Δεν είχαν πολλοί την προσδοκία-απαίτηση μιας νίκης επί του Παναθηναϊκού παρότι βέβαια αυτός ο Παναθηναϊκός δεν αποτελεί πλέον φόβητρο και υπό προϋποθέσεις, στην κατάλληλη βραδιά, μπορούν να τον χτυπήσουν και άλλες ομάδες της Basket League πέραν του Ολυμπιακού. Πολλοί όμως είχαν την προσδοκία-απαίτηση να δουν έναν ΠΑΟΚ που θα δείξει σπίθα, που θα βγάλει μια αντίδραση, που θα βάλει δύσκολα στον Παναθηναϊκό. Φευ όμως…
Δίπλα στην ανεξήγητη ίσως πίεση που εμφανίστηκε από το πρώτο παιχνίδι της σεζόν με το Λαύριο –στοιχείο που εντείνεται όσο κυλάει η σεζόν και δεν έρχονται τα αποτελέσματα- έρχεται πλέον να προστεθεί η απογοήτευση. Απογοήτευση όχι μόνο για το 2-6 σε Ελλάδα και Ευρώπη αλλά και γιατί οι προσδοκίες για μία πολύ καλή σεζόν, συνέχεια της περσινής, δεν δικαιώνονται. Σε πρώτη φάση τουλάχιστον.
Ο ΠΑΟΚ βλέπει μπροστά τα βράχια, έχει «καθίσει» στην τελευταία θέση μαζί με τον Ηρακλή, έχει μπροστά του μια νομοτελειακή ήττα στο ΣΕΦ και πάει για απανωτούς «τελικούς» μέχρι το τέλος του χρόνου αφού θα παίξει κατά σειρά με τη Λάρισα εντός, τον Απόλλωνα εκτός, τον Άρη εντός και τον Ιωνικό εκτός έδρας.
Άλλοι όμως θα έπρεπε να είναι οι «τελικοί» για τον ΠΑΟΚ έτσι όπως κυλούσαν οι προηγούμενοι μήνες. Δεν είναι όμως ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία ομάδα της οποίας ο σχεδιασμός δεν της βγαίνει. Δεν χρειάζεται κανείς δίπλωμα προπονητικής για να καταλάβει ότι από αυτήν την ομάδα λείπει ένας κλασικός πόιντ γκαρντ, λείπει ένα αθλητικό τεσσάρι που θα πλαισιώσει τον Μάρβιν Τζόουνς που κάποιες φορές είναι για λύπηση μέσα στη ρακέτα προσπαθώντας να κάνει τα πάντα. Δεν χρειάζεται να είσαι βαθύς γνώστης του μπάσκετ για να καταλάβεις ότι ο Κάρτερ έχει διακοσμητικό ρόλο και ότι τα παιδιά που αποκτήθηκαν για να γεμίσουν το ρόστερ, θα περιοριστούν σε αυτόν τον ρόλο. Η συζήτηση γι' αυτούς που ήρθαν και δεν γεμίζουν τα παπούτσια αυτών που έφυγαν όμως (Μαργαρίτης, Κακλαμανάκης, Τσαλμπούρης, Μπιτς) είναι ανούσια και αδιέξοδη. O γέγονε, γέγονε...
Είναι απολύτως σεβαστή, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πού ήταν ο ΠΑΟΚ πριν 1,5 χρόνο, η προτεραιότητα της εξυγίανσης, η επιλογή να συνεχίσει η ΚΑΕ όχι σε έναν δρόμο αλλά σε έναν μονόδρομο. Καμία φορά όμως απαιτείται να κόψεις το τιμόνι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βγεις από τον δρόμο σου. Θα περάσεις το εμπόδιο που βγήκε μπροστά σου και θα συνεχίσεις. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να πάει σε δύο αλλαγές για να είναι έτοιμος για την τετράδα «τελικών» μετά το ΣΕΦ.