Ο Ουάρντα έχει μείνει στην παιδική ηλικία του, αλλά έχει να δώσει, αρκεί να βρεθεί... θηριοδαμαστής

Στέλιος Γρηγοριάδης14 Μαΐου 2020

Αγαπητή Metrosport,

Αν δεν το ξέρατε, να το μάθετε. Ο Ουάρντα είναι ο... Μαραντόνα της Ελλάδας. Ετσι τον αποκαλούν όλοι, είπε ο ίδιος, μιλώντας σε αιγυπτιακό ΜΜΕ. Επίσης, του έχουν κάνει προτάσεις ο Ολυμπιακός και ομάδες από την Ισπανία και την Ιταλία, αλλά λόγω του κορωνοϊού οι συζητήσεις έχουν “παγώσει” προσωρινά...

Τι παιδί δεν είναι καλά. Ποτέ δεν ήταν. Πάντα “έχανε”. Ο Ουάρντα μεγαλώνει μόνο βιολογικά. Πνευματικά, διανοητικά, φαίνεται ότι έμεινε στάσιμος στα 10, άντε βία-βία στα 12. Ενα παιδί είναι και σήμερα, με άγνοια κινδύνου, με έλλειψη της σοβαρότητας που θα ταίριαζε στην αληθινή ηλικία του και, βέβαια, με έλλειψη επαγγελματισμού, αφού ξεχνάει μονίμως ότι είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με υποχρεώσεις και ότι δεν παίζει ποδόσφαιρο σε κάποια αλάνα της πατρίδας του.

Από την άλλη, πάντα είχε έπαρση. Πάντα είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Πάντα... άκουγε τους άλλους να τον αποκαλούν “Μαραντόνα” κι ας μην του το έλεγε κανείς. Εδώ έφτασε στο σημείο να το παινευτεί στον Λουτσέσκου κι εκείνος μόνο που δεν λιποθύμησε. Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε ο Ρουμάνος να τον φέρει βόλτα και να τον συνετίσει, αλλά ο Αιγύπτιος δεν θέλησε ποτέ να εγκαταλείψει την κοσμάρα του.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τον θέλει ο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό, αλλά αν τυχόν, λέω αν τυχόν, γίνει αυτή η μετακίνηση, πρέπει πριν από κάθε προπόνηση και πριν από κάθε αγώνα να του ρίχνει καμιά δεκαριά σφαλιάρες και πάλι καθόλου σίγουρο δεν είναι ότι θα συμπεριφερθεί όπως πρέπει. Είναι μυστήριο φρούτο ο Ουάρντα και δεν προβλέπω ότι θα ωριμάσει μέχρι να έρθει η στιγμή που θα κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια.

Θα είναι κρίμα, όμως, γιατί “το έχει”. Μπαίνει στο γήπεδο και σχεδόν πάντα κάνει πράγματα να συμβαίνουν. Βγάζει γκολ, βγάζει πά σες, βγάζει φάσεις, δεν περνάει απαρατήρητος. Γίνεται ο πρωταγωνιστής ή από τους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι. Αν ήταν ταχύς και λίγο περισσότερο δεξιοτέχνης, θα μιλούσαμε για μεγάλη κλάση. Αλλά αν τα είχε κι αυτά δεν θα βολόδερνε μεταξύ Παναιτωλικού, ΠΑΟΚ, Ατρόμητου και Λάρισας. Θα έπαιζε προ πολλού σε μεγάλη ευρωπαική ομάδα και εκεί θα τον είχαν “στρώσει” μια και καλή. Η θα τον έστελναν από εκεί που ήρθε.

Ενας “σεταρισμένος” στο πνεύμα του προπονητή και της ομάδας Ουάρντα έχει να δώσει. Μπορεί να προσφέρει. Αλλά ο ΠΑΟΚ, που ακόμη του ανήκει και θα του ανήκει μέχρι το τέλος του έτους, είναι πολύ δύσκολο να ποντάρει ότι θα του φανεί χρήσιμος, όταν όλοι όσοι δοκίμασαν απέτυχαν στον ρόλο του... θηριοδαμαστή. Αφού απέτυχε και ο εξπέρ της διπλωματίας Λουτσέσκου, στον ΠΑΟΚ είναι βέβαιοι ότι κανείς δεν είναι σε θέση να κάνει αυτή τη δουλειά. Οπότε, το πιο πιθανό είναι να κοιτάξουν να τον ξεφορτωθούν τώρα το καλοκαίρι, έστω με κάποια λίγα χρήματα, αφού από τον Ιανουάριο θα είναι πλέον ελεύθερος. Αν πάλι θέλουν να τον κρατήσουν, μπορούν. Εύκολα. Τα περί Ισπανίας, Ιταλίας και ο Ολυμπιακού θα τα ξεχάσει σε ένα δευτερόλεπτο. Αλλά το ερώτημα θα μένει το ίδιο: Ποιος θα τον πείσει να πάψει να είναι παιδί για να γίνει ένας σοβαρός, ώριμος επαγγελματίας, που θα σέβεται τους συμπαίκτες, τον προπονητή, τη διοίκηση, την ομάδα και τον κόσμο της;

ΥΓ. Κατά βάθος πιστεύω ότι, δεν μπορεί, κάποιο “κουμπί” θα έχει κι αυτός. Πρέπει κάποιος να το βρει για να το πατάει όποτε χρειάζεται.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,

Στέλιος Α. Γρηγοριάδης

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.