Οι ανεξήγητες καθυστερήσεις και οι «αβλεψίες» της δικαιοσύνης σε συνδυασμό και με συγκεκριμένα περίεργα βουλεύματα και τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις σοβαρών αποδεικτικών στοιχείων, προκαλούν δικαιολογημένο προβληματισμό.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει κάποιος πρόσθετος λόγος για να υποστηρίξω απόψεις που είχα και έχω και σε τακτική βάση, τις προβάλλω και τις καταθέτω, για τον τρόπο απονομής δικαιοσύνης. Οι επιφυλάξεις που διατηρώ τείνουν να εξελιχθούν σε τσιμενταρισμένες πλέον βεβαιότητες. Σε αυτό φροντίζουν οι περίεργες συμπεριφορές αλλά και οι μυστηριώδεις αποφάσεις των διωκτικών αλλά και των δικαστικών Αρχών σε όλα τα επίπεδα απονομής δικαίου. Με την αθλητική δικαιοσύνη να διατηρεί τα πρωτεία αυτής της αμφισβήτησης. Ακόμη και με τη συμμετοχή των τακτικών δικαστών στην περίπτωση της παραμένει η ίδια κατάσταση. Αν περιοριστούμε σε πρόσφατα δείγματα που αφορούν την εκδίκαση σημαντικών υποθέσεων, είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε επικριτικά σε πολλές αποφάσεις, αν όχι στις περισσότερες, από τη στιγμή που προκαλούν σοβαρά και δικαιολογημένα ερωτηματικά στην κοινή γνώμη.
Κι αυτό γιατί σε αυτές και μέσα από αυτές, αναδύονται κραυγαλέες αβλεψίες – στα όρια της εθελοτυφλίας – και χοντροειδέστατες απαξιώσεις και εξαφανίσεις τεκμηρίων που οδηγούν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που θα έπρεπε να κατευθύνεται αυτός που θα απονείμει το δίκαιο. Δεν μπορείς επί παραδείγματι να έχεις στην κατοχή σου σαν δικαστής σημαντικές αποδείξεις περί της ενοχής, να τις αγνοείς ή και να τις πετάς στον κάλαθο των αχρήστων, εισηγούμενος αθωώσεις ή στοιχειοθετώντας περίεργα απαλλακτικά βουλεύματα. Επί του προκειμένου δικαιολογημένα αναρωτιέται ο καθένας πως είναι δυνατόν να απαλλάσσεις έναν κατηγορούμενο όταν για την εγκληματική δράση του, έχεις στην κατοχή σου «νομίμως αποκτηθέντα» αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προκύπτουν από μαγνητοφωνημένες αποκαλυπτικές συνομιλίες που καταδεικνύουν ενοχή. Ακούς την φωνή του παραβάτη, πληροφορείσαι τις προθέσεις του κι επιβεβαιώνεις άμεσα τη συμμετοχή του σε μια παρανομία.
Διάβασα χθες στη «Metrosport» το εμπεριστατωμένο αρθρίδιο του Κυριάκου Θωμαΐδη γύρω από αυτό το θέμα και που στοχεύει στην καρδιά της αποσιώπησης και συγκάλυψης αποδεδειγμένων και τεκμηριωμένων παραβάσεων. Κι ο ίδιος βλέπει πολλά περίεργα κι επισημαίνει: «Είναι απορίας άξιον πως και γιατί μία έμπειρη δικαστής, όπως η πρόεδρος Πρωτοδικών Γλυκερία – Λουΐζα Ιωαννίδου δεν αξιοποίησε τα στοιχεία του πορίσματος Κορέα. Ας ενσκήψουμε σε τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα: Οι νομίμως υποκλαπείσες συνομιλίες Μαρινάκη – Κουρίδη για την υπόθεση του Εθνικού Γαζώρου Σερρών και του Τυρνάβου. Στο εισαγγελικό πόρισμα διατυπώνεται η άποψη ότι επιχειρήθηκε (και επετεύχθη) η χειραγώγηση της εφετειακής πειθαρχικής απόφασης υπέρ της ομάδας του Εθνικού Γαζώρου. Ποινικά οι συνομιλίες δεν αξιοποιήθηκαν, καθώς ο εισαγγελέας Σταμάτης Δασκαλόπουλος έκρινε διαφορετικά. Όμως στο πειθαρχικό μέρος η συγκεκριμένη υπόθεση έχει μεγάλο ενδιαφέρον εφόσον η Επιτροπή Δεοντολογίας αποφανθεί ότι υπήρξε παρέμβαση με αθέμιτες ενέργειες ώστε να επηρεαστεί η εξέλιξη του αγώνα». Συνεχίζοντας ο ίδιος επισημαίνει πως αποσιωπήθηκε η προσπάθεια επηρεασμού δικαστικών και αστυνομικών Αρχών τη στιγμή που υπάρχουν καταγεγραμμένες οι συνομιλίες του εφέτη Τζιμπλάκη με τον γνωστό ερυθρόλευκο παράγοντα Κοτσώνη.
Καθώς και η παραίνεση του δικηγόρου κ. Σοφού στον Μαρινάκη να συναντήσει ένα «δικό του» εισαγγελέα. Εξαφανίστηκαν επίσης τα στοιχεία της συνομιλίας του επίτιμου προέδρου του Ολυμπιακού Σάββα Θεοδωρίδη με δημοσιογράφους και διαιτητές μέσα από τις οποίες προκύπτουν απειλές και εκβιάσεις. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τον ίδιο. Για το θέμα ενημερώθηκε και η ΟΥΕΦΑ! Τέλος «λησμονήθηκε» και η περίπτωση Αρβανιτόπουλου με τον εισαγγελέα Ποιμενίδη. Δυστυχώς όλα αυτά είναι άκρως ανησυχητικά και δεν μας δίνουν το δικαίωμα να είμαστε έστω και συγκρατημένα αισιόδοξοι για την εξέλιξη των πραγμάτων. Αν προσθέσουμε και την πρόσφατη δήλωση του έμπειρου καθηγητή αθλητικού δικαίου Ανδρέα Μαλάτου με την οποία τονίζει ότι οι αθλητικοί δικαστές πλέον δικάζουν πετώντας την μπάλα στην κερκίδα (όπως ως Πόντιοι Πιλάτοι καταδίκασαν τον ΠΑΟΚ) θολώνει ακόμη περισσότερο η ατμόσφαιρα. Ευχόμαστε να μην βρεθούμε στη θέση να προσθέσουμε δίπλα στα ονόματα της κ. Σκολαρίκη, του κ. Σκουτέρη, αυτά των μελών της πειραιώτικης αμαρτωλής επιτροπής Αυγενάκη και της Γλυκερίας – Λουίζας Ιωαννίδου, του κ. Σιμιτζόγλου προφανώς και του προέδρου της ΕΠΟ.
Στον τελευταίο δίνουμε πίστωση χρόνου για να εκτελέσει τα καθήκοντα του και για να δικαιώσει όλους αυτούς οι οποίοι του έδωσαν την ευκαιρία και την εξουσία να δείξει επιτέλους ότι υπάρχει πρόεδρος στην εθνική μας ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Γιατί μέχρι αυτή τη στιγμή οι επιτροπές που τελούν υπό την εποπτεία της ΕΠΟ, όχι απλά δεν εκτελούν συνειδητά και υπεύθυνα τις υποχρεώσεις τους αλλά αντίθετα συμπορεύονται επηρεαζόμενες από πρόσωπα και νοοτροπίες που οδήγησαν το ελληνικό ποδόσφαιρο σε αυτό το κατάντημα.