Ο ΠΑΟΚ χθες μετά την ευρωπαϊκή του πρόκριση, σταμάτησε πάνω σε έναν υποδέεστερο αντίπαλο, παραχωρώντας ισοπαλία μέσα στην έδρα του...η οποία μόνον έδρα δεν είναι αυτή τη στιγμή.
Το αποτέλεσμα φρέναρε κάπως τον ενθουσιασμό της ευρωπαϊκής επιτυχίας και δυσαρέστησε μέχρις ενός σημείου τον κόσμο.
Όμως αν το καλοσκεφτεί ο ΠΑΟΚτσής, αυτή η χθεσινή παράσταση (και αποτυχία) μπορεί να αποδειχθεί και χρήσιμη, από τη στιγμή που έδωσε για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να διαπιστωθούν κάποιες αδυναμίες, οι οποίες παρά την προσπάθεια που γίνεται, παρέμειναν ανέγγιχτες, ταλαιπωρώντας και παγιδεύοντας χωρίς λόγο την ομάδα.
Αποδεδειγμένα οι πάντες εθελοτυφλούσαν για μεγάλο διάστημα, υπερκαλύπτοντας τις όποιες παθογένειες με την αισιοδοξία που αντλούσαν από τις επιτυχίες. Οι οποίες όμως στο βάθος προειδοποιούσαν για κάποια πράγματα που έπρεπε άμεσα να διορθωθούν.
Ναι, η ομάδα πήρε παιχνίδια με εντυπωσιακές ανατροπές, οι οποίες όμως έστελναν μηνύματα που ποτέ δεν ερμηνεύτηκαν σωστά. Συγκεκριμένα αναφερόμαστε ότι όσες φορές ο Λουτσέσκου επιχείρησε και δικαιολογημένα rotation, τις περισσότερες δεν τα κατάφερε. Κι αυτό, γιατί διασώθηκε η ομάδα από θεαματικές παρεμβάσεις και ανατροπές στο και πέντε.
Είναι απορίας άξιο πως ο πολύπειρος και καταξιωμένος Ρουμάνος κόουτς μπερδεύεται τόσο άτσαλα και αποσυντονίζει την ομάδα του με επινοήσεις (στα rotation) του τύπου σε μία ή και σε δύο γραμμές της ακόμη να μην υπάρχει συντονισμός.
Το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται παίκτες που για πρώτη φορά αγωνίζονται μαζί και τους ανατίθεται η σημαντική αποστολή της σωστής λειτουργίας του άξονα και των πτερύγων, είναι επίσης απορίας άξιο. Το ανακάτεμα της τράπουλας, βγάζει αρνητικά αποτελέσματα.
Οι περιπέτειες των αποτυχημένων rotation σκέπασαν αυτή τη συγκεκριμένη αδυναμία, χωρίς όμως να μην στείλουν και κάποιο πολύ σοβαρό μήνυμα που δεν το έλαβαν υπόψιν οι υπεύθυνοι. Κι αυτό δεν είναι άλλο ότι το ρόστερ που διαθέτει σήμερα ο ΠΑΟΚ δεν είναι αρκετό για να επιτρέψει εκτεταμένα rotation, από τη στιγμή που η ενίσχυση του η οποία είχε εξαγγελθεί πως θα είναι σημαντική, περιορίστηκε σε δύο παίκτες, έναν δεξί μπακ κι έναν μεσοεπιθετικό που ήταν σχεδόν ανέτοιμος.
Το να μην έχει η ομάδα έναν αριστερό οπισθοφύλακα στοιχειωδώς καλό για να ξεκουράσει τον Βιεϊρίνια (μήπως χρειάζεται και να τον βαλσαμώσουν) λέει πολλά. Ή αν θέλετε δείχνει έλλειψη προνοητικότητας, για να τα λέμε όλα. Ας μαζέψουμε όμως το πράγμα κι ας μείνουμε στην επισήμανση για την αδυναμία του ρόστερ να καλύψει όλες τις απαιτήσεις, εγχώριες κι ευρωπαϊκές και στην διαπίστωση πως «δεν του πάνε» του Ρουμάνου τα rotation.
Αναφέραμε εισαγωγικά ότι η χθεσινή εμφάνιση και το αντίστοιχο αποτέλεσμα μπορούν να φανούν χρήσιμα, με τον κόσμο πλέον αλλά και τους καθ ύλην αρμόδιους να έχουν αντιληφθεί πως πρέπει να κινηθούν από εδώ και πέρα.
Θα προσθέταμε πως μπορεί αυτή τη στιγμή ούτε κι εμείς να αναφερόμασταν σε αυτές τις παρατηρήσεις, προειδοποιήσεις και διαπιστώσεις, αν ο Πασχαλάκης με την χθεσινή εκπληκτική του απόδοση κατάφερνε να στηρίξει και το χθεσινό κατά την προσωπική μας άποψη συγκεχυμένο rotation.
Δεν θα προχωρήσουμε σε ατομική απόδοση (με εξαίρεση την εμφάνιση του Αλέξανδορυ) αλλά νομίζουμε πως επιβάλλεται να επισημάνουμε ότι δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν κάποιοι παίκτες από εδώ και πέρα στο βασικό σχήμα του δικέφαλου.