Ήρεμος, συνειδητοποιημένος και με άμεσες απαντήσεις. Το κολύμπι έγινε ο μεγάλος του έρωτας και η πισίνα το δεύτερο σπίτι του. Είναι εργατικός, κυνηγά τη βελτίωση και αρνείται να μπει σε αγώνα χωρίς τα μακαρόνια με κιμά της μαμάς του και ένα kinder bueno.
Ο Δημήτρης Καϊτατζής ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κάνοντας, μάλιστα, και ατομικό ρεκόρ στα 1500μ ελεύθερο (15:41:93). Ο νεαρός αθλητής μίλησε στο metrosport.gr για το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε, την πρόκριση στους Μεσογειακούς που δεν ήρθε και τους επόμενους στόχους του. Ξετύλιξε το κουβάρι της γνωριμίας του με το νερό, θυμήθηκε τους αγώνες σταθμούς στην πορεία του και την κούρσα στη Σαρδηνία που οριακά τερμάτισε και του δίδαξε αρκετά.
Επιπλέον, εξήγησε τις διαφορές πισίνας και ανοιχτής θάλασσας, τους κινδύνους που κρύβουν και μας εκμυστηρεύτηκε τα «γούρια» του πριν αρχίσει τον αγώνα. Τέλος, αναφέρθηκε στον προπονητή του, Τσίρλη Στέφανο, τη γνωριμία του με τον Σπύρο Γιαννιώτη και το σημείο που θα ήθελε να βελτιώσει.
«Δεν περίμενα μια τόσο γρήγορη κούρσα – Στόχος η συμμετοχή στην Εθνική»
Δεν κατάφερες να πάρεις την πρόκριση στους Μεσογειακούς. Τι έφταιξε;
«Ήταν ο στόχος της χρονιάς αυτός ο αγώνας αλλά δεν κατάφερα να πάρω την πρόκριση στους Μεσογειακούς Αγώνες των θαλάσσιων αθλημάτων. Δυστυχώς, τερμάτισα στην τέταρτη θέση, η οποία δεν μου δίνει την απευθείας πρόκριση αλλά έχω ακόμη ελπίδες. Αν κάποιος από τους τρεις πρώτους αποφασίσει να μην κατέβει στους αγώνες, είμαι ο πρώτος επιλαχών».
Πήρες το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Είσαι ικανοποιημένος; Πώς ήταν ο αγώνας;
«Πίστευα ότι θα πάω καλά στον αγώνα γιατί μαζί με τον προπονητή μου κάναμε καλή προετοιμασία. Είχα αυτοπεποίθηση και ήξερα ότι θα είμαι στο βάθρο. Μου βγήκε η κούρσα και πήρα το χρυσό μετάλλιο. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος».
Έκανες και ατομικό ρεκόρ. Ήταν στόχος σου; Το κυνήγησες;
«Η αλήθεια είναι ότι ο στόχος μου ήταν να είμαι στα μετάλλια. Ήξερα ότι αν έκανα ατομικό ρεκόρ θα ήμουν σίγουρα στις πρώτες θέσεις. Δεν ήταν ο αρχικός μου στόχος αλλά χαίρομαι που πήρα με ρεκόρ την πρώτη θέση. Ξαφνιάστηκα γιατί ήταν μεγάλο το ρεκόρ. Δεν περίμενα μια τόση γρήγορη κούρσα».
Πώς ένιωσες την ώρα της απονομής;
«Ήταν η καλύτερη στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα μου. Είχα όνειρο από μικρός να κατακτήσω αυτό το πρωτάθλημα. Ένιωσα ότι ανταμείβονται οι κόποι μου».
Ποιο ήταν το πρώτο τηλεφώνημα που έκανες μετά την κατάκτηση του χρυσού;
«Μίλησα με τον κ. Βασίλη Νταμπάκη, τον παλιό προπονητή του Μακεδονικού. Ο άνθρωπος αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός για εμένα. Με έχει βοηθήσει αρκετά και έχει βάλει και εκείνος το λιθαράκι του στην πορεία μου και την προσωπικότητα μου. Τον κάλεσα και του είπα τι είχα κάνει. Χάρηκε πολύ. Μου είπε ότι πίστευε σε εμένα από τότε που ήμουν μικρός».
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
«Θα ήθελα να συμμετάσχω σε μια αποστολή με την Εθνική Ομάδα και να βελτιωθώ στους αγώνες της ανοιχτής θάλασσας».
«Στην πισίνα κυνηγάς τον εαυτό σου – Έχω να μάθω πολλά ακόμη για την ανοιχτή θάλασσα»
Πώς άρχισε το ταξίδι σου στην κολύμβηση;
«Όταν ήμουν τέσσερα χρονών, ο μπαμπάς μου με πήγε στο κολυμβητήριο για να δοκιμάσω. Μπήκα στην πισίνα και δεν βγήκα ξανά από το νερό (γέλια). Από τα 10 μου κάνω προπόνηση κάθε μέρα. Την αγάπησα».
Δοκίμασες και άλλα αθλήματα;
«Όχι, όχι δεν έχω δοκιμάσει άλλο άθλημα».
Αγωνίζεσαι τόσο στην πισίνα όσο και στην ανοιχτή θάλασσα. Ποιο προτιμάς;
«Μου αρέσει πολύ η πισίνα. Ήθελα να κάνω πεταλούδα 200μ μικρότερος αλλά εν τέλει με τράβηξαν οι μεγάλες αποστάσεις. Το κολύμπι στη θάλασσα είναι ένα διαφορετικό άθλημα. Υπάρχει επαφή, έντονος ανταγωνισμός. Το απολαμβάνω αλλά πιστεύω ότι έχω να μάθω πολλά ακόμη για την ανοιχτή θάλασσα».
Ποιες είναι οι διαφορές τους;
«Στην ανοιχτή δεν υπάρχουν διαδρομές και ο ένας αθλητής κολυμπάει πάνω στον άλλον. Οι συνθήκες δεν είναι σταθερές καθώς η θάλασσα μπορεί να είναι ήρεμη και μετά από 10 λεπτά να βγάλει κύμα. Η θερμοκρασία του νερού δεν είναι ποτέ σταθερή. Το νερό είναι διαφορετικό κάθε φορά. Άλλοτε είναι γλυκό και άλλοτε θαλασσινό. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και να ξέρεις πως θα ανταπεξέλθεις σε κάθε συνθήκη γιατί δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις. Στην πισίνα αντίπαλος σου είναι το χρονόμετρο. Κυνηγάς τον εαυτό σου και τη βελτίωση σου. Ο ανταγωνισμός είναι πιο έντονος».
Τι κινδύνους κρύβουν οι αγώνες στην ανοιχτή θάλασσα;
«Η σωματική επαφή κάνει το άθλημα δυσκολότερο σε σύγκριση με την πισίνα γιατί μπορεί να χτυπήσεις στα πόδια, στο κεφάλι στη μύτη. Για παράδειγμα, στη Σαρδηνία χτύπησα το πόδι μου και οριακά δεν εγκατέλειψα».
Οι συνθήκες παίζουν σημαντικό ρόλο. Ποιες είναι οι κατάλληλες για εσένα;
«Η αλήθεια είναι ότι ο αγώνας στη Σαρδηνία μου έγινε τραύμα γιατί είχα παγώσει και έκτοτε, προτιμώ να είναι ζεστό το νερό στην ανοιχτή θάλασσα. Θα ήθελα να έχει ηλιοφάνεια, η θάλασσα να είναι ήρεμη και η θερμοκρασία του νερού να ξεπερνά τους 21 βαθμούς».
Δοκίμασες και τις μικρότερες αποστάσεις στην πισίνα;
«Μέχρι την Α’ Λυκείου έκανα πεταλούδα και τη μικτή 200μ. Μόλις δοκίμασα τα 1500, μου άρεσαν περισσότερο και οι προπονητές μου στον Μακεδονικό συμφώνησαν ότι είναι πιο εύκολο για εμένα να εξελιχθώ σε αυτό το άθλημα».
«Με στιγμάτισε ο αγώνας στη Σαρδηνία - Κάνω τον τοξότη πριν την εκκίνηση»
Ξεχωρίζεις κάποιον αγώνα σου;
«Τρεις είναι οι αγώνες που μου έχουν μείνει χαραγμένοι στο μυαλό. Το πανελλήνιο πρωτάθλημα Εφήβων το 2018, όπου κατέκτησα την τρίτη θέση και ανέβηκα για πρώτη φορά στο βάθρο σε πανελλήνιο κατηγοριών. Εκεί κατάλαβα ότι μπορώ να κυνηγήσω τη διάκριση και γιατί όχι και την πρώτη θέση.
