Κούτσιας: «Ζούσα το όνειρο μου στον ΠΑΟΚ, δεν έδινα σημασία σε ό,τι έγραφαν»

Metrosport Team16 Μαρτίου 2024

Μεγάλη συνέντευξη στο Podcast «Κουβέντα στο ΠΙ & ΦΙ» παραχώρησε ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ και νυν των Σικάγο Φάιρ, Γιώργος Κούτσιας, που ζει το αμερικάνικο όνειρο αλλά δεν ξεχνά τα όσα βίωσε ή ήθελε ακόμα να βιώσει στον Δικέφαλο κάνοντας ξεχωριστή αναφορά σε φίλους που άφησε πίσω του όπως ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης και ο Γιάννης Κωνσταντέλιας, αλλά και στον νέο στράικερ των «ασπρόμαυρων», Στέφανο Τζίμα.

Για τη ζωή του στο Σικάγο και το πως βιώνει το πρώτο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό: «Καθημερινά έξω θα έλεγα πως είναι κρύα, κυρίως τον χειμώνα. Επίσης, έχει πολλούς ανέμους, ειδικά όταν έχει κρύο η θερμοκρασία πηγαίνει στους -10 και -12, δηλαδή πηγαίνει σε τρελά νούμερα. Όταν ήρθα, θυμάμαι πως είχε -22 όταν έφτασα και είναι κάτι που δεν το περίμενα, όπως και δεν είναι να βγαίνεις έξω. Την πρώτη περίοδο, όταν πήγα στην ομάδα, κάναμε προετοιμασία σε κλειστό χώρο, γιατί πραγματικά έξω δεν παλεύεται. Ευτυχώς, έχουν πολύ καλές εγκαταστάσεις, γήπεδα και γίνεται και το προπονητικό κέντρο το οποίο κοστίζει 180 εκ. ευρώ. Δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να κάνουμε προπόνηση εκεί, αλλά το έχω δει, είναι πραγματικά υπέροχο και είναι κάτι που δεν το έχω ξαναδεί. Τον Ιούνιο, όπως όλα δείχνουν θα είναι έτοιμο, θα είναι και κοντά στην πόλη, οπότε η απόσταση θα είναι αρκετά μικρή, σε σχέση με τώρα, γιατί κάνουμε περίπου 25 λεπτά τώρα για να πάμε στο προπονητικό κέντρο που χρησιμοποιούμε».

Για την προσαρμογή του στις νέες συνθήκες: «Η αλήθεια είναι πως όταν ήρθα, έπαθα ένα σοκ. Όταν πρωτάκουστά πως ενδιαφέρεται η ομάδα στην αρχή είπα οκ, αλλά δεν ήταν κάτι που το είχα στο μυαλό μου. Μετά από 2-3 ημέρες, αφού μίλησα με τον μάνατζερ μου, ήταν όλα διαφορετικά. Άρχισε σιγά σιγά να μπαίνει στο μυαλό μου, κάναμε κάποιες συζητήσεις και όταν έφτασε η ώρα να έρθω, ήταν μια πολύ καλή απόφαση για 'μένα. Όταν πήρα την απόφαση να μπω στο αεροπλάνο και να φτάσω, ήταν ένα βουνό για 'μένα. Γιατί έφτασα και ήταν μια τεράστια πόλη, με πολλούς ανθρώπους, πολύ κρύο και ήταν όλα διαφορετικά σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη. Ειδικά οι άνθρωποι είναι πολύ διαφορετικοί και ξεχωριστοί από τους Ευρωπαίους».

Για την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στις ΗΠΑ: «Δεν είμαι άνθρωπος που θα βγω πολύ έξω και να κάνω παρέες, Πιο πολύ είμαι άνθρωπος, που πηγαίνει στην προπόνηση και μετά στο σπίτι. Έχω δικό μου άνθρωπο εδώ πέρα και θα έλεγα πως είμαι πολύ καλά. Είναι κάτι που με βοηθάει πολύ. Επίσης, υπάρχουν περίπου 300 χιλιάδες Έλληνες, όπως και η Ελληνική κοινότητα. Έχουμε και τον προπονητή που είναι Ελληνοαμερικάνος ο Φρανκ Λόπαζ, οπότε είναι κάτι καλό για 'μένα, γιατί δεν κάνω πολλές παρέες με Έλληνες».

Ο ίδιος αναφέρθηκε και στο κομμάτι της διαχείρισης των όσων είχε βιώσει στα πρώτα του βήμα στον ΠΑΟΚ και τη διαχείριση του: «Ήμουν 16 χρονών, όταν έκανα την πρώτη μου προπόνηση με την ομάδα του ΠΑΟΚ και στην ουσία εκείνη την στιγμή, ζούσα το όνειρό μου. Είναι πολύ καλό να έχεις όνειρα, εγώ έχω πολλά, τα οποία πρέπει να έχεις σκοπό να τα πραγματοποιήσεις. Όταν έκανα την πρώτη μου προπόνηση με τον ΠΑΟΚ αισθάνθηκα υπέροχα, ήταν κάτι τρελό και πρωτόγνωρο για εμένα. Ήξερα πως θα γραφόνταν διάφορα θετικά πράγματα για εμένα, όπως το πόσο καλά παίζει, τι ταλέντο είναι, αλλά πραγματικά δεν έδινα καμία σημασία σε αυτά που γράφονταν και προσπαθούσα να μείνω ανεπηρέαστος απ' ότι λέγονταν και γραφόταν για 'μένα. Το μόνο που άκουγα, ήταν αυτά που μου έλεγε ο προπονητής μου, ο πατέρας μου και ο ίδιος μου ο εαυτός. Καθημερινά προσπαθούσα, να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό στις προπονήσεις, στους αγώνες, παντού».

