Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο μετά από σπουδαίες ευρωπαϊκές προκρίσεις όπως αυτή του ΠΑΟΚ επί της Μπενφίκα να ακολουθεί απώλεια βαθμών.
Συμβαίνει συχνά στο
ποδόσφαιρο και δυστυχώς, ενίοτε, ούτε
ο «δικέφαλος του βορρά» αποτελεί
εξαίρεση. Ωστόσο, η γκέλα της ομάδας του
Αμπέλ Φερέιρα χθες με τον Ατρόμητο, κατά
την ταπεινή άποψη του γράφοντος, συνδέεται
περισσότερο με το επόμενο και όχι το
προηγούμενο ευρωπαϊκό βήμα. Η πρώτη από
τις δύο «μετωπικές» με την Κράσνονταρ
που έχουν ως τρόπαιο την είσοδο στους
χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ
είναι ένας απόλυτα σοβαρός λόγος για
να... ξελογιάσει τον ΠΑΟΚ. Δεν θα 'πρεπε,
αλλά συμβαίνει. Πόσο μάλλον όταν ο Αμπέλ
Φερέιρα είχε προαποφασίσει να προφυλάξει
παίκτες και έκανε ουσιαστικά προκαθορισμένες
αλλαγές. Κακώς; Ποιος μπορεί να το
υποστηρίξει όταν υπάρχει τόσο σοβαρό
διακύβευμα, όταν ο «δικέφαλος του βορρά»
έχει την μεγαλύτερη ευκαιρία της ιστορίας
του να πετύχει έναν στόχο που τον κυνηγά
χρόνια...
Όχι, δεν ήταν λάθος που ο Πορτογάλος τεχνικός απέφυγε να χρησιμοποιήσει με κάθε κόστος και όσο μπορούσε περισσότερο όλα τα όπλα του κόντρα στην ομάδα του Περιστερίου. Από την στιγμή που έκρινε ότι για να έχει την ομάδα του στην καλύτερη φόρμα της την Τρίτη, έπρεπε για όλους τους παίκτες του να εφαρμόσει τον κανόνα του «τόσο, όσο», καλώς έπραξε και δεν άλλαξε το πλάνο του ενόψει του πρώτου αγώνα των πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ. Το λάθος του είναι που ο ΠΑΟΚ σπατάλησε ένα ολόκληρο ημίχρονο μέχρι να αρχίζει να παίζει επιθετικά για να σκοράρει και όταν το πέτυχε, δεν μπόρεσε να το επαναλάβει και να πάρει καθαρό προβάδισμα που θα τον προστάτευε από κάθε κακή στιγμή (για παράδειγμα το αυτογκόλ του Μιχάι).
Δεν ισχύει το «δύο παίκτες σε κάθε θέση»
Η απώλεια των δύο βαθμών «πονάει», αλλά ακόμη είναι νωρίς για να μιλάμε για μη αναστρέψιμη ζημιά. Αλίμονο, όμως, αν το επερχόμενο παιχνίδι με την Κράσνονταρ γίνει το χαλάκι για να κρυφτούν όλες οι αδυναμίες που εμφάνισε ο ΠΑΟΚ στο χθεσινό παιχνίδι. Αρκούσε, λοιπόν, μία αξιόμαχη και σε σχετικά καλό επίπεδο ομάδα και ένας ικανός προπονητής όπως ο Κάναντι για να φανούν τα παρακάτω:
-Το ρόστερ
του ΠΑΟΚ δεν διαθέτει δύο ισάξιους
παίκτες για κάθε θέση έτσι ώστε το
ροτέισιον να γίνεται χωρίς μεγάλο
προβληματισμό για το αν θα καθιστά την
ομάδα επιρρεπή σε γκελες. Με απλά λόγια,
ο Εσίτι δεν είναι Ελ Καντουρί, όσο κι αν
προσπάθησε χθες φιλότιμα ο Νιγηριανός
να παίξει και με την μπάλα. Με έναν μόνο
δημιουργικό μέσο, τον Σβαμπ ήταν πολύ
πιο προβλέψιμος ο τρόπος ανάπτυξης του
ΠΑΟΚ και άρα και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμος.
-Η πατέντα
με τον Μπίσεσβαρ δεξιό φουλ μπακ δεν
μπορεί να έχει αποτελέσματα πάντα. Πόσο
μάλλον όταν απέναντί του υπάρχει ένας
ικανός προπονητής όπως ο Αυστριακός
που φόρτωνε την πλευρά του Σουριναμέζου
με παίκτες και τον άφηνε εκτεθειμένο
ανασταλτικά. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να κλείσει
το συντομότερο δυνατό την μεταγραφή καθαρόαιμου μπακ, αλλά ως τότε καλό είναι ο Φερέιρα να ξαναδεί την λύση του
Λύρατζη που είναι ένας κανονικός φουλ
μπακ, αν μη τι άλλο.
-Ο Κάρολ
Σφιντέρκι διανύει περίοδο παρατεταμένου
ντεφορμαρίσματος και πολύ χαμηλού
δείκτη αυτοπεποίθησης. Είναι προφανές
ότι του είχε στοιχίσει που ο Ακπομ του
είχε πάρει την θέση του βασικού φορ κι
αυτό επηρέασε και την καθημερινότητά
του. Οι πληροφορίες θέλουν τον Αντόνιο
Τσόλακ να βρίσκεται προ των πυλών της
Τούμπας, αλλά ακόμη κι αν αυτό συμβεί,
μοιάζει δύσκολο να στηριχθεί πάνω του
ο ΠΑΟΚ, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στο
ματς της Ρωσίας. Άρα ο Φερέιρα και οι
συνεργάτες του έχουν δουλειά να κάνουν
τις μέρες μέχρι τον αγώνα για να δούμε
έναν Σφιντέρσκι που θα θυμίζει τον
περσινό εκτελεστή.
Υ. Γ. Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που χρήζουν ανάλυσης από το χθεσινό ματς, αλλά προς το παρόν τα αφήνουμε στην άκρη για να εστιάσουμε στο ματς με την Κράσνονταρ. Το 7-2 της ομάδας του Μπεργκ επί της Χίμκι δεν πρέπει να τρομάζει κανένα και ο ΠΑΟΚ πρέπει να πάει στη Ρωσία απόλυτα διαβασμένος.