Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με το δεξί στα πλέι οφ, με τρίβαθμο και με βελτιωμένη την εικόνα του. Δίκαιη επικράτηση με πρωταγωνιστές τους δύο σκόρερ.
Ένας εντυπωσιακός Αντρίγια Ζίβκοβιτς «πήρε από το χέρι» τους συμπαίκτες του και τους οδήγησε σε μια «επικράτηση» επί των αντιπάλων τους την οποία είχαν απόλυτη ανάγκη για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Η νίκη στην αετομαχία έγινε αποδεκτή με ικανοποίηση από τον κόσμο, αλλά πιστεύουμε και με ανάλογα συναισθήματα (αποσυμπίεσης και λύτρωσης) από τους ίδιους τους νικητές, που λογικά αναζητούσαν ως μάνα εξ ουρανού ένα αποτέλεσμα όπως το χθεσινό, για να ξεμπλοκάρουν τον φρακαρισμένο ψυχισμό τους. «Τα είχε όλα» η αετομαχία των δικεφάλων. Αγωνία, ανατροπές και εξελίξεις πότε θετικές και πότε αρνητικές και για τους δύο. Στο τέλος κάνοντας όμως ταμείο με τα όσα πρέπει να συνυπολογίζονται σε κάθε αγώνα, είσαι υποχρεωμένος να αποδεχθείς ότι οι νικητές άξιζαν αυτό που πήραν.
Οι διακυμάνσεις του αγώνα ήταν αρκετές. Από το 2-0 που πανηγυρίστηκε πριν επέμβει το VAR να ακυρώσει το εγκυρότατο κατά την άποψη μας γκολ, μέχρι την απρόβλεπτη ισοφάριση σε 1-1 με τη λήξη ακριβώς του πρώτου μέρους. Κι έτσι μπήκαμε στην επανάληψη η οποία μας οδήγησε σε μια άλλη εικόνα, με τους γηπεδούχους να παραδίδουν την κατοχή στους φιλοξενούμενους. Οι τελευταίοι βέβαια δεν κατάφεραν να την αξιοποιήσουν. Αντίθετα ο ΠΑΟΚ και σε αυτό το διάστημα ήταν αποτελεσματικός και πολύ πειθαρχημένος, δημιουργώντας ευκαιρίες οι οποίες σου έδιναν ανάγλυφα την επιβεβαίωση ότι υπήρχε τακτική πάνω στην οποία στηρίχθηκαν.
Συνοπτικά εκτός από το αποτέλεσμα αλλά και την εμφάνιση, μπορούμε να πούμε ότι η νίκη εκτός της βαθμολογικής της σημασίας στα πλέι οφ, έχει και μια ιδιαίτερη αξία. Η οποία αφορά την ψυχολογία του κόουτς και των παικτών. Θεωρείται βέβαιο ότι μετά από αυτήν την εμφάνιση ενισχύθηκε η αυτοπεποίθηση της ομάδας και άλλαξε ως ένα σημείο η «τραυματισμένη» ψυχολογία της. Βέβαια στο παιχνίδι διαπιστώθηκε για μια ακόμη φορά ότι δεν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις με αυτό το ρόστερ, ώστε να κινηθεί πιο άνετα ο κόουτς στις αλλαγές του. Υπήρξαν προβληματάκια κούρασης στη μεσαία γραμμή.
Αντίθετα η άμυνα παρά το γκολ που δέχθηκε είχε εικόνα πειθαρχημένη, με τους δύο ακραίους οπισθοφύλακες να τα πηγαίνουν πολύ καλά και το δίδυμο Ινγκασον – Κρέσπο να συνεννοούνται και να αλληλοκαλύπτονται. Σε ατομικό επίπεδο η εμφάνιση Πασχαλάκη θεωρείται και είναι θετική. Έκανε δύο σπουδαίες επεμβάσεις και κάποια λίγα ερασιτεχνικά λαθάκια στην απομάκρυνση της μπάλας, τα οποία δεν στοίχισαν. Εικάζεται πως και αυτός θα πήρε τα πάνω του μετά τα όσα σοβαρά και πιεστικά βίωσε το τελευταίο διάστημα. Σχετικά με τη μεσαία γραμμή, γενικά για τον άξονα, αναφερθήκαμε παραπάνω. Η κούραση φάνηκε μετά το πρώτο 15λεπτο του δευτέρου ημιχρόνου.
Ο κόουτς και εκ του αποτελέσματος θεωρείται ότι διαχειρίστηκε σωστά τον αγώνα. Οι επιφυλάξεις που υπάρχουν είναι στην αλλαγή του θαυμάσιου και αποτελεσματικού Πολωνού και στην επίμονη χρησιμοποίηση του Μουργκ. Αυτό το τελευταίο προφανώς με το σκεπτικό ότι ο Τζολης δεν μαρκάρει. Όμως πολύ καλύτερα θα ήταν από τη στιγμή που αποφασίζεις να θυσιάσεις τον Τζόλη, να τον αντικαταστήσεις με έναν παίκτη που μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο από τον μετριότατο Αυστριακό (επί παραδείγματι Ουάρντα). Ο Σβαμπ είχε ένα καλό διάστημα.
Ο Αουγούστο δεν κρίνεται γιατί μόλις βγήκε από τη ναφθαλίνη. Ολα τα λεφτά όμως στο δίδυμο Ζίβκοβιτς – Σφιντέρσκι. Ο Σέρβος παικταράς κατέπληξε με το πάθος του, τις εμπνεύσεις του και την αποτελεσματικότητα του. Η μεγάλη διακοπή που ακολουθεί μαζί με τη νίκη, δίνουν σε όλους την ηρεμία και την ευκαιρία να σκύψουν πάνω σε όσα πιθανόν ανησυχητικά εξακολουθούν να υπάρχουν και τα οποία μπορούν να διορθωθούν.