Συγκλονισμένη η «οικογένεια ΠΑΟΚ» παρακολουθεί τη σκληρή μάχη που δίνει ένας θρύλος - παιδί δικό της – του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Εκατοντάδες χιλιάδες φίλοι του λαοφιλέστατου σωματείου, εκδηλώνουν με τον οποιοδήποτε τρόπο την αγωνία και το ενδιαφέρον τους, συγχρόνως και μια εκπληκτική και ομόθυμη συμπαράσταση, ευχόμενοι και προσευχόμενοι για να βγει και πάλι νικητή, ο γενναίος πολεμιστής που δεν έχασε καμία μάχη από τις πολλές που έδωσε μέχρι τώρα.
Δύσκολες ώρες για τον μεγάλο Σταύρο Σαράφη. Κάποτε είχα γράψει σε ένα σχόλιο μου που αφορούσε την ανεπανάληπτη ομάδα του 1970 πως το «δίδυμο» Κούδα – Σαράφη σε οδηγούσε παρορμητικά και χωρίς να το θέλεις, σε έναν συσχετισμό με τα δύο κεφάλια των δύο αετών του ιστορικού εμβλήματος του ΠΑΟΚ. Αναντίρρητα αυτό το αξεπέραστο «δίδυμο» προσέγγισε αλλά και εντάχθηκε με σταθερότητα στα πλαίσια των θρύλων.
Παλεύει ο Σταύρος ο φίλος μου, που με συνδέουν πολλά ιστορικά και ενδιαφέροντα μαζί του. Αγωνίστηκα με την εφημερίδα μου για την μεταγραφή του. Μετά από αυτό δεθήκαμε με μια φιλία στέρεη που ξεπερνάει τον μισό αιώνα.
Στη διάρκεια της οποίας με έπεισε να εγκατασταθώ στην Επανωμή, στο χωριό του, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα δεκαετίες ολόκληρες να ασχολούμαστε με τι άλλο, πέρα από την αγαπημένη μας ομάδα. Ατέρμονες συζητήσεις, εξομολογήσεις, διαφωνίες και αποκαλύψεις μυστικών που τα ενταφιάζαμε, για να μην προκαλέσουμε αναταράξεις και για να μην ξύνουμε πληγές.
Η κατάσταση του είναι κρίσιμη. Ελπίδες υπάρχουν και ελπίζω ότι ενισχύονται με τις ευχές και τις προσευχές της μεγάλης ασπρόμαυρης οικογένειας, αλλά και του συνόλου των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων, που πάντοτε έδειχναν έναν ειλικρινή σεβασμό απέναντι στην προσωπικότητα και στο ταλέντο του. Η είδηση της περιπέτειας και του κινδύνου που διέτρεχε, διακινήθηκε ταχύτατα, αλλά και με έναν σεβασμό ανάλογο απέναντι σε ένα ζωντανό θρύλο του ποδοσφαίρου.
Προσωπικά εύχομαι και προσεύχομαι κι εγώ μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες φίλων του ΠΑΟΚ, ο φίλος μου να σηκωθεί όρθιος και με την πρώτη ευκαιρία να περάσει το κατώφλι της Τούμπας και να εγκατασταθεί σε αυτήν, που ήταν το δεύτερο σπίτι του.
Συνεχίζοντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον ΠΑΟΚ, στην ομάδα που υπηρέτησε επί 45 χρόνια (17 συναπτά φορώντας και τιμώντας τη φανέλα του και τα υπόλοιπα πιστός εθελοντής και στρατιώτης, υπηρετώντας ως προπονητής και τεχνικός διευθυντής στα ένδοξα, αλλά και στα πέτρινα χρόνια). Ο «Καίσαρας» με το σπαθί του θεωρείται και είναι ξεχωριστός όχι μόνο σαν ποδοσφαιριστής.
Σημαντικός σταθμός στην καριέρα του αποτελεί η απόφαση του να μείνει για πάντα στον ΠΑΟΚ, απορρίπτοντας στο κλείσιμο της οκταετίας του, την πρόταση της ΑΕΚ (Μπάρλος) να του δώσει ανοιχτή επιταγή 5 εκατομμυρίων δραχμών. Εμεινε όμως στον ΠΑΟΚ με πολύ λιγότερα (1 εκατομμύριο 300 χιλιάδες δραχμές) επιδεικνύοντας πόσο αγαπούσε τον δικέφαλο.
Στο φινάλε της καριέρας του οι τίτλοι και οι διακρίσεις του, τον καθιστούν και τον κατατάσουν σε περίοπτη θέση στη λίστα των κορυφαίων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για τον ΠΑΟΚ, με 37 συμμετοχές στις Εθνικές ομάδες (και 7 τέρματα), με νομοτελειακή παρουσία στις κατακτήσεις τριών τίτλων (πρωτάθλημα Ελλάδας 1975-76 και κύπελλα 71-72, 73-74). Στο βιογραφικό του, τα ευρωπαϊκα εγκώμια για το ταλέντο του νεαρού και σεμνού Επανωμίτη από ιερά τέρατα εκείνης της εποχής (παίκτες του Άγιαξ και της Μίλαν) εντυπωσίασαν.
Σαν επίλογο του σημειώματος, προσθέτω ένα μικρό σημείωμα του εξαιρετικού Άρι Νικολάκη, από τις πιο σεμνές, ειλικρινείς και χαρισματικές παρουσίες στο ΠΑΟΚτσήδικο ρεπορτάζ, που με εντυπωσίασε: «Πριν καλά καλά σβήσει ο απόηχος των εκ βαθέων ψυχής ευχών ενός απέραντου κόσμου για την ονομαστική του εορτή, φύσηξε κακός άνεμος (ένας από αυτούς που λυσσομανούν στη ζωή του όλη) για να σβήσει τη φλόγα από το καντήλι του.
Ο «Καίσαρας» όμως θα τον αντέξει και αυτόν. Η ικεσία του απέραντου (επειδή δεν έχει διαστάσεις το σύνολο των ανθρώπων οι οποίοι τον λατρεύουν) κόσμου στον Χριστό μας και στην Παναγιά μας για την υγεία του Σταύρου, τον συντροφεύει σε μία ακόμη μάχη του. Εχει ακόμη λάδι το καντήλι του. Και η φλόγα του από την φλόγα του κόσμου είναι αναμμένη.
Μια ακόμη δοκιμασία για τον «Καίσαρα». Η ζωή εξάλλου του Σταύρου Σαράφη, αυτής της δωρικής κορυφαίας προσωπικότητας του ΠΑΟΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου, γεμάτη δοκιμασίες και μάχες ήταν. Τις υπέμενε. Τις άντεξε. Τις κέρδισε, όπως προσδοκούμε να την αντέξει και να την κερδίσει τώρα. Προς τούτο και η ικεσία μας. Χριστέ μας και Παναγιά μας...τον Σταύρο μας!».