Μέχρι να μπει το VAR (Video Assistant Referee), στην ποδοσφαιρική ζωή το «σύστημα» του ποδοσφαίρου είχε δύο τρόπους να κάνει το… «παιχνίδι» του. Ο ένας, να βάζει «πακέτο» διαιτητή και παρατηρητή στον ίδιο αγώνα. Μετά η «δουλειά» γινόταν «με τους πλαϊνούς», όπως λέγονται στην αργκό του παρασκηνίου οι βοηθοί. Ακολούθησε το VAR και οι VARίστα, χωρίς να μπούνε σε «αγρανάπαυση», ούτε οι διαιτητές, ούτε οι «πλαϊνοί». Το σύστημα του ποδοσφαίρου είναι πάντα, πιο μπροστά από την εξέλιξη.
Ο Αρης δε θεωρείται από τις συστημικές ομάδες. Κι αν έχει πάρει κάτι από την διαιτησία ήταν τα… «σπόρια» για να μη φωνάζει. Στην εξίσωση είναι αδικημένος. Σε σύγκριση με τις ομάδες που βρίσκονται πιο πάνω απ’ αυτόν στον βαθμολογικό πίνακα. Για παράδειγμα το πρώτο γκολ του Γκρέι στον αγώνα με τον Παναιτωλικό, αν το πετύχαινε παίκτης μίας από τις συστημικές ομάδες, θα συνωμοτούσαν όλες οι δυνάμεις του ποδοσφαίρου και στις οκτώ από τις δέκα φορές θα μετρούσε.
Για τον Αρη είναι μάταιος κόπος να ασχολείται και να αποπροσανατολίζεται, με τα εις βάρος του διαιτητικά λάθη. Δύσκολα θα βρει άκρη. Είναι σα να κυνηγάει την ουρά του. Και αναφέρομαι στα καραμπινάτα λάθη κι όχι στις… μυθοπλασίες οι οποίες δημιουργούνται προκειμένου να σκεπαστεί η αγωνιστική ανυπαρξία. Οσο η διοίκηση του Αρη ασχολείται με τη διαιτησία, θα έρθουν στιγμές που θα δίνει άλλοθι και στις κακές βραδιές των ποδοσφαιριστών, αλλά σίγουρα χάνει αδίκως δυναμική.
Για τον Αρη άλλα είναι τα ζητήματα που πρέπει να τον απασχολήσουν. Το πρώτο και σημαντικότερο, το μέλλον του Μαντσίνι. Ο Αργεντίνος προχθές με την απόδοση του έστειλε δύο μηνύματα: Οτι ο ψυχισμός του δεν έχει πειραχθεί με τα όσα προηγήθηκαν, άρα έχει τη διάθεση να προσφέρει τον καλύτερο του εαυτό του. Το δεύτερο ότι η ποιότητα του είναι αναγκαία για την ομάδα. Ηταν από τους πρωταγωνιστές του Αρη και ο δημιουργός του μοναδικού γκολ. Είχε απόδοση που θα πρέπει να προβληματίσει τη διοίκηση καθώς δεν είναι καιρός για μεγάλους πειραματισμούς και ισοδύναμα νέα λάθη. Οι έξυπνοι ηγέτες διακρίνονται για τις έξυπνες αποφάσεις που είναι χρήσιμες για το σύνολο. Οι υπόλοιποι για τους εγωισμούς τους.
Και δεν πιστεύω ότι υπάρχει φίλος του Αρη που να πιστεύει ότι αν η διοίκηση είναι συνεπής στις οικονομικές της υποχρεώσεις απέναντι του, ο Αργεντίνος θα έχει λόγους να αλλάξει φανέλα. Οπότε η μπάλα είναι στο γήπεδο της διοίκησης, η οποία δεν πείθει με την προσπάθεια να χρεώσει όλες τις ευθύνες μίας πιθανής πώλησης στον παίκτη. Αυτές είναι ιστορίες για μικρά παιδιά. Είναι διαφορετικό σενάριο ότι ο παίκτης πρέπει να πουληθεί για να ενισχυθεί το ταμείο της ΠΑΕ και άλλο ότι «η πώληση είναι η τιμωρία του».