Δυστυχώς, πρόκειται για μια συζήτηση η οποία είναι ξεκάθαρα προς τη λάθος κατεύθυνση. Δεν μπορεί όλη η χώρα να είναι γεμάτη πυροσβέστες και πυροσβεστικά οχήματα, ούτε να έχει έναν στόλο από ατελείωτα εναέρια μέσα για να αντιμετωπίζει τις φωτιές, όπως φυσικά δεν μπορεί να έχει η χώρα άλλα τόσα νοσοκομεία, εκτός από τα υπάρχοντα, και άλλους τόσους γιατρούς και νοσηλευτές, εκτός από τους υπάρχοντες, για να διαχειρίζεται πανδημίες εξαιτίας των οποίων νοσούν δεκάδες χιλιάδες πολίτες και ένα μεγάλο ποσοστό εξ αυτών χρειάζεται νοσηλεία σε ΜΕΘ.
Ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση είναι λύση η καταστολή. Αν υπάρχουν συνθήκες σαν κι αυτές που υπήρξαν στη χώρα μας τις τελευταίες ημέρες με τον καύσωνα και τους ανέμους που είναι το πιο επικίνδυνο μείγμα για την πρόκληση πυρκαγιών οι οποίες μπορούν να καταστούν φονικές, όσα μέσα και να διαθέτει μία χώρα η καταστροφή είναι αναπόφευκτη.
Για τον απλούστατο λόγο ότι σε συνθήκες σαν κι αυτές που ζούμε στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, δεν θα υπάρξει μόνο μία φωτιά, ούτε μόνο δύο, ούτε μόνο πέντε σε όλη τη χώρα. Θα υπάρξουν δεκάδες και κάποιες τόσο επικίνδυνες που κανονικά θα έπρεπε να αφεθούν οι υπόλοιπες στη μοίρα τους και όλη η δύναμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας να πάει σε αυτές.
Δεν γίνονται, όμως, αυτά τα πράγματα. Γι' αυτό και το μείζον είναι η πρόληψη. Μόνο αν καταφέρει κάποια στιγμή η Πολιτεία να δημιουργήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα υψώσουν ένα τείχος προστασίας και θα περιορίζουν την πιθανότητα πρόκλησης πυρκαγιών, είτε τυχαίων είτε σκόπιμων, μόνο τότε δεν θα βλέπουμε όσα είδαμε στη Βαρυπόμπη και αλλού αυτές τις μέρες...
Το θέμα είναι να μην ξεσπάσει η πυρκαγιά. Αν ξεσπάσει, ειδικά σε συνθήκες με τέτοιους καύσωνες και τέτοιους ανέμους, κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να πει ότι θα αντιμετωπιστεί χωρίς να προκληθούν ζημίες στο περιβάλλον και στις περιουσίες των πολιτών. Οσα μέσα κι αν έχει η Πολιτεία στη διάθεσή της.