Φτάνουν πια οι μπούρδες για τους προπονητές - Η Ελλάδα χρειάζεται... Ελληνες ποδοσφαιριστές

Δεν υπάρχει πιο γελοία αντιμετώπιση του ζητήματος που λέγεται “Εθνική Ελλάδας” από την παρότρυνση στην ΕΠΟ... “διώξτε τον Φαν'τ Σιπ, δεν μπορεί”. Μόνο οι αφελείς, οι ανίδεοι, οι άσχετοι με το ποδόσφαιρο κι αυτοί που έχουν ρηχή σκέψη μπορούν να πιστεύουν ότι αρκεί να αλλάξουμε (έναν ακόμη) προπονητή για να αποκτήσουμε την Εθνική που θέλουμε.
Πρώτα-πρώτα, ο Ολλανδός κατάφερε να κάνει πάλι αυτή την ομάδα οικογένεια. Εδιωξε τα παράσιτα, πήρε τους κατά τεκμήριο καλύτερους Έλληνες παίκτες, τους συσπείρωσε, τους ενέπνευσε και έδωσε στην Εθνική ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό στιλ. Εκείνο που της ταιριάζει. Εκείνο που είδαμε επί Ρεχάγκελ και επί Σάντος. Εκείνο που της επιτρέπει να χάνει δύσκολα. Κι αν δυσκολεύεται να κερδίσει, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχει την ποιότητα ούτε της Εθνικής του Ρεχάγκελ, ούτε της Εθνικής του Σάντος. Ας είμαστε σοβαροί. Υπάρχουν σήμερα διεθνείς όπως ο Νικοπολίδης, ο Σεϊταρίδης, ο Φύσσας, ο Δέλλας, ο Καψής, ο Ζαγοράκης, ο Μπασινάς, ο Καραγκούνης, ο Χαριστέας, ο Βρύζας, ο Γιαννακόπουλος; Οχι, βέβαια. Υπάρχουν... αναπληρωματικοί διεθνείς ο Τσιάρτας, ο Νικολαϊδης, ο Γεωργιάδης, ο Κατσουράνης, ο Γκούμας, ο Νταμπίζας, ο Βενετίδης; Οχι βέβαια.
Σήμερα διαθέτουμε πέντε-έξι αληθινά ποιοτικούς παίκτες και όλοι οι υπόλοποι προσπαθούν να βοηθήσουν το σύνολο με την αγωνιστική πειθαρχία τους, με τον πατριωτισμό τους, με τη φιλοδοξία τους να διακριθούν και με τη θετική συμβολή τους στο να υπάρχει καλή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αναδείξουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο νέους αληθινά ποιοτικούς παίκτες και ας αφήσουμε τις μπούρδες με τους προπονητές. Ο προπονητής πρέπει να αρχίσει να μας φταίει όταν έχουμε καλό υλικό αλλά εκείνος δεν το αξιοποιεί. Για να έχουμε, όμως, καλό υλικό πρέπει να δουλέψουμε την παραγωγική διαδικασία της ανάδειξης Ελλήνων παικτών. Εμείς, οι ομάδες μας δηλαδή, κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. “Σκοτώνουμε” τους Ελληνες παίκτες και γεμίζουμε τα ρόστερ μας με ξένους. Το φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε ο Φαν'τ Σιπ και μπράβο του: “Δεν μπορώ να βρω παίκτες στους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου”. Πόσο πιο καθαρά να το πει ο άνθρωπος;
Οχι μόνο τον Ολλανδό προπονητή δεν δικαιούται κανείς να κατηγορήσει γι' αυτή την κατάντια, αλλά ούτε καν την ΕΠΟ. Δεν είναι στις δικαιοδοσίες της Ομοσπονδίας να επιβάλει φραγμό στην ξενολατρεία. Η Εθνική εξαρτάται άμεσα και αποκλειστικά από τους συλλόγους. Αυτοί πρέπει να συμφωνήσουν σε έναν μέγιστο αριθμό ξένων παικτών, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για τους Ελληνες. Κι όταν λέμε ξένους, εννοούμε φυσικά και τους κοινοτικούς. Κοινοτικοί και ξένοι μαζί, για παράδειγμα, το πολύ έξι σε κάθε ομάδα. Αν δεν γίνει έτσι, δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουμε Εθνική ομάδα που θα μετέχει σταθερά σε τελικές φάσεις Mundial και Euro.
Aλήθεια, νοιάζονται καθόλου γι' αυτό οι μεγαλοπαράγοντες των ομάδων μας; Δόξα τω Θεώ, όλοι οι σύλλογοι και ιδιαίτερα οι πέντε μεγάλοι, διαθέτουν τμήματα υποδομών. Εχουν ομάδες Β, έχουν Κ21, Κ19, Κ17, αλλά και παιδικά τμήματα. Ενα σωρό ελληνάκια υπάρχουν στις ακαδημίες τους. Γιατί πρέπει να χάνονται στον δρόμο 9 παιδιά στα 10; Γιατί πρέπει οι 9 στους 10 που αγωνίζονται στο ελληνικό Πρωτάθλημα να είναι ξένοι; Φτάνει πια μ' αυτή την αυτοκαταστροφική αηδία.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook