Με τον Αρη φέτος δεν μπορεί κάποιος ποτέ να είναι σίγουρος γι’ αυτά που θα κάνει μέσα στο γήπεδο. Είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο. Το σύνηθες πάντως είναι να δείχνει δύο αγωνιστικά πρόσωπα. Το έκανε και στους τελευταίους αγώνες της κανονικής περιόδου, αλλά δεν το πλήρωσε και το ξανακάνει στα πλέι οφ. Πρώτα με τον ΠΑΟΚ, ύστερα με τον Ολυμπιακό και χθες με τον Παναθηναϊκό. Αποτέλεσμα; Κέρδος ενός μόνο βαθμού σε τρεις αγώνες. Δύο ήττες μέσα στο σπίτι του και η αγωνία για την έξοδο στην Ευρώπη να συνεχίζεται.
Συγχρόνως και ο προβληματισμός, για το πότε θα σταθεροποιήσει την απόδοση του και θα πάψει από το ζενίθ να βυθίζεται στο ναδίρ. Μετά την ισοπαλία στο «Γ. Καραϊσκάκης» με τον Ολυμπιακό υπήρχε η αίσθηση, ότι ο Αρης θα ανταποκριθεί στις συνθήκες του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Ηταν κι αυτή η ήττα του Βόλου από την ΑΕΚ που έπρεπε να αφυπνίσει ακόμη περισσότερο τους ποδοσφαιριστές του Αρη. Γιατί αν πήγαιναν στους +4 βαθμούς από την ομάδα της Θεσσαλίας όλα θα ήταν διαφορετικά στη συνέχεια. Οι «κίτρινοι» όμως δεν σου δίνουν δικαίωμα για ασφαλείς προβλέψεις.
Ο Τερζής επανέφερε χθες την ομάδα στην κανονικότητα. Επέστρεψε τον Οντουμπάτζο στο δεξιό άκρο της άμυνας, διατήρησε τους Φαμπιάνο-Μπράμπετς στο κέντρο της αμυντικής γραμμής και έβαλε τον Μαζικού στο αριστερό άκρο. Ο Ετέμπο επέστρεψε στον άξονα και μαζί με τον Νταρίντα ήταν οι αμυντικοί χαφ. Προβλεπόμενη ήταν και η επιστροφή του Πίτερ Ετέμπο στον άξονα, όπως και του Καμαρά στην κορυφή της επίθεσης. Ο Ιτούρμπε στο δεξιό άκρο, ο Ματέο Γκαρσία στο αριστερό, ο Καμαρά στην κορυφή της επίθεσης και ο Πάλμα σε ρόλο περιφερειακού επιθετικού.
Ο Αρης έδειξε ότι πατάει καλύτερα στο γήπεδο στα πρώτα 45 λεπτά. Είχε περισσότερα τρεξίματα, απέφυγε τα πολλά λάθη και είχε ικανοποιητική κυκλοφορία της μπάλας, παρότι ο Παναθηναϊκός μάρκαρε ψηλά με στόχο να δημιουργήσει πρόβλημα στην πρώτη πάσα. Το παιχνίδι κύλησε το πρώτο ημίχρονο χωρίς μεγάλες εντάσεις, καθώς ήταν ολοφάνερο ότι «φοβόταν ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη». Ο Αρης ήταν η ομάδα που στο διάστημα αυτό δημιούργησε τις καλύτερες ευκαιρίες, αλλά καμία από τις έξι τελικές δεν είχε κατάληξη την εστία.
Η καλύτερη ήταν ένα σουτ του Πάλμα έξω από την περιοχή. Η καλή μεσοαμυντκή λειτουργία του Αρη στέρησε από τον Παναθηναϊκό το δικαίωμα να γίνει απειλητικός. Μία μόνο όλο κι όλο ευκαιρία είχαν στο α’ ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι.
Ο Τερζής προσπάθησε να αλλάξει πράγματα στην τακτική του Αρη στο β’ ημίχρονο. Εβγαλε τον Ματέο Γκαρσία που δεν δικαιολόγησε την παρουσία του στην αρχική 11άδα και έβαλε τον Ντουκουρέ. Η ομάδα όμως δεν πήρε βοήθειες από αυτή την αλλαγή, όπως και από την είσοδο αργότερα του Χριστοδουλόπουλου, του Καμάτσο και του Γκρέι. Αντιθέτως ο Αρης είχε νευρικότητα στο παιχνίδι του, έκανε πολλά λάθη και έχασε την μεσοαμυντική του συνοχή.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε την ευκαιρία. Πήρε το πάνω χέρι στον αγώνα, δημιούργησε επτά τελικές και πέτυχε ένα γκολ, από λάθος του Μπράμπετς, το οποίο ήταν αρκετό για να κερδίσει τους τρεις βαθμούς.
Η αγωνιστική εικόνα του Αρη στο β’ ημίχρονο απεικονίζεται από το ότι είχε μόνο μία τελική κι αυτή από στατική φάση! Είναι δύσκολο να προβλέψει κάποιος πότε η ομάδα των «κίτρινων» θα βρει και πάλι τον βηματισμό της. Εξίσου σημαντικό είναι το πότε θα δείξει το ίδιο αγωνιστικό πρόσωπο και στα δύο ημίχρονα. Σε κάθε περίπτωση πάντως χρειάζεται να το προσπαθήσει γιατί όσο είναι μπερδεμένη αγωνιστικά παίζει με τη φωτιά, όσον αφορά τον στόχο της Ευρώπης.