Είναι
δεύτερο σερί ματς που ο Ραζβάν Λουτσέσκου
μιλά εμμέσως πλην σαφώς για ελλιπές
ρόστερ. Την Κυριακή μετά το ματς με τον
Αρη έκανε λόγο για υπερβολικό σήκωμα
του πήχη των προσδοκιών, χθες, λίγα λεπτά
μετά την ισοπαλία κόντρα στην ΑΕΛ,
για ένα σύνολο που έχει αδειάσει από
ενέργεια λόγω των συνεχόμενων αγώνων
σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Με λίγα λόγια, προχώρησε σε απλή ομολογία ότι ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει όσες λύσεις χρειάζονται για να είναι ανταγωνιστικός σε όλους τους στόχους. Είναι ξεκάθαρο ότι ο αρχικός σχεδιασμός της σεζόν δεν βγαίνει στον Λουτσέσκου και τους επιτελείς του ΠΑΟΚ. Πιθανόν και ο ίδιος ο 52χρονος τεχνικός να υπερεκτίμησε τις τωρινές δυνατότητες των παικτών με τους οποίους δούλευε τρία χρόνια πριν, αλλά και τα όσα είχε να πάρει από τις έξι νέες μεταγραφές. Αφήνουμε εκτός κριτικής τον Νέλσον Ολιβέιρα που τραυματίστηκε και πιάνουμε τους άλλους πέντε ποδοσφαιριστές που ήρθαν το καλοκαίρι στην Τούμπα. Με εξαίρεση τον Κούρτιτς που δείχνει κάποια ποιοτικά στοιχεία (με πιο “ισχυρό” την ικανότητά του να συνεισφέρει στο σκοράρισμα από στημένες φάσεις), αλλά περιμένουμε ανάλογη εικόνα και σε κανονική ροή αγώνα, οι υπόλοιποι παίκτες δεν έχουν πείσει ότι είναι καλύτεροι από προκατόχους τους. Ο Σίντκλεϊ και ο Τέιλορ είναι δύο ακραίοι μπακ με χτυπητά κενά, ο Ακπομ είναι χειρότερος του εαυτού του πριν φύγει από τον ΠΑΟΚ και ο Μιτρίτσα, πάνω που άρχισε να δίνει δείγματα γραφής, έβγαλε πρόβλημα με τον δεξί προσαγωγό του. Ο απλός οπαδός του ΠΑΟΚ θυμήθηκε χθες έντονα τον Κρμέντσικ μέσω των σχολίων του στα social media, ειδικά της ΠΑΕ, βλέποντας τον Ακπομ να μην μπορεί να σκοράρει από τα τρία μέτρα και αυτό είναι απόλυτα λογικό. Όπως είναι λογικό ο απλός οπαδός να συγκρίνει και τον Σίντκλεϊ με τον Ραχμάν Μπάμπα και να βλέπει την ζυγαριά να γέρνει προς την πλευρά του δεύτερου.
Αυτές τις μέρες άπαντες στον ΠΑΟΚ προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν πόσο πολύ δεν βγαίνει το σχέδιο με το οποίο άρχισαν την σεζόν. Ο Λουτσέσκου μιλά για μία κακή περίοδο που ο ΠΑΟΚ το μόνο που έχει να κάνει είναι να εστιάζει στο κάθε επόμενο ματς και να ψάχνει πώς θα πάρει την νίκη. Δεν έχει άδικο, αφού επί της ουσίας δεν μπορεί να γίνει κάτι δραστικό μέχρι την έναρξη της νέας χρονιάς και το άνοιγμα της μεταγραφικής περιόδου.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει απλά να σχεδιάζει πώς θα κερδίζει πάντα κάτι από τα παιχνίδια του και σε αυτό το σημείο μπορεί κανείς να υποβάλλει ενστάσεις για το χθεσινό ματς και την επιλογή του Ζίκοβιτς αντί του Ταλιχμανίδη. Ναι, προφανώς ο Σέρβος γκολκίπερ είναι το Νο 2 της ομάδας. Όμως, το δείγμα γραφής του φέτος (το ματς με τον ΠΑΣ στην Τούμπα) δεν ήταν καλό. Ίσως να έχει επηρεαστεί και από το γεγονός ότι το καλοκαίρι το συμβόλαιό του λήγει, όπως και να ‘χει όμως, δεν μοιάζει μέσα στο παιχνίδι ένας τερματοφύλακας για να παλέψει να πάρει τα γάντια του βασικού από τα χέρια του Πασχαλάκη. Αντίθετα, ο Ταλιχμανίδης έχει μέλλον. Ήδη παίρνει χρόνο συμμετοχής με τον ΠΑΟΚ B, στο πρωτάθλημα της SL2, γιατί να μην έκανε χθες συμμετοχή με την πρώτη ομάδα; Μήπως το όφελος για το ανδρικό τμήμα θα ήταν μεγαλύτερο, ακόμη κι αν χρεωνόταν κάποια λάθη;
Εκ των υστέρων σχολιάζοντας, θα μπορούσε κανείς να πει ότι και η χρησιμοποίηση του Μπίσεσβαρ στην Μπρατισλάβα σε ματς που, όπως αποδεικνύεται, και η ισοπαλία βόλευε, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα ο Σουεριναμέζος να μην έχει την παραμικρή φρεσκάδα στο παιχνίδι του, ήταν κάτι που θα έπρεπε να εκτιμηθεί αλλιώς.
Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, πρέπει τα επόμενα έξι ματς μέχρι την διακοπή να τα μετρήσει σωστά και απόλυτα ρεαλιστικά. Αν δεν αναβληθεί το παιχνίδι με τον Ιωνικό στην Νίκαια, τότε ο προπονητής του, στον σχεδιασμό του οφείλει να συνυπολογίσει και το γεγονός ότι ακολουθεί το ματς τη χρονιάς με την Λίνκολν, ένας τελικός που ο ΠΑΟΚ ψάχνει νίκη με πολλά γκολ. Και σε μία περίοδο που χρειάστηκε ένα γκολ-φάουλ στο 95’ για να σπάσει η αφλογιστία τριών, συν ενός που ήταν λίγο προς το τέλος του, αγώνων, αυτό είναι μία δύσκολη αποστολή. Ο Δικέφαλος πρέπει να πάει με ωμό ρεαλισμό στα πιτς για την χειμερινή διακοπή, όταν και θα έχει την ευκαιρία να ανασυνταχθεί και να δομήσει σε απόλυτο βαθμό ένα εναλλακτικό πλάνο για να υπηρετήσει από εκείνο το σημείο και έπειτα. Και μετά, να φανεί και πόσο εύστοχα θα γίνουν οι κινήσεις ενίσχυσης τον χειμώνα.
Χρειάζεται και ο Λουτσέσκου το στήριγμά του
Σε αυτό το σημείο μπαίνει και μία ακόμη παράμετρος. Μέχρι σήμερα, ο Ραζβάν Λουτσέσκου πορεύτηκε μόνος του από την αρχή της σεζόν. Ανέλαβε (και) την επικοινωνία και σε σχεδόν απόλυτο βαθμό την διαχείριση των αποδυτηρίων. Είναι δόκιμο να τα έχει πάρει όλα επ’ ώμου; Μήπως ήρθε η ώρα η ΠΑΕ να του δώσει πραγματική στήριξη; Ο Ρουμάνος τεχνικός μοιάζει και αυτός προβληματισμένος έντονα από την εικόνα της ομάδας του. Όμως, θα είναι τεράστιο λάθος να πάρει πάνω του όλες τις “αμαρτίες” του φετινού ΠΑΟΚ επειδή απλά η πλάτη του αντέχει. Ο 52χρονος κόουτς έχει ανάγκη και από στηρίγματα για να επωμιστεί βάρη, ανθρώπους που θα αποτελέσουν πολύτιμους βοηθούς, τώρα που προσπαθεί να κάνει διορθώσεις στην ομάδα.
Τώρα, λοιπόν, είναι που θα μετρηθεί και η στήριξη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ προς τον Ρουμάνο τεχνικό, το πόσο πολύ πιστεύει ότι μπορεί με αυτόν τον προπονητή να κατακτηθούν και άλλοι τίτλοι και να δημιουργήσει μία ομάδα ακόμη πιο ισχυρή από τα προηγούμενα χρόνια.
Κλείνοντας, οφείλω να καταθέσω μία σκέψη που κάνω εδώ και αρκετές εβδομάδες: Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από ένα στέλεχος με μεγάλη ικανότητα στην διαχείριση του έμψυχου δυναμικού. Με διαφορετικό όμως στυλ από τον Λουτσέσκου. Ας πούμε, να κάνει τον κακό αστυνόμο. Να βάζει και δημόσια χέρι σε παίκτες που ξεπερνάνε τα όρια και να τους εξηγεί πόσο μεγάλο κάζο είναι για τον ΠΑΟΚ ακόμη και η ισοπαλία με την τωρινή Λάρισα.