Μέσα σε έναν μήνα ο Αρης έχει καταφέρει να θέσει υπό αμφισβήτηση όλη τη χρονιά. Ενας βασικός στόχος, αυτός του Κυπέλλου χάθηκε με οδυνηρό τρόπο, και έχει μείνει να κυνηγάει την πρώτη εξάδα της βαθμολογίας προκειμένου να μπει στα play off. Η αποτυχία στο Κύπελλο ήρθε ως μια συνέχεια της κάκιστης περιόδου που διανύει η ομάδα, με αποκαρδιωτικές εμφανίσεις και πέντε αγώνες χωρίς να έχει σκοράρει. Ενα αγωνιστικό ναυάγιο άνευ προηγουμένου. Οι πληγές που έχουν προκαλέσει αυτήν την κατάσταση και χρήζουν άμεσης βελτίωσης, “ζουν και βασιλεύουν”, με συνέπεια ο Αρης να φαίνεται στο γήπεδο μία ομάδα δίχως ίχνος αγωνιστικής συνέπειας, εγωισμού και το πιο βασικό, δίχως νεύρο και πάθος.
Σε κάθε αποτυχία (όπως και σε κάθε επιτυχία) ευθύνες έχουν όλοι και ο καθένας είναι υποχρεωμένος να αναλάβει το κομμάτι που του αναλογεί. Ο Άκης Μάντζιος βρέθηκε στο επίκεντρο σκληρής κριτικής για την εικόνα που εμφανίζει η ομάδα στο γήπεδο. Του καταλογίζουν την έλλειψη αγωνιστικής φιλοσοφίας, ότι η ομάδα πηγαίνει στο ίδιο μοτίβο εδώ και καιρό, χωρίς νέες ιδέες στο παιχνίδι της με αποτέλεσμα να είναι αρκετά προβλέψιμη και το γεγονός ότι η ομάδα του δεν δείχνει σημεία βελτίωσης σε συγκεκριμένους τομείς. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να του καταλογίσει κάποιος τον προχθεσινό αποκλεισμό. Δεν φταίει ο προπονητής που οι δύο ποιοτικότεροι παίκτες (και οι πιο εύστοχοι βάσει ποσοστών) δεν βάζουν πέναλτι και ταυτόχρονα χάνονται τόσες ευκαιρίες. Δεν φταίει ο προπονητής που η άμυνα έχασε τα μαρκαρίσματα μέσα στη μικρή περιοχή στη φάση του γκολ. Ο Άκης Μάντζιος, ο οποίος δεδομένα βιώνει πίεση, οφείλει να βρει τρόπο να αλλάξει άμεσα το σχέδιο, έχοντας ως ελαφρυντικό βέβαια ότι δεν υπάρχουν πάνω από 2-3 παίκτες αυτή τη στιγμή σε καλή κατάσταση. Οπως και ότι η διοίκηση του Θόδωρου Καρυπίδη δεν ενίσχυσε το ρόστερ, από το καλοκαίρι, με βάση τις ουσιαστικές ανάγκες που υπήρχαν και προχώρησε περισσότερο σε κινήσεις εντυπωσιασμού παρά ουσίας.
Οι ποδοσφαιριστές φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην αποτυχία. Τόσο για τον αποκλεισμό, όσο και την αγωνιστική κρίση που περνάει ο Αρης. Ποδοσφαιριστές που δεν αποδίδουν βάσει τις υψηλές τους αμοιβές και βάσει των δυνατοτήτων τους. Ο Αρης επένδυσε για παράδειγμα στην ποιότητα του Ματέο Γκαρσία, αλλά ο Αργεντινός εδώ και καιρό είναι εκτός τόπου και χρόνου. Επένδυσε στον Καμαρά για να βρει λύση στο σκοράρισμα, αλλά αποδεικνύεται ότι δεν είναι ο φορ που χρειαζόταν. Δεν είναι όμως μόνο η αγωνιστική εικόνα το πρόβλημα, αλλά το γεγονός ότι ο Αρης έχει πάψει να θυμίζει ομάδα. Αυτό οφείλουν να λύσουν μεταξύ τους οι ποδοσφαιριστές. Πώς; Tον τρόπο τον ξέρουν οι ίδιοι.