Η νέα παγκόσμια πρωτοτυπία με την καταγγελία ενός... τρίτου, και η αδυναμία του επίσημου ΠΑΟΚ απέναντι στην τοξικότητα

Στέλιος Γρηγοριάδης15 Δεκεμβρίου 2020

Αγαπητή Metrosport

Να, λοιπόν, που επινοεί και φέτος ο επίσημος Ολυμπιακός μια ελεεινή ατζέντα για να τρέχει και να μην προλαβαίνει ο πάντα απροετοίμαστος για τέτοιες βρώμικες επιθέσεις επίσημος ΠΑΟΚ. Πέρσι ήταν η «πολυιδιοκτησία», τώρα είναι η «δωροδοκία».

Αφήνω την καταγγελία να γίνει αντικείμενο δικαστικής έρευνας, μετά και τη χθεσινή παρέμβαση της εισαγγελικής αρχής της Θεσσαλονίκης, αλλά και θέμα συζήτησης μεταξύ όσων αρέσκονται να εκτονώνουν πάσης φύσεως απωθημένα με αφορμή και πρόσχημα το ποδόσφαιρο. Προσωπικά, μ' αφήνει παγερά αδιάφορο μια τέτοια ατέρμονη και αδιέξοδη συζήτηση. 

Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μάθουμε πολύ σύντομα τι συνέβη, αν συνέβη κάτι. Μέχρι τότε θα έχω μια απορία: Γιατί θα έπρεπε η Ελλάδα να γράψει ένα ακόμη κεφάλαιο στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες; Γιατί θα έπρεπε να υπερηφανεύεται για μία ακόμη γελοία παγκόσμια πρωτοτυπία; Γιατί θα έπρεπε, δηλαδή, να γίνει καταγγελία για απόπειρα δωροδοκίας ενόψη ενός αγώνα μεταξύ δύο ομάδων από μία τρίτη ομάδα; Γιατί, αλήθεια, έκανε την καταγγελία ο Ολυμπιακός και όχι ο Αρης;

Θα μου πείτε, μόνο αυτό είναι το ερώτημα; Δεν υπάρχουν άλλα; Φυσικά υπάρχουν. Για παράδειγμα, γιατί δεν έπαιξε ο Σιαμπάνης; Επειδή “τα πήρε”; Αν ναι, ας το πουν από τον Αρη, να το μάθει όλος ο κόσμος. Επειδή δεν “τα πήρε”, αλλά θα έλεγαν όλοι ότι “τα πήρε” αν έκανε κάποιο λάθος στο ματς; Ισως, αλλά τι παραπάνω να έλεγαν από όσα, με το δίκιο τους, είπαν για τον τροχονόμο που είδαν στο ματς με τον Ολυμπιακό; 

Κι ύστερα, γιατί να ξέρουν όλοι ότι ο Σιαμπάνης ήταν (υποτίθεται) στόχος απόπειρας δωροδοκίας; Ο ίδιος ο Αρης το διέρρε την παραμονή του αγώνα. Αν δεν το διέρρε, σε καμία δύσκολη θέση δεν θα ήταν ο Σιαμπάνης. Αλήθεια, αυτή η διαρροή τι στόχο είχε; Σε τι εξυπηρετούσε; Και γιατί ο επίσημος Αρης δεν τόλμησε μετά το ματς να μετατρέψει τη διαρροή σε επίσημη καταγγελία, αλλά το έκανε ο... Καραπαπάς;

Πάνω και πέρα απ' όλα αυτά, το δυσάρεστο γεγονός είναι ότι και η φετινή ποδοσφαιρική σεζόν βουλιάζει στην τοξικότητα με μεγάλο πρωταγωνιστή τον συνήθη ύποπτο Ολυμπιακό και συνεργό, δυστυχώς, τον Αρη. Και το όλο θέμα δεν αφορά μόνο στον ΠΑΟΚ που πάλι μπαίνει στο στόχαστρο. Αφορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, γενικά. Το οποίο αποδεικνύεται πανηγυρικά ότι δεν είναι σε θέση να προστατεύσει καμία κυβέρνηση, κανένας υπουργός (πόσο μάλλον ο Αυγενάκης), καμία ΕΠΟ, καμία Σούπερ Λίγκα, καμία ΚΕΔ και κανείς ξένος αρχιδιαιτητής, ούτε φυσικά οι “επίτροποι” της ΟΥΕΦΑ.

Οσο για τον επίσημο ΠΑΟΚ, δεν έχω την αισιοδοξία ότι θα προστατεύσει αποτελεσματικά την ομάδα. Το πιο πιθανό είναι να αποτύχει, όπως απέτυχε και πέρσι, που την άφησε να γίνει έρμαιο των αποφάσεων για την “πολυιδιοκτησία”. Στην αλητεία κανείς δεν μπορεί να συναγωνιστεί τους “επιστήμονες” από το Πασαλιμάνι. Πρέπει να είσαι “αστέρι” για να τους νικήσεις. Και “αστέρια” στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν υπάρχουν.

ΥΓ. Κρίμα για τον Ουαγκέ. Πάνω που προσαρμόστηκε και άρχισε να δείχνει ότι είναι ένας αξιόλογος παίκτης, ήρθε ο βαρύς τραυματισμός του. Χίλιες φορές κρίμα.

Στέλιος Α. Γρηγοριάδης

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.