Σχεδόν δύο μήνες πριν συμπληρώσει διετία στον σύλλογο αποχώρησε από τον ΠΑΟΚ ο Μάριο Μπράνκο. Είχε ενταχθεί στην καθημερινότητα του συλλόγου αρχικά ως διευθυντής ανάπτυξης του ποδοσφαιρικού τμήματος (23 Αυγούστου) και μετά από σχεδόν τρεις μήνες ανέλαβε την θέση του αθλητικού διευθυντή αντί του Λούμπος Μίχελ.
Ο Σλοβάκος, βέβαια, παρέμεινε ενεργός στο κομμάτι των μεταγραφών και στην συνέχεια και απόδειξη ήταν η μεταγραφή του Κάρολ Σφιντέρσκι που άρχισε από δική του εισήγηση. Ποιο ήταν το έργο του Πορτογάλου; Αν κάνει κάποιος μία σούμα στο ρεπορτάζ της διετίας, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Μπράνκο ασχολήθηκε περισσότερο με τα ζητήματα λειτουργίας στο ποδοσφαιρικό τμήμα και είχε διεκπεραιωτικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για παίκτες, καθότι γλωσσομαθής.
Ειδικότερα, αν ψάξουμε να δούμε ποιες μεταγραφές φέρουν την δική του σφραγίδα, μάλλον θα καταλήξουμε σε… μιάμιση περίπτωση (πολύ κάτω από τον αντίστοιχο αριθμό των Μίχελ, Αρνεσεν, Βρύζα και Τσιστιακόφ). Απόλυτη δική του μεταγραφή (την εισηγήθηκε και την υλοποίησε ο ίδιος) ήταν ο Ροντρίγκο Σοάρες και σε κάποιο σημαντικό βαθμό και ο Γιόσιπ Μίσιτς.
Για τον Κροάτη η εισήγηση είχε γίνει από το τμήμα σκάουτινγκ του ∆ικεφάλου και ο Μπράνκο εκμεταλλεύτηκε τις γνωριμίες που είχε εντός της Σπόρτινγκ Λισαβόνας κάνοντας από την πρώτη ως την τελευταία μέρα της παρουσίας του τις επαφές με τον πορτογαλικό σύλλογο. Υπάρχει βέβαια και ο δανεισμός του Σέρτζιο Ολιβέιρα, αλλά για τον συμπατριώτη του ήταν γνωστό ότι απλά θα ερχόταν στον ΠΑΟΚ για έξι μήνες μόνο.
Θέμα κακών σχέσεων με τους παίκτες δεν καταγράφηκε στα ρεπορτάζ ποτέ κι αν, ίσως, υπάρχει κάτι που μπορεί να του χρεωθεί ως αρνητικό είναι το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να βάλει τον Αμπέλ Φερέιρα στην ελληνική πραγματικότητα, να τον κάνει να καταλάβει τις ιδιαιτερότητες του συλλόγου.