Συνέντευξη στον Γιώργο Τσαρουχά
Η Ευαγγελία Πλατανιώτη είναι η «βασίλισσα» της πισίνας. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει κάποιος με μια σύντομη μάτια στο βιογραφικό της ή μετά από μία κουβέντα μαζί της. Αποφασιστική, δυναμική, γεννημένη για τα δύσκολα η 25χρονη πρωταθλήτρια ταξιδεύει όλες μας τις αισθήσεις με κάθε χορογραφία της στο νερό, ενώ εδώ και μία δεκαετία δίνει σώμα και ψυχή για μια διάκριση με την ελληνική σημαία. Έχοντας δώσει το παρών σε δύο συνεχόμενες Ολυμπιάδες και με δεκάδες "χρυσές" διακρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο ανά τα χρόνια διατηρείται μέχρι και σήμερα στο προσκήνιο, θέλοντας να δοκιμάζει συνεχώς τα ήδη δοκιμασμένα όρια της. Σίγουρα, δεν υπάρχει καταλληλότερος άνθρωπος για να μας μυήσει στον σχετικά άγνωστο (για την Ελλάδα) κόσμο της συγχρονισμένης κολύμβησης.
Ο ωφέλιμος εγωισμός της που την έφτασε στο υψηλότερο αθλητικό επίπεδο
Μέσα από τα λόγια της εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι βαριέται την ρουτίνα. Επιδιώκει διαρκώς την προσωπική εξέλιξη και όπως η ίδια δηλώνει προσπαθεί πάντα για το καλύτερο, αυτό που θα την πάει ένα βήμα παραπέρα σε σύγκριση με τους υπολοίπους. Αυτός ο πολλές φορές υπερβολικός αλλά άκρως ωφέλιμος εγωισμός που την διακατέχει της έχεις βγει σε καλό και αποτελεί απαραίτητο συστατικό της επιτυχίας. Απ' ότι αποδεικνύεται αυτό, σε συνεργασία με το ταλέντο και την σκληρή δουλειά, την οδήγησε από τις γειτονιές της Αθήνας ως τις πιο μεγάλες σκηνές - πισίνες του ευρωπαϊκού (και όχι μόνο) αθλητισμού. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Δεν καταφέρνουν και πολλές να αγγίξουν και να κάνουν πράξη το όνειρο της συμμετοχής σε Ολυμπιακούς Αγώνες μόλις στα 18 τους χρόνια! Η Ευαγγελία το κατάφερε και μαζί με την επί χρόνια συνοδοιπόρο της σε αυτή διαδρομή, Εβελίνα Παπάζογλου, μας δίνουν χίλιους λόγους να νιώθουμε περήφανοι σαν Έλληνες για κάθε "ταξίδι" τους στο νερό.
Η ίδια, μέσα από την συνέντευξη της στο Metrosport.gr, μας εκμυστηρεύεται το πως αντιμετώπισε ως αθλήτρια την περίοδο του εγκλεισμού, ενώ μιλάει και για τον επόμενο μεγάλο της στόχο που δεν είναι άλλος από την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Παράλληλα, μας «ξεναγεί» για τα καλά στα άδυτα του υγρού στίβου και μοιράζεται μαζί μας μερικά από τα μυστικά που την μετέτρεψαν σε πρωταθλήτρια όχι μόνο της καλλιτεχνικής κολύμβησης αλλά και της ζωής.
Ας δούμε τι είχε να μας πει...
Ξεκινάμε με κάτι επίκαιρο. Πως βίωσες ως αθλήτρια την όλη κατάσταση με τη πανδημία;
«Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας αθλητής σε μία τέτοια κατάσταση, όπως και όλοι μας, είναι υπομονή! Η κατάσταση ήταν ίδια για όλους άρα το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να περάσω ποιοτικό χρόνο για τον εαυτό μου, να ξεκουραστώ και να γυμνάζομαι από το σπίτι όσο μπορώ.»
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στο συγκεκριμένο άθλημα;
«Με το άθλημα της καλλιτεχνικής κολύμβησης άρχισα να ασχολούμαι από τα 7 μου χρόνια. Λάτρευα το χορό και το νερό, έτσι βρήκα τον τέλειο συνδυασμό!»
Ποιες ήταν οι πιο "δυνατές" στιγμές σου στον χώρο μέχρι σήμερα και πως τις έζησες;
«Έχω πολλές έντονες στιγμές να θυμάμαι, όπως όταν το 2009 κέρδισα στο σόλο την μεγαλύτερη δύναμη του κόσμου, τη Ρωσία. Το 2011 πήρα ευρωπαϊκό μετάλλιο στο ντουέτο και ακολούθησαν το 2012 και το 2016 οι Ολυμπιακοί αγώνες. Αυτές είναι κάποιες από τις μεγαλύτερες στιγμές μου. Εάν έπρεπε να διαλέξω μια, θα διάλεγα τους Ολυμπιακούς το Λονδίνου, το 2012. Οι πρώτοι μου Ολυμπιακοί αγώνες.»