Ένας άλλος αγώνας που με έχει στιγματίσει είναι η συμμετοχή μου με την Εθνική Ομάδα στο ευρωπαϊκό κύπελλο ανοιχτής θάλασσας την περσινή σεζόν στη Σαρδηνία. Ο αγώνας αυτός με έμαθε να είμαι πιο σκληρός καθώς οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές, υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός και τερμάτισα οριακά. Ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω αλλά όταν πέρασα τον τερματισμό, πήρα δύναμη και κίνητρο για να συνεχίσω. Κατάλαβα ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι το βάθρο.
Φυσικά, η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Δεν φανταζόμουν ότι θα έφτανα σε τέτοιο σημείο. Όταν ήμουν μικρός έβλεπα τους αγώνες των άλλων αθλητών και ονειρευόμουν να φτάσω και εγώ σε αυτό το επίπεδο. Τα κατάφερα».
Πόσο σε επηρεάζει ένα άσχημο αποτέλεσμα;
«Με επηρεάζει ψυχολογικά αλλά ξέρω ότι κάθε αποτυχία μου δίνει κίνητρο να διορθώσω τα λάθη μου και να γίνω καλύτερος».
Κάνεις κάτι ιδιαίτερο πριν την εκκίνηση;
«Κάθε φορά κάνω τον τοξότη και «πετάω» το βέλος στην κερκίδα (γέλια). Είναι μια κίνηση που με βοηθάει να χαλαρώσω και να διώξω το άγχος και κάθε αρνητική σκέψη. Επίσης, όταν ανεβαίνω στον βατήρα, χτυπάω πάντα δύο παλαμάκια».
«Δεύτερος πατέρας ο προπονητής μου – Οικογένεια ο Μακεδονικός»
Πόσος ώρες προπονείσαι;
«Στο νερό περίπου 2.5 ώρες και δύο φορές την εβδομάδα πάω στο γυμναστήριο».
Τι περιλαμβάνει η προπόνηση σου;
«Κάνουμε αποστάσεις, αντοχή και ενδυνάμωση».
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή σου (Στέφανος Τσίρλης);
«Είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος για εμένα. Κάνουμε προπόνηση από τα 10 μου χρόνια και τον βλέπω σα δεύτερο πατέρα μου. Με βοηθάει τόσο εντός της πισίνας όσο και εκτός. Είναι πάντα δίπλα μου σε ό,τι χρειαστώ».
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει;
«Να είμαι πάντα χαρούμενος για αυτό που κάνω γιατί διαφορετικά δεν θα έρθει το αποτέλεσμα που θέλω».
Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένος;
«Κολυμπάω στη Νεάπολη. Η θερμοκρασία του νερού είναι ικανοποιητική. Κάποιες φορές αλλάζει λόγω της εξωτερικής θερμοκρασίας. Το μήκος της πισίνας, είναι 25μ, μας δυσκολεύει λίγο σε κάποια σετ αντοχής. Θα μπορούσαν να βγαίνουν καλύτερα αν ήταν 50μ. Γενικά, δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα. Είμαι ικανοποιημένος».
Αντιμετώπισες οικονομικές δυσκολίες; Είναι εύκολο να βρεθούν χορηγοί;
«Οριακά καλύπτονται τα έξοδα μου. Με βοηθά ο μπαμπάς και η ομάδα μου. Η εύρεση χορηγών είναι ιδιαίτερα δύσκολη και αυτόματα γίνεται και το άθλημα δύσκολο. Δεν είναι εύκολο να μη δουλεύεις και να συμμετέχεις στους αγώνες. Για αυτό, είναι δύσκολο να κολυμπάς σε υψηλό επίπεδο στην Ελλάδα».
Πώς αποφάσισες να πας στον Μακεδονικό; Είσαι ικανοποιημένος με τις συνθήκες;
«Εντάχθηκα στην Τετάρτη δημοτικού στον Μακεδονικό. Ο μπαμπάς μου με πήγε εκεί και ήταν πιο σωστή επιλογή γιατί με αγκάλιασαν όλοι από την πρώτη στιγμή. Είμαι πολύ ικανοποιημένος. Είναι μια οικογένεια. Με έχουν σαν παιδί τους. Με βοηθούν τόσο στους αγώνες όσο και εξωαγωνιστικά».
