Εβλεπα εκείνον τον ποδοσφαιριστή-τίποτα που λέγεται Μπακάκης να παίζει στην ΑΕΚ και αναρωτιόμουν πόσο πιο χαμηλά θα πέσει το ρόστερ αυτής της ομάδας. Τον έβλεπα να παίζει και στην Εθνική και αναρωτιόμουν γιατί οι ομοσπονδιακοί προπονητές… ξεφτιλίζουν τον Ελληνα ποδοσφαιριστή προβάλλοντας στη βιτρίνα των εκλεκτών αυτό το παιδί.
Σήμερα, οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ γράφουν ότι ο Μπακάκης περισσεύει και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα αποτελέσει παρελθόν. Μέσα σε έναν χρόνο κατάλαβαν ότι δεν έχει να τους προσφέρει τίποτε και ότι δεν μπορεί να σταθεί σε μια ομάδα που ονειρεύεται να κάνει πρωταγωνιστήσει, μήπως και ξαναπάρει ένα Πρωτάθλημα που, αυτή τη φορά, δεν θα είναι κάλπικο. Για την Εθνική, βέβαια, ούτε λόγος. Ούτε στους… 200 υποψήφιους διεθνείς συμπεριλαβάνεται πλέον.
Είπαμε, να στηρίξουμε τον Ελληνα ποδοσφαιριστή, να επιμείνουμε ότι πρέπει να πάψει να ξενοκρατείται το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά το να είσαι Ελληνας δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι καλός ποδοσφαιριστής. Ούτε καν ότι είσαι ποδοσφαιριστής σημαίνει.
Κι αν τα περιθώρια επιλογών είναι ελάχιστα για την Εθνική, οπότε δικαιολογούνται εν μέρει οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί να καλούν και παίκτες “λίγους”, οι ομάδες μας είναι ασυγχώρητες. Γιατί οι ομάδες μας, οι μεγάλες τουλάχιστον, διατηρούν αξιόλογες Ακαδημίες και όλες πλέον έχουν και ομάδες Β. Αυτές είναι υποχρεωμένες να κάνουν παραγωγή Ελλήνων ποδοσφαιριστών, ώστε να πλαισιώσουν τις πρώτες ομάδες τους κι αν γίνει αυτό τότε θα μεγαλώσει κατά πολύ και η δεξαμενή των επιλογών για την Εθνική.
Οπως ήδη αντιλαμβάνεστε, πάμε φέτος για μία από τα ίδια. Το μεταγραφικό ενδιαφέρον όλων των μεγάλων ομάδων, αλλά και των μικρών ακόμη, έχει στραφεί πάλι στο εξωτερικό. Ιδιαίτερα στη λάτιν αγορά, στην οποία μπορείς να βρεις παίκτες σε λογικές τιμές, με την ελπίδα ότι θα αγοράσεις λαχεία. Δεν μου βγάζει κανείς από το μυαλό ότι οι δοσοληψίες στις μεταγραφές ξένων παικτών “κουβαλάνε”… μαρμίτα για πολλούς. Μανατζαραίους, αλλά και “παράγοντες”. Αλλιώς δεν εξηγείται αυτή η αυτοκαταστροφική (αγωνιστικά και όχι απαραίτητα οικονομικά…) εμμονή. Το έχουμε εμπεδώσει όλοι πια, γιατί όλοι παρακολουθούμε το Πρωτάθλημα και όλοι μπορούμε να κρίνουμε. Οκτώ από τους δέκα ξένους που ξεφορτώνουν στην Ελλάδα τα καράβια, είναι ακατάλληλοι. Σε καμία περίπτωση δεν είναι καλύτεροι από τα ελληνάκια που στιβάζονται στις ομάδες μας, αλλά ασφυκτιούν, γιατί δεν βρίσκουν χώρο, όταν ενηλικιώνονται, για να παίξουν κι αυτά στο υψηλότερο επίπεδο. Κι έτσι χάνονται, ή κινδυνεύουν να χαθούν πολλοί Λύρατζηδες επειδή παίζουν κάποιοι Τέιλορ, για να φέρουμε και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
ΥΓ. Σκεφτείτε το: Στο Πρωτάθλημα Κ-21 γίνεται χαμός κάθε χρόνο. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά που εντυπωσιάζουν με τα προσόντα τους και δείχνουν έτοιμα να προωθηθούν στις πρώτες ομάδες των συλλόγων τους. Πόσα προωθούνται όμως; Πόσα αξιοποιούνται; Και πόσα περιθωριοποιούνται; Πόσα χάνονται στον δρόμο; Πόσα τα τρώει το σκοτάδι; Πόσα βολοδέρνουν σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών μέχρι να απογοητευτούν και να εξαφανιστούν από τον χάρτη; Μιλάμε για έγκλημα των ελληνικών ομάδων, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, σε βάρος του Ελληνα ποδοσφαιριστή.