Αγαπητή Metrosport,
Ενα είναι το ερώτημα μετά από όσα είδαμε στον χθεσινό αγώνα της Τούμπας: Αν αυτός ο ΠΑΟΚ, ο γεμάτος πάθος ΠΑΟΚ, αντιμετώπιζε τον Ολυμπιακό στον αγώνα του Πρωταθλήματος, ποιος θα ήταν σήμερα πρώτος στη βαθμολογία; Η απάντηση είναι προφανής.
Τη μισή ενέργεια από τη χθεσινή αν είχαν οι παίκτες του θα είχαν νικήσει τον Ολυμπιακό και δεν θα είχαν υποχρεώσει τους εαυτούς τους να βιώσουν τις πολύ δύσκολες μέρες που ακολούθησαν μέχρι τη χθεσινή. Ας αναρωτηθούν, λοιπόν: Δεν θα είναι κρίμα να αποτύχουν φέτος και στους δύο στόχους τους λόγω… μαλθακότητας; Δεν είναι κρίμα να μην παρουσιάζουν σε κάθε παιχνίδι τον πραγματικό εαυτό τους;
Με το ξεκίνημα του αγώνα η άμυνα του ΠΑΟΚ βρέθηκε σε σύγχυση, με αποτέλεσμα να δούμε στα πρώτα οκτώ λεπτά αυτό που ούτε ο Μαρινάκης μπορούσε να φανταστεί. Με δύο “κατεβασιές” του Ολυμπιακού, δύο γκολ. Δεν έπρεπε, όμως, να “μετρήσει” το πρώτο γιατί ο Βαλμπουενά ήταν ξεκάθαρα σε θέση οφ σάιντ και είναι να απορεί κανείς τι είδε ο Ισπανός ρέφερι στο VAR για να συναινέσει στην κατακύρωσή του.
Υστερα, ως δια μαγείας, είδαμε αυτό που ούτε ο Σαββίδης μπορούσε να φανταστεί. Την απάντηση του ΠΑΟΚ με ισοφάριση μέσα σε δύο λεπτά. Κι όταν ήρθε το 2-2, έγινε σαφές ότι όσα πιο πολλά σουτ επιχειρήσουν οι παίκτες του ΠΑΟΚ, τόσο πιο πολλά γκολ θα πετύχουν, αρκεί αυτά τα σουτ να “βρουν” εστία με τον 17χρονο Τζολάκη κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού.
Ωστόσο, ο ενθουσιασμός από τη γρήγορη ανατροπή έγινε, ανεξήγητα, εκνευρισμός κι έτσι μέχρι τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου είδαμε μόνο ένα χλιαρό σουτ του Πέλκα στην αγκαλιά του Τζολάκη και ένα δυνατό του Ινγκασον που έφυγε όμως άουτ. Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ, η κοντινή κεφαλιά του Σισέ δεν βρήκε στόχο, ήταν όμως ξεκάθαρο ότι σε κάθε κόρνερ και σε κάθε “γέμισμα” θα υποφέρει λόγω της… υψομετρικής διαφοράς των παικτών του, εκτός του Ακπομ, με τους παίκτες του Ολυμπιακού που διεκδικούσαν τις κεφαλιές.
Και ενώ ο Τζολάκης... περνούσε μια χαρά στο δεύτερο ημίχρονο, αφού δύο μακρινά αδύναμα σουτ του Μαουρίσιο ήταν αδύνατο να τον ανησυχήσουν, η μπάλα έκανε το χατίρι στον ΠΑΟΚ να χτυπήσει στο χέρι του Σεμέδο και ο Πέλκας που εκτέλεσε το πέναλτι “έγραψε” το 3-2. “Τραβηγμένη” η απόφαση του Ισπανού διαιτητή, αλλά μ’ αυτήν ισοφάρισε το άκυρο πρώτο γκολ του Ολυμπιακού.
Οχι, ο ΠΑΟΚ δεν έπαιζε καλό ποδόσφαιρο, άλλωστε το παιχνίδι είχε γίνει… τουρλουμπούκι με τις πολλές σκληρές μονομαχίες, αλλά οι παίκτες του ανταμείφθηκαν για το πάθος τους και την επιμονή τους. Και, φυσικά, χρειάζονταν τεράστια ψυχικά αποθέματα για να κάνει αυτός ο ΠΑΟΚ των τελευταίων ημερών τη μεγάλη ανατροπή από 0-2 επί του Ολυμπιακού, που ήταν σε πολύ καλή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση.
Η αποβολή του Γιαννούλη (δεν θα μπορούσε να ανακόψει αλλιώς μια πολύ επικίνδυνη αντεπίθεση) σήμαινε αυτόματα ότι ο ΠΑΟΚ έπρεπε να κρατήσει τη νίκη και όχι να ρισκάρει για να πετύχει κι άλλο γκολ. Το πέτυχε χωρίς να κινδυνεύσει, όπως δεν κινδύνευσε ιδιαίτερα σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Και το ευτύχημα είναι ότι μέχρι να γίνει η ρεβάνς υπάρχει χρόνος για να επανέλθει ο Βαρέλα, αλλά και για να επουλωθούν οι πάσης φύσεως πληγές της ομάδας...
ΥΓ. Χίλια μπράβο σε όλους. Ιδιαίτερα συγχαρητήρια στον Μιχάι. Και στον κορυφαίο του ντέρμπι, κατά τη γνώμη μου, τον Ινγκασον.
Στέλιος Γρηγοριάδης