Πως είναι το συναίσθημα συμμετοχής σε μια Ολυμπιάδα και η αίσθηση ότι εκπροσωπείς την πατρίδα σου;
«Νιώθω δέος και υπερηφάνεια με το να εκπροσωπώ τη χώρα μου! Η Ελλάδα μας μπορεί να είναι μικρή σαν χώρα αλλά είναι μοναδική και θέλω να τη βλέπω ψηλά σε όλους τους τομείς. Έτσι και στον πρωταθλητισμό κάνω τα πάντα για ανεβαίνει η σημαία μας όσο πιο ψηλά γίνεται. Με το να συμμετέχεις και μόνο να συμμετέχεις σε μία Ολυμπιάδα δείχνει ότι σαν αθλητής συγκαταλέγεσαι στους καλύτερους του κόσμου.
Επίσης, οι Ολυμπιακοί αγώνες για εμάς τους Έλληνες έχουν μια αξία παραπάνω. Πραγματικά νιώθω ευλογημένη που έχω κατορθώσει, δύο φορές, να βρεθώ στο απόλυτο αθλητικό γεγονός και ήδη ονειρεύομαι την τρίτη!»
Ποια η άποψη σου για την μεταφορά των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο για το 2021; Σε επηρέασε αγωνιστικά;
«Αυτή η αναβολή δεν κρύβω ότι με επηρέασε πάρα πολύ ψυχολογικά. Πέρασα μία πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση για αρκετό καιρό τόσο που ήθελα να τα παρατήσω. Αλλά ο εαυτός μου δεν με άφησε να το κάνω. Ευτυχώς μέχρι το τέλος της καραντίνας είχε εξαλειφθεί όλο αυτό το συναίσθημα, ηρέμησα και πλέον είμαι πανέτοιμη για αυτή τη σεζόν.
Προπονούμαστε 12 ώρες την ημέρα για την πρόκριση αυτή και όταν μόλις ένα μήνα πριν από το προολυμπιακό τουρνουά μπήκαμε σε καραντίνα και αναβλήθηκαν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες, ένιωσα λες και έτρεχα μαραθώνιο, άγγιζα με το στήθος μου τη γραμμή τερματισμού και κάποιος με πήγαινε πάλι στην αφετηρία. Αυτή τη στιγμή όμως νιώθω πιο δυνατή και έτοιμη από ποτέ!»
Έχεις συνεργαστεί αρμονικά και με πολλές επιτυχίες με την συναθλήτρια σου, Εβελίνα Παπάζογλου. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία και τι σημαίνει η Εβελίνα για εσένα;
«Η Εβελίνα είναι η συνάδελφος μου, έχουμε παρά πολύ καλές σχέσεις και είμαστε δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι! Την ξέρω και με ξέρει από μωρό παιδί επομένως έχουμε ζήσει τα πάντα μαζί! Την ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που μου έχει χαρίσει γιατί σίγουρα είναι πολλές. Η συνεργασία μας ως ντουέτο προέκυψε μετά από προπονητική απόφαση, ωστόσο ήμασταν από πολύ μικρή ηλικία συναθλήτριες, επομένως συνεργαζόμασταν και σαν ομάδα πολύ πριν γίνουμε ντουέτο.»
Οι δύο πρωταθλήτριες σε δράση στο ευρωπαικό πρωτάθλημα της Γλασκώβης:
Τι συμβουλή θα έδινες σε ένα νέο παιδί που κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα στον χώρο;
«Η συμβουλή που θα δώσω σε όλα τα παιδιά είναι να κάνουν το άθλημα που τους αρέσει, αυτό που τους ευχαριστεί και εάν δεν το έχουν βρει να συνεχίσουν να το ψάχνουν. Γιατί το παν, για να κάνουμε κάτι καλά, είναι να το αγαπάμε και να μας αρέσει. Πάνω απ'όλα το παιδί πρέπει να διασκεδάζει και να περνάει όμορφα στην προπόνηση, μόνο έτσι θα θελήσει να εξελιχθεί και να γίνεται όλο ένα και καλύτερο.»
Γιατί κάποιος να επιλέξει την συγχρονισμένη κολύμβηση και τον υγρό στίβο γενικότερα;
«Πέρα από τα αθλητικά οφέλη υπάρχουν και τα πνευματικά. Αρχικά, πέρα από το σώμα, γυμνάζεται και το μυαλό το οποίο συνεχώς έχει να μάθει μια χορογραφία, να σκεφτεί τι πρέπει να κάνει το σώμα έτσι ώστε να διορθώσει τυχόν λάθη ο αθλητής στην τεχνική του, να μπορεί με λίγα λόγια να ελέγξει το άγχος του. Επίσης αλλά οφέλη που μπορεί να μας προσφέρει όλο αυτό όσον αφορά το χαρακτήρα είναι το ότι μαθαίνουμε να παλεύουμε για τους στόχους μας και να μην τα παρατάμε, να δουλεύουμε και σαν μονάδες αλλά και σαν ομάδες, να σεβόμαστε τον συναθλητή μας, τον προπονητή μας καθώς και τον αντίπαλο μας και πολλά ακόμη.
Τα σωματικά οφέλη, από την άλλη, είναι σίγουρα η εκγύμναση του σώματος, η φυσική κατάσταση και καλύτερη αντοχή. Έτσι, όταν αθλούμαστε ,είμαστε πιο δυνατοί αλλά και πιο υγιείς. Ο πρωταθλητισμός βέβαια είναι αρκετά διαφορετικός γιατί ξεπερνάει τα όρια του φυσιολογικού η προπόνηση και πολλές φορές το σώμα καταπονείται ή και τραυματίζεται.»
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σου σε ώθησε-βοήθησε περισσότερο προς τις επιτυχίες σου;
«Αρχικά μου αρέσει αυτό που κάνω και όταν κάτι μου αρέσει θέλω να το κάνω όσο καλύτερα γίνεται. Είμαι πολύ ανταγωνιστική και αρκετά εγωίστρια, το δεύτερο δεν είναι πάντα καλό αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση με έχει βοηθήσει αρκετά. Θέλω να είμαι η καλύτερη χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάντα είμαι ή θα είμαι, τουλάχιστον προσπαθώ για αυτό. Όταν ανήκω σε μια ομάδα και πρόκειται να αγωνιστώ για αυτήν θέλω το ίδιο ακριβώς για την ομάδα μου, να είναι η καλύτερη!»
Έχεις φτάσει ποτέ σε σημείο που να πεις «δεν πάει άλλο»;
«Έχω σκεφτεί να τα παρατήσω αρκετές φορές αλλά εάν το έκανα δεν θα είχα καταφέρει ούτε τα μισά από αυτά που έχω κάνει σήμερα. Ακόμη και τώρα με όλο αυτό που έγινε με την πανδημία επηρεάστηκα αρκετά ψυχολογικά, διότι για εμένα ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά. Έφτασα στα όρια μου αλλά εάν ήταν εύκολο δεν θα είχε αξία, δεν θα ήταν κατόρθωμα και σε καμία περίπτωση δεν θα λεγόταν πρωταθλητισμός. Για να τα παρατήσεις σημαίνει ότι δεν το θέλεις αρκετά και εάν δεν το θέλεις αρκετά καλύτερα να το αφήσεις!»
Ποια ήταν τα μεγαλύτερα σου στηρίγματα κατά την μέχρι τώρα επαγγελματική σου πορεία;
«Πρώτα πρώτα η οικογένεια μου με στήριξε όσο τίποτα σε όλο αυτό. Έπειτα, οι προπονήτριες που πίστεψαν σε εμένα και οι φίλες μου που στις δύσκολες στιγμές μου έδιναν δύναμη με τα λόγια τους ώστε να συνεχίσω. Ακόμη και αυτοί που δεν ήθελαν την δίκη μου επιτυχία με βοήθησαν να παλέψω ακόμη περισσότερο επομένως μόνο καλό μου έκαναν και τους ευχαριστώ εξίσου και αυτούς!»
Έχει αποδειχθεί ότι το συγκεκριμένο Ολυμπιακό άθλημα έχει και παρών και παρελθόν στην χώρα μας. Θεωρείς ότι έχει και μέλλον;
«Θεωρώ πως όσο πιο πολύ το αγαπάμε αυτό που κάνουμε εμείς που είμαστε τώρα ενεργές, άλλο τόσο θα το αγαπήσουν και οι μελλοντικές μας αθλήτριες με τα ερεθίσματα που θα πάρουν από εμάς και τις προπονητικές τους ομάδες. Φτάνει να θέλουν να εξελιχθούν και να κάνουν το μεγάλο βήμα. Η Ελλάδα έχει πολλές νεαρές αθλήτριες από πίσω με πολύ ταλέντο, επομένως πιστεύω πως έχει ένα λαμπρό μέλλον εφόσον υπάρξει θέληση και σωστή δουλειά.»
Επόμενα επαγγελματικά βήματα; Τι σκέφτεσαι για το άμεσο μέλλον;
«Μόλις ολοκληρώσω το έργο μου στον πρωταθλητισμό ως ενεργή αθλήτρια θα ήθελα να συμβάλω σε αυτόν και γενικά στον ελληνικό αθλητισμό έξω από τις πισίνες πλέον! Επίσης, ολοκληρώνω τις σπουδές μου στα οικονομικά και θα ήθελα και εκεί να δω εάν υπάρξει κάτι που θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Τέλος, μου αρέσει πάρα πολύ ο καλλιτεχνικός χώρος, η ηθοποιία κλπ.
Όπως γίνεται αντιληπτό έχω τόσα στο μυαλό μου τα οποία πρέπει να μπουν σε μια σειρά για να καταλήξω και να επιλέξω τι θα γίνει παρακάτω. Μέχρι τότε, όμως, ο στόχος μου είναι το Τόκιο!»
Μία αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Αυτή είναι η Ευαγγελία Πλατανιώτη που δύσκολα συμβιβάζεται με κάτι λιγότερο από την επιτυχία.
Φωτογραφικό υλικό: Dim Vergis, Getty Images