Ο Γιάννης
Κόντης μίλησε στο Metropolis 95.5 τόσο για τις
πολιτικές του βλέψεις, όσο και για το
θέμα που έχει ανοίξει με τον Μαντσίνι
στον Άρη.
«Το σκέφτομαι
να κατέβω με τους «Έλληνες» του Κασιδιάρη
γιατί έχω αγανακτήσει και, πλέον,
ασχολούμαι και με τα θέματα της πατρίδας.
Θα μου πείτε αυτή είναι η λύση; Σίγουρα,
όμως, είναι μία φωνή διαμαρτυρίας. Οι
θέσεις που έχει με εκφράζουν. Τους αφήνω
όλους ελεύθερους να πουν ό,τι θέλουν,
ξέρουν ποιο είναι το παρελθόν μου. Μισώ
τον φασισμό και τον ναζισμό, έχω και
νεκρό στην οικογένεια μου. Το τι έγινε
στο παρελθόν και το τι έγινε στο δικαστήριο
(σ.σ. της Χρυσής Αυγής) που πήγαν κάποιοι
φυλακή για την δολοφονία από ένα ρεμάλι
και για κάποιους που έδερναν για να
δώσουν λύση στο μεταναστευτικό, είναι
κάτι άλλο. Δεν έχω χρήμα να... σπρώξω.
Ακόμη το σκέφτομαι. Το ότι βοηθάω δεν
σημαίνει ότι σίγουρα θα κατέβω στις
εκλογές. Εγώ τον Ηλία Κασιδιάρη δεν τον
γνωρίζω προσωπικά. Μιλάμε στο τηλέφωνο
όποτε του το επιτρέψουν» είπε αρχικά
και συνέχισε:
«Με πλησίασαν
κάποιοι φίλοι που εκτιμώ χρόνια και
είναι μαζί του. Αν έχεις δει τα άτομα
που απαρτίζουν το ψηφοδέλτιο, είναι
καθηγητές, γιατρούς και δικηγόρους.
Κάποιοι δεν θέλουν την μαζική είσοδο
Ασιατών και δεν θέλουν να βλέπουν τα
gay parade. Όποιος με θέλει είμαι εδώ. Θα
μπορούσα να είμαι σε συστημικά κόμματα,
η οικογένειά μου ήταν κοντά στη ΝΔ για
χρόνια. Αλλά δεν έχω σχέση με κόμματα
που εξυπηρετούν άλλους σκοπούς. Δείχνω
στον κόσμο το πολιτικό πρόγραμμα. Είδες
μέσα από τους αντιεμβολιαστές ξεπήδησαν
δέκα κόμματα, δεν σημαίνει, όμως, ότι μπορούν
να κυβερνήσουν. Με κοιτούν με έκπληξη
γιατί δεν είχα σχέση με την πολιτική.
Είμαι 62-63 ετών, δεν είμαι μικρός.»
Για τον Μαντσίνι ανέφερε: «Οι απόψεις είναι διαφορετικές, εμένα είναι στη μέση. Εχει εξελιχθεί στον πιο πολύτιμο παίκτη του Άρη και επειδή είμαστε στις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών είναι δύσκολο να αντικατασταθεί. Βέβαια, αν τα χρήματα είναι καλά όλοι πωλούνται. Εγώ θα τον πουλούσα και θα είχα μία άμεση λύση από πίσω. Υπάρχουν παίκτες ελεύθεροι, που είχαν ένα συμβόλαιο και περίμεναν να πάρουν το ίδιο και έμειναν μέχρι τελευταία στιγμή.»