Στο Metropolis 95.5 και την εκπομπή «Τρίτο Ημίχρονο» μίλησε ο Δημήτρης Δανίκας.
Ο γνωστός κριτικός κινηματογράφου μίλησε για το πώς αντιμετώπισε η Ελλάδα την κρίση του κορωνοϊού και πρότεινε πολλές ταινίες για να περάσει ευχάριστα το διάστημα που ισχύουν τα μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας.
Μεταξύ άλλων, ο Δημήτρης Δανίκας δήλωσε:
Ποια είναι η καλύτερη ταινία «Τζειμς Μποντ»: «Το “Skyfall” με τον Ντάνιελ Κρεγκ. Πιο σκοτεινή, περίεργη, ιδιαίτερη, καλοφτιαγμένη, τα έχει όλα. Και με εξαιρετική σκηνοθεσία του Σαμ Μέντες».
Για το πότε θα πάει η πρεμιέρα της νέας ταινίας του Τζέιμς Μποντ: «Τον Νοέμβριο λένε. Ήταν να βγει Μάρτιο. Για να δούμε πως θα πάνε τα πράγματα.
Πάντως η Ελλάδα τα κατάφερε. Η ανυπόληπτη, η αφερέγγυα, η αναξιόπιστη, που τη χλευάζανε όλοι, τώρα είναι “πρωταθλήτρια”. Τα πράγματα έρχονται τούμπα. Γι αυτό “ποτέ μη λες ποτέ”. Ο Κυριάκος που τον λέγαμε Κούλη έγινε Μητσοτάκης και τώρα όλοι τον θαυμάζουν, το ΕΣΥ το βρίζαμε και τώρα το αγαπάμε και το θέλουμε όλοι. Το ίδιο και με το κράτος, γουστάραμε τις ελευθερίες και τώρα λέμε όλοι μέσα».
Για τις ταινίες που θα πρότεινε: «Υπάρχει ένα εξαιρετικό θρίλερ που λέγεται “Ούτε ο Θεός να μας συγχωρέσει” (Que Dios nos perdone). Μία ισπανική ταινία που προβλήθηκε πριν από τρία χρόνια. Επίσης “Το ταλέντο”, μια γαλλική ταινία με τον Ντανιέλ Οτέιγ και μία νεαρή φοιτήτρια. Το «Ερωτας στους αμμολόφους». «Οι 9 βασίλισσες» παλιά αλλά πολύ καλή ταινία. «Το μυστικό στα μάτια σου», θρίλερ, πολύ καλό φιλμ περνάς πολύ ωραία. Οι τρεις αυτές ταινίες είναι από την Αργεντινή.
Από κατασκοπευτικά, θα πρότεινα την παλιά ταινία “Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο”. Το έχω δει 10 φορές και το ξαναβλέπω. Είναι ίσως η καλύτερη ερμηνεία του Ρίτσαρντ Μπάρτον. Επίσης το «Χωρίς μέτρο» (Whiplash) του Ντείμιεν Σαζέλ, ενός νέου Αμερικανού σκηνοθέτη που γύρισε και το «La La Land». Το “First man” του ίδιο σκηνοθέτη, διαστημικό, το “Blade Runner 2049” τη συνέχεια.
Από κωμωδίες θα πρότεινα μια πολύ παλιά που πέφτεις κάτω από τα γέλια, το “ It's a Mad, Mad, Mad, Mad World”. Αμερικάνικη ταινία αλλά όχι κλασική “αμερικανιά”. Θα πρότεινα επίσης το «Καθένας με την τρέλα του» (The Dream Team).
Από κλασικές κομεντί, το «Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι» (When Harry met Sally), το βλέπω συχνά αυτό το φιλμ. Επίσης τον «οδηγό αισιοδοξίας» με την Τζένιφερ Λόρενς, είναι από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς.
Γενικά βλέπω ταινίες που τις ξαναβλέπω και δεν έχουν «ρυτίδες». Δε λέω ταινίες που έχουν πάρει καλές κριτικές αλλά ταινίες που τις βλέπω συχνά και μου αρέσουν πολύ, δεν είναι «κουρασμένες». Όπως μία πολύ καλή πολεμική ταινία για τη σύλληψη του Οσάμα Μπιν Λάντεν, το “Zero Dark 30” με την Τζέσικα Τσαστέιν. Θα πρότεινα επίσης τον “Καθοδηγητή” (The Good Shepherd) με τον Ματ Ντέιμον σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ ντε Νίρο. Επίσης τον “Μεγάλο Λεμπόφσκι”, το “Fargo”. Ακόμη, θα πρότεινα μία σχετικά άγνωστη ταινία, τη «Λέσχη της απάτης» με τον Τζον Μαντένια του Ντέιβιντ Μάμετ. Πολύ καλή περιπέτεια είναι το “The Grey” με τον Λίαμ Νίσον. Το “Μανχάταν” του Γούντι Άλεν, το “Πάρτι” με τον Πίτερ Σέλερς. Μια ακόμα ταινία είναι το “Μέσα από τις φλόγες” (Incendies) του Βιλνέβ, και το “Amour” που πήρε και τον Χρυσό Φοίνικα».
Για τις τηλεοπτικές σειρές: «Δεν βλέπω τηλεοπτικές σειρές για έναν λόγο. Γιατί αρχίζουν πολύ καλά και μετά “ξεχειλώνουν”. Εμένα μου αρέσει το “συμπυκνωμένο”, δηλαδή το στόρι να εξαντλείται μέσα σε 2-3 ώρες το πολύ. Θα έβλεπα μία μίνι σειρά. Θα πρότεινα το “Night Manager” από βιβλίο του John Le Carre που είναι μόνο 6 επεισόδια».