Το παιχνίδι αποτελούσε μια πολύ καλή ευκαιρία για τον Πάμπλο Γκαρσία να «δει» όσα ήθελε και όσα επανειλημμένα και με μεγάλη επιμονή δοκιμάζει τώρα τελευταία, προκειμένου να σχηματίσει μια στέρεη άποψη, ιδιαίτερα για το κατά πόσο ετοιμόπολεμοι είναι συγκεκριμένοι παίκτες του, οι οποίοι τον προβληματίζουν με την εικόνα τους.
Είναι αλήθεια πως εδώ και πολύ καιρό ο Πάμπλο βασανίζεται για να βρει άκρη αλλά και λύσεις που θα τον βοηθήσουν ώστε να συγκροτήσει ένα αξιόμαχο βασικό σχήμα, το οποίο θα του δώσει τη δύναμη να ξεπεράσει τα εμπόδια που θα βρει μπροστά του από εδώ και πέρα.
Δυστυχώς αυτοί που είχαν ευθύνη και υποχρέωση να τον βοηθήσουν, ενισχύοντας το «κατακρεουργημένο» - στην κυριολεξία – ρόστερ της ομάδας με την ανικανότητα και την ασχετοσύνη τους πρόσθεσαν στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα, άλλα τόσα. Παλεύει λοιπόν ο ίδιος τώρα μόνος του να βρει διεξόδους και λύσεις εκ των ενόντων. Πολλές φορές ρισκάρει με rotation που δεν το αντέχει το αποδυναμωμένο ρόστερ της ομάδας και το κάνει αναγκαστικά.
Γιατί είναι υποχρεωμένος να ξεπεράσει αδυναμίες, να στοκάρει τρύπες, να αναθερμάνει ενδιαφέροντα και να ισχυροποιήσει ψυχολογίες και κίνητρα. Έχει αντιληφθεί πως η ομάδα του αυτή τη στιγμή εκτός όλων των άλλων χρειάζεται την αντίστοιχη ψυχολογία ενόψει των κρίσιμων αγώνων που απομένουν τόσο για το πρωτάθλημα, όσο και για το κύπελλο.
Αναντίρρητα είχαν κόστος κάποια από αυτά τα rotation. Δεν γινόταν όμως αλλιώς. Υπήρχε σύγχυση και θολούρα από κάποιες ανεξήγητες οπισθοδρομήσεις και συχνά εξίσου μυστηριώδη ντεφορμαρίσματα αρκετών παικτών. Από τους οποίους εκτός όλων των άλλων έλειπε ολοφάνερα το πάθος, η αυτοπεποίθηση και η σταθερή απόδοση. Το παιχνίδι λοιπόν έδωσε στον κόουτς του δικέφαλου την ευκαιρία να ξαναζυγίσει και να ξαναμετρήσει πολλά από όσα προαναφέραμε. Δοκίμασε «σχήματα» αλλά και «εφεδρικούς».
Το 5-2 του έδινε την άνεση για κάτι τέτοιο. Παρά τα διαδιδόμενα οι γηπεδούχοι παρατάχθηκαν με ένα σχήμα που εξέπληξε. Οι 9 από τους 11 ήταν βασικοί. Ο Γρηγορίου επιχείρησε προφανώς να παίξει την ζαριά της έκπληξης. Με δεδομένο το γεγονός ότι ο αντίπαλος θα παρουσίαζε ένα πειραματικό σχήμα. Στη διάρκεια του παιχνιδιού τα πράγματα ξεκαθάρισαν, με τον ΠΑΟΚ να επιβεβαιώνει ότι ο προπονητής του στόχευε σε συγκεκριμένες κινήσεις που αφορούσαν την ετοιμότητα των παικτών του και οι γηπεδούχοι να εγκαταλείπουν την μαχητικότητα τους και το βασικό τους σχήμα, στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου και όταν το σκορ παρέμενε πλέον στο 1-1.
Ο Πασχαλάκης έδειξε ότι είναι σε καλή κατάσταση, το ίδιο και ο Ίνγκασον. Βελτιωμένος ο Μιχαηλίδης που θα πρέπει όμως να γίνει πιο κινητικός και πιο συμμετοχικός στο παιχνίδι. Μαχητής ο νεαρός Λύρατζης. Ο Νινούα έχει καλά στοιχεία, αλλά χρειάζεται αρκετή δουλειά. Για μια ακόμη φορά μετριότατος ο Μουργκ. Ένα μεγάλο δίλημμα που προκύπτει αυτή τη στιγμή είναι αυτό με την παρουσία του εξαιρετικού Καγκάβα και της μεγάλης ποιότητας του.
Θα μπορέσει να προσαρμοστεί ο Ιάπωνας με τους συμπαίκτες του ή θα χρειαστεί ο Γκαρσία να υποχρεώσει τους υπόλοιπους να συντονιστούν με τον μεγάλο αυτό παίκτη; Το κατά πόσο είναι έτοιμος, αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους ο κόουτς. Πρόκριση λοιπόν με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά και με συγκεκριμένα μηνύματα και... στοχοπροσήλωση στο Κυριακάτικο ντέρμπι.
ΥΓ: Όταν έχεις δώσει εντολή εκτέλεσης των στημένων να είναι ο Νινούα γιατί έχει καλό πόδι, η επιλογή του οποιουδήποτε άλλου (Σβαμπ) έχει κάθε λόγο να αμφισβητείται.