«Το κολύμπι είναι η ζωή μου – Αδύνατο σημείο τα πόδια μου»
Τι σου έχει προσφέρει η κολύμβηση;
«Είναι η ζωή μου. Μου δίνει ζωή και ενέργεια. Δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου έξω από το κολυμβητήριο. Έμαθα να μην τα παρατάω ποτέ, να προσπαθώ συνεχώς να βελτιώνομαι, να είμαι δυνατός και να αντιμετωπίζω κάθε εμπόδιο. Την αγαπώ πολύ και δε θα τη βγάλω ποτέ από τη ζωή μου».
Ποιο είναι το δυνατό και ποιο το αδύνατο σημείο σου;
«Το δυνατό μου σημείο είναι ο κορμός και η αναπνοή μου. Το αδύνατο είναι τα πόδια μου. Βασίζομαι περισσότερο στον κορμό και τα χέρια μου».
Ποια τα χαρακτηριστικά ενός ιδανικού κολυμβητή κατά τη γνώμη σου;
«Θα έπρεπε να έχει μακριά χέρια, μακρύ κορμό και κοντά πόδια για να έχει μεγαλύτερη απόδοση. Να έχει όρεξη για δουλειά γιατί στο κολύμπι αν δε δουλέψεις δε σου χαρίζεται τίποτα».
Τι θα ήθελες να βελτιώσεις αγωνιστικά σε εσένα;
«Την τεχνική μου και να αυξήσω τη συχνότητα των ποδιών».
Ποιος ο ρόλος της οικογένειας σου; Είναι έρεισμα για εσένα;
«Αν δεν υπήρχε οικογένεια, θα είχα σταματήσει το κολύμπι από το Λύκειο. Με στηρίζουν σε αυτό που κάνω από την πρώτη στιγμή. Με ενθαρρύνουν να μη σταματήσω ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες. Είναι στήριγμα για εμένα».
Πόσο εύκολο ήταν για εσένα για συνδυάσεις Πανελλήνιες και πρωταθλητισμό;
«Ήταν δύσκολο. Στην αρχή σκέφτηκα να σταματήσω για μια χρονιά το κολύμπι. Το δοκίμασα για μια εβδομάδα και δεν ήμουν χαρούμενος. Πήγα ξανά στο κολυμβητήριο και διάβαζα ταυτόχρονα. Με βοηθούσε ψυχολογικά κυρίως».
Εκτός κολύμβησης, με τι ασχολείσαι;
«Σπουδάζω φυσικοθεραπεία. Θα ήθελα να ασχοληθώ και αργότερα. Μου αρέσει να μελετάω πάνω στο αντικείμενο μου. Κάποιοι με λένε και φυτό (γέλια)».
Tips
Πρότυπο: «Ο Σπύρος Γιαννιώτης. Παρακολουθώ από μικρός τους αγώνες του και είναι ωραίο που είναι ενεργός στο άθλημα και δίνει συμβουλές στη νέα γενιά. Τον γνώρισα σε κάποια ταξίδια και μίλησα μαζί του. Πέρυσι είχε κάνει ένα καμπ και μας έδωσε πολλές συμβουλές»
Αγαπημένο φαγητό: «Μακαρόνια με κιμά. Τα τρώω πάντα πριν από κάθε αγώνα».
Αγαπημένο τραγούδι: «Μου αρέσει η ελληνική και η ξένη μουσική. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο»
Αγαπημένη ταινία/σειρά: «Δεν βλέπω ταινίες, βαριέμαι»
Αγαπημένο χρώμα: «Μπλε και πράσινο»
Κατοικίδιο: «Όχι»
Γούρι: «Τα μακαρόνια με κιμά (γέλια). Επίσης, πριν από κάθε αγώνα μαζί με τον Αποστόλη (Φάσιος) και τον Σίμο (Τζιλβέογλου) τρώμε kínder bueno (γέλια). Όταν πάμε ταξίδι ζητάω από τη μαμά ταπεράκι με μακαρόνια με κιμά και αγοράζω kinder bueno από το σούπερ μάρκετ»
Ελεύθερος Χρόνος: «Περπατάω και ξεκουράζομαι»
Μότο: «Κυνήγα τα όνειρα σου γιατί κάποια στιγμή θα γίνουν πραγματικότητα
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Δουλευταράς».