Για τα όσα θυμάται από το ντεμπούτο του στον ΠΑΟΚ: «Θυμάμαι τα πάντα από εκείνη την ημέρα. Θυμάμαι που έβλεπα από τον πάγκο τον προπονητή και περίμενα αν θα με φωνάξει για να αλλάξω και να μπω στον αγώνα. Θυμάμαι συγκεκριμένα, πως έτρεξα το τελευταίο σπριντ από το ζέσταμα για να πάω δίπλα στον προπονητή και να μου δώσει τις τελευταίες οδηγίες. Θυμάμαι πως μου είχε δώσει και ένα χαρτάκι για να το δείξω στον Κρέσπο. Εκείνη την στιγμή είχα ανάμεικτα συναισθήματα και το μόνο που έλειπε ήταν η νίκη, γιατί το παιχνίδι έληξε 1-1. Επίσης, θυμάμαι και το ευρωπαϊκό ντεμπούτο μου με τον ΠΑΟΚ, απέναντι στην Γρανάδα με τελικό σκορ 0-0. Δεν ξεχνάω τίποτα απ' ότι έχω ζήσει με τον ΠΑΟΚ, σε τόσο νεαρή ηλικία, διότι αυτές οι αναμνήσεις σου δίνουν την δύναμη για να ανταπεξέλθεις και στις δυσκολίες που συναντάς στην ποδοσφαιρική σου πορεία».

Μάλιστα, ο νεαρός στράικερ αναφέρθηκε στα όσα ενδεχομένως του λείπουν από τους «ασπρόμαυρους»: «Η αλήθεια είναι πως μου λείπει από τον ΠΑΟΚ το ότι δεν χάρηκα αυτά που ήθελα να χαρώ με την ομάδα. Το ότι δεν έπαιξα πολλά παιχνίδια, διότι εγώ είχα πολλά όνειρα να πραγματοποιήσω ως ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ. Ήθελα να κάνω μεγάλη καριέρα στην ομάδα, αλλά γίνανε πολλά πράγματα στα 2-3 χρόνια που αγωνίστηκα με την φανέλα του ΠΑΟΚ. Σε αυτά τα χρόνια, υπήρχαν πολλές καλές στιγμές, κάποιες λιγότερες καλές, αλλά γενικά μου λείπει το κάτι παραπάνω, το οποίο θα ήθελα να το ζήσω με την ομάδα. Αυτή την στιγμή δεν έχω απωθημένο με τον ΠΑΟΚ, θέλω να προσπαθώ για να αγωνίζομαι σε όσο το δυνατόν περισσότερο σε υψηλό επίπεδο. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί στο μέλλον, τα αφήνω όλα ανοιχτά».

Αναφορικά με τον Στέφανο Τζίμα: «Με τον Στέφανο δεν παίξαμε μαζί στον ΠΑΟΚ, αλλά παίξαμε δύο παιχνίδια μαζί στην Εθνική νέων. Παίζουμε και οι δύο ως σέντερ φορ, είναι ένας παίκτης με πολλά προσόντα, που προσπαθεί, που δουλεύει και τον παρακολουθώ συνεχώς όταν παίζει με την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ. Όσες φορές μπαίνει να παίξει, προσπαθεί και τα δίνει όλα και επίσης είναι ένα πολύ καλό παιδί. Του εύχομαι ολόψυχα τα καλύτερα και αν και μέχρι τώρα δεν παίξαμε μαζί στον ΠΑΟΚ, κανείς δεν ξέρει αν στο μέλλον πραγματοποιηθεί και αυτό».

Όσο για τον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη που έχει ντυθεί... στράικερ, «Με τον Κώστα παίξαμε μαζί σε όλες τις μικρές κατηγορίες του ΠΑΟΚ και κάναμε προπονήσεις μαζί στην πρώτη ομάδα. Είναι και αυτός ένα πάρα πολύ καλό παιδί και έχει δουλέψει πολύ καλά. Έχει δέσει πολύ με το σύστημα της ομάδας και πιστεύω πως θα τα πάει καλύτερα. Με τον Κώστα κάναμε και πλάκα στις προπονήσεις, όπως και παρέα εκτός ομάδας».

Για τον Γιάννη Κωνσταντέλια: «Με τον Γιάννη είμασταν μαζί στις ακαδημίες και φαινόταν σίγουρα πως θα παίξει καλό ποδόσφαιρο. Είναι ένα πολύ μεγάλο ταλέντο και χαίρομαι που τα πάει τόσο καλά. Έχει αλλάξει και ωριμάσει ο τρόπος που αγωνίζεται. Είναι ένας παίκτης που βοηθάει πάρα πολύ την ομάδα και αν συνεχίσει έτσι θα κάνει μεγάλη καριέρα στο ποδόσφαιρο. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλοι οι νέοι παίκτες να συνεχίσουν την δουλειά που ξέρουν».

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.