Ακουσα χθες το απόγευμα τον Γιώργο Κούτση στο Metropolis 95.5 και ευχαριστήθηκε η ψυχή μου. “Ο ΠΑΟΚ, είπε, πρέπει να ρίξει το βάρος της προσοχής του στο εξαιρετικά αξιόλογο έμψυχο δυναμικό που διαθέτει στα τμήματα υποδομής. Δεν λέω να παίζουν όλοι της Κ-19 και του ΠΑΟΚ Β, αλλά να γίνει μια σωστή επιλογή, με αξιοκρατικά κριτήρια και να αξιοποιηθούν παιδιά που είναι αυθεντικά ταλέντα. Δεν είναι ευχολόγιο, ούτε μιλάμε για έναν στόχο. Είναι μια πραγματικότητα. Υπάρχουν αξιόλογοι νεαροί παίκτες στον ΠΑΟΚ”.
Οντως. Μιχαηλίδης, Τσιγγάρας, Λύρατζης, αποτελούν ήδη κομβικούς παίκτες του ρόστερ, ο πιτσιρικάς ο Κούτσιας περιμένει να μπολιαστεί για τα καλά με την πρώτη ομάδα, ο Τζόλης, αν δεν είχε πουληθεί, θα είχε σίγουρα προσφέρει, ήδη δηλαδή η παραγωγή των τελευταίων χρόνων είναι ικανοποιητική και μπορεί να γίνει ακόμη πιο πλούσια, αν, βέβαια, μείνει ελεύθερος χώρος για Ελληνες παίκτες και δεν κατακλυστεί πάλι το ρόστερ από ξένους.
Είναι ζήτημα πολιτικής του κλαμπ η συστηματική προώθηση παικτών από τα σπλάχνα του. Ο Ιβάν το έχει πει πολλές φορές. Θέλει να αναδεικνύονται παιδιά από τις Ακαδημίες και για να λειτουργήσουν όπως πρέπει αυτές οι Ακαδημίες έχει ξοδέψει ουκ ολίγα χρήματα. Αλλά αυτή την πολιτική κάποιοι είναι υπεύθυνοι για να την εφαρμόσουν στην πράξη. Στην παρούσα χρονική συγκυρία, ο Λουτσέσκου και ο Μπότο. Από αυτούς εξαρτάται αν θα ενταχθούν και φέτος στην πρώτη ομάδα κάποιοι νεαροί. Ο Γκαρσία είναι εκεί. Εκεί είναι και ο Μαλεζάς. Ξέρουν τους παίκτες τους απ’ έξω κι ανακατωτά. Ξέρουν ποιοι αξίζουν να προωθηθούν και θα τους προτείνουν, αν δεν τους πρότειναν κιόλας. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει και να γίνουν αποδεκτοί. Κυρίως από τον Λουτσέσκου. Αν ο Ρουμάνος προτιμήσει να εμπιστευτεί πάλι τους Τέιλορ και τους Σίντκλει, ο δρόμος θα παραμείνει κλειστός γι’ αυτά τα παιδιά. Είναι πολύ απλό.
Ξέρετε και κάτι άλλο; Δεν είναι δυνατόν να έχει ετήσιο συμβόλαιο 600.000 ευρώ ο Τέιλορ και… 60.000 ο Λύρατζης. Δεν το δέχεται καμία λογική. Είναι παρανοικό. Οχι τόσο γιατί υποχρεώνουν τον Ιβάν να πετάει χρήματα στον υπόνομο. Αυτό είναι το δευτερεύουν. Οσο γιατί έχει δίκιο ο Λύρατζης να νιώθει άγρια ριγμένος και να παλεύει κάθε μέρα με την ψυχολογία του για να αποδείξει ότι είναι πιο ικανός από τον Τέιλορ και να κάνει σταθερά τα πρώτα βήματά του στην πρώτη ομάδα. Αυτό είναι το πρωτεύον. Κι ύστερα, αυτά τα περί ισορροπιών στα αποδυτήρια που ευαγγελίζονται οι προπονητές, θα πρέπει να τα προστατεύουν και οι ίδιοι. Πώς προστατεύεις, όμως, τους “χαμιλόμισθους”, που παίζουν συνεχώς και προσφέρουν, όταν παίρνει ένα σωρό λεφτά ο Ελ Καντουρί για να μην παίζει συχνά και να μην προσφέρει;
ΥΓ. Είναι μεγάλο και πολύπλευρο το στοίχημα που καλούνται φέτος να κερδίσουν ο Λουτσέσκου και ο Μπότο, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα ρόστερ που θα οδηγήσει τον ΠΑΟΚ πάλι σε κατακτήσεις τίτλων. Και δεν επιτρέπεται να κάνουν λάθη...