Αγαπητή Metrosport
Eίχα “σκαλώσει” κάποια απογεύματα Σαββάτου σε ένα παιδί που έκανε όργια. Επαιζε με την Τότεναμ. Αριστερό μπακ. Τι μπακ δηλαδή. Και μπακ ήταν και χαφ ήταν και εξτρέμ ήταν και γκολ έβαζε και πάσες φαρμακερές έδινε και έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ανεβοκατεβαίνοντας συνεχώς όλο το γήπεδο. Εκ των υστέρων είχα διαβάσει ότι σε ηλικία μόλις 14 χρόνων έτρεχε τα 100 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα!
Εντυπωσιασμένος, αποτόλμησα, κάποια στιγμή, την πρόβλεψη από το μικρόφωνο του Μetropolis 95.5: “Κυρίες και κύριοι, σημειώστε το όνομά του. Γκάρεθ Μπέιλ. Αυτό το παλικάρι θα αφήσει εποχή”. Ημασταν τότε στα τέλη του 2009. Τέσσερα χρόνια μετά και έχοντας συμπληρώσει έξι χρόνια στην Τότεναμ, με 146 συμμετοχές και 42 γκολ, τον αγόρασε η Ρεάλ, σε μια εποχή που χρυσοπλήρωνε ακόμη και αγόραζε ό,τι πιο εκλεκτό κυκλοφορούσε στον πλανήτη. Αλλωστε, είχε ήδη αγοράσει τον Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ηταν καλοκαίρι του 2013. Επαιξε επτά χρόνια, είχε 176 συμμετοχές και πέτυχε 81 γκολ. Πρόλαβε να κατακτήσει πέντε Champions League, τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, τρία UEFA Super Cup, τρία Πρωταθλήματα Ισπανίας και ένα Κύπελλο Ισπανίας. Μετά, πήγε για δύο χρόνια δανεικός στην Τότεναμ και το περασμένο καλοκαίρι, όταν έληξε το συμβόλαιό του με τη Ρεάλ, πήγε στο Λος Αντζελες. Βλέπετε, στη Ρεάλ είχε γίνει προ πολλού σαφές ότι δεν τον “σήκωνε” το κλίμα, αλλά και ότι ο οργανισμός του δεν “σήκωνε” άλλη Ρεάλ.
Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια, έπαιξε 111 φορές με την Εθνική Ανδρών της πατρίδας του, έγινε αρχηγός της και πέτυχε 41 γκολ. Δεν τα λες και λίγα όσα πέτυχε. Αλλά δεν ήταν και πολλά. Δεν ήταν αντάξια του ταλέντου του. Δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες των θαυμαστών του. Με άλλα λόγια, έκανε μια καλή καριέρα, έβγαλε πολύ χρήμα, αλλά εποχή δεν άφησε όπως είχα προβλέψει.
Και επειδή ήμουν κι εγώ ένας από τους θαυμαστές του, πιστεύω ότι δύο είναι οι λόγοι για τους οποίους πέρασε κάτω από τον πήχη που ο ίδιος είχε τοποθετήσει ψηλά από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Ο πρώτος ήταν ότι στη Ρεάλ έγινε κι αυτός ένα από τα πολλά “τσιράκια” του Ρονάλντο. Εγινε κι αυτός ένα εξάρτημα του μηχανισμού που λειτουργούσε για να βελτιώσει τους αριθμούς του Ρονάλντο και να ικανοποιήσει το αχόρταγο “εγώ” του.
Ο δεύτερος ήταν ότι στη Ρεάλ το ψιλόλιγνο αγόρι, που έτρεχε σαν τον άνεμο, έγινε... τρίφυλλη ντουλάπα. Εμοιαζε με μποντιμπιλντερά. Ισως σ' αυτό να έφταιγε και ο ίδιος. Ισως νόμιζε κι αυτός ότι θα βελτιωθεί αν γίνει πιο δυνατός αυξάνοντας τον όγκο του. Πάντως έγινε... άλλος. Κι αυτός ο άλλος έχασε το βασικότερα προσόντα του. Την ταχύτητα και την ευελιξία. Ασε που σώνει καλά ήθελαν στη Ρεάλ να τον κάνουν καθαρόαιμο εξτρέμ, ακόμη και φορ κάθε φορά που υπήρχε κενό.
Χθες, ο ίδιος ο Μπέιλ ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά ότι κρεμάει τα παπούτσια του. Και είναι ακόμη στα 33,5 ακριβώς. Ούτε τραυματίας, ούτε ανεπιθύμητος στο Λος Αντζελες. Αφήνει στη μέση το συμβόλαιό του και εγκαταλείπει το ποδόσφαιρο. «Μετά από προσεκτική και ενδελεχή σκέψη, ανακοινώνω την άμεση απόσυρσή μου από το συλλογικό και διεθνές ποδόσφαιρο, έγραψε, χωρίς να εξηγήσει στη μακροσκελή ανάρτησή του για ποιο λόγο λέει πρόωρα “αντίο”.
ΥΓ. Με 96 εκατομμύρια είχε αγοράσει η Ρεάλ τον Κριστιάνο Ρονάλντο και ήταν η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Τον Μπέιλ τον αγόρασε με 100 εκατομμύρια. Αλλά είπαμε...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook