθηναϊκός, να τον εντάξει στο ασπρόμαυρο ρόστερ. Το σχόλιο δεν αποτελεί παρά μια απλή υπενθύμιση για τη σκοτεινή δραστηριότητα μιας δράκας διαμεσολαβητών (των γνωστών «πιράνχας») που κατασπάραξαν τον ΠΑΟΚ προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες στον «όλο οργανισμό» και ιδιαίτερα στο ρόστερ της ομάδας. Αυτή τη στιγμή αν κάτι μας μένει είναι με αυτήν την υπενθύμιση να προλάβουμε νέες «γκάφες» (;), ευχόμενοι συγχρόνως να έχει κλείσει οριστικά τον κύκλο της αυτή η δράκα, που βαρύνεται με μεγάλες ευθύνες για τα όσα προβλήματα προκάλεσε στο λαοφιλέστατο σύλλογο.
ΥΓ: Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε την αποχαιρετιστήρια επιστολή του ανεκδιήγητου Όλαφ Ρέμπε. Ο τύπος ήρθε, ξεθεμέλιωσε τον ΠΑΟΚ τον οποίο αποχαιρετά, υποσχόμενος να επανέλθει κάποια στιγμή όχι ως τεχνικός διευθυντής (κάτι τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ) αλλά ως φίλος. Δεν ξέρουμε αν ο καινούργιος που θα τον αντικαταστήσει θα έχει το κουράγιο να ανοίξει τις ντουλάπες του, για να βγάλει έξω όλους τους σκελετούς που άφησε πίσω του.