Μόλις τρία γκολ έχει πάρει -μέχρι στιγμής- ο Αρης από τους προωθημένους επιθετικούς του. Ο Κριστιάν Λόπεθ, ο οποίος αποκτήθηκε ως βασικός, σημείωσε ένα γκολ στην πρεμιέρα και, μέχρι να φύγει στην Καρταχένα τον Ιανουάριο, δεν κατέγραψε άλλη τελική.
Ο κλήρος, λοιπόν, έπεσε στον Δημήτρη Μάνο. Ο έλληνας φορ καθιερώθηκε στην ενδεκάδα, συνεισφέροντας τρία γκολ και δεχόμενος δυσανάλογη κριτική για το γεγονός ότι δεν σκόραρε με μεγαλύτερη συνέπεια και συχνότητα. Παρακάτω, η “Μ” και το metrosport.gr αναπτύσσουν τους λόγους που οι επιθετικοί στο “κουτί” κρίνονται αυστηρότερα απ' όσο πρέπει. Παράλληλα, επιχειρείται εξήγηση όσον αφορά την απόκτηση του Κώστα Μήτρογλου βάσει -πάντα- του στυλ παιχνιδιού των “κιτρινόμαυρων”.
Oπως τονίσαμε εδώ (https://www.metrosport.gr/aris-xechase-na-taizei-sto-koyti-345025), το παιχνίδι της ομάδας του Μάντζιου στηρίζεται στους μέσους, οι οποίοι προτιμούν να παίρνουν πάνω τους τις περισσότερες επιθέσεις, παρά να βρίσκουν τον προωθημένο φορ. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε το παρακάτω στατιστικό στοιχείο:
Ο Αρης, λοιπόν, στην κατηγορία “dribbling ένας εναντίον ενός ανά 90λεπτο”, έχει τέσσερις ποδοσφαιριστές, και συγκεκριμένα τους Σίλβα (2ος), Γκάμα (7ος), Γκαρσία (8ος), Μπερτόγλιο (11ος), που σημαίνει ότι οι προαναφερθέντες κρατούν την μπάλα στα πόδια τους, προσπαθώντας να πατήσουν περιοχή, αντί να ψάξουν την πάσα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Ο Μάνος είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες επαφές στην περιοχή. Ο 26χρονος φορ έχει υποδεχθεί κάνοντας την πρώτη επαφή στο “κουτί” μόλις 45 φορές και βρίσκεται στη 13η θέση της σχετικής λίστας, ενώ ο Μπερτόγλιο (44) καταλαμβάνει τη 16η θέση.
Εδώ έχουμε το κλειδί του παιχνιδιού του Αρη σε συνάρτηση με την ακριβώς από πάνω επεξήγηση. Ο Θεός του Πολέμου δεν φέρνει την μπάλα στα πόδια του επιθετικού στη μικρή περιοχή, καθώς οι μεσοεπιθετικοί είναι εκείνοι που επωμίζονται το βάρος. Και επειδή στην μπάλα, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, σκεφτείτε το εξής: Ο Μάνος κέρδισε δύο από τα πέναλτι, τα οποία μετέτρεψε σε γκολ ο Γκάμα, ενώ είδε να ακυρώνεται τέρμα του ως (πολύ οριακό) οφ-σάιντ κόντρα στην ΑΕΛ, στο ματς του “Κλ. Βικελίδης”. Με συν τρία γκολ, θα μπορούσε, δηλαδή, να είναι ο όγδοος σκόρερ της Λίγκας με έξι, αντί για τρία που μετράει μέχρι σήμερα. Βέβαια, δεν σημαίνει ότι έχασε σημαντικές ευκαιρίες, όταν του δόθηκε η δυνατότητα, ωστόσο λαμβάνουμε υπόψη -κυρίως- τον τρόπο ενσωμάτωσης του φορ στο συνολικό παιχνίδι της ομάδας.
Περνώντας, στην κατηγορία “επαφές στην περιοχή”, την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Τζόλης του ΠΑΟΚ με 83 επαφές και ακολουθεί ο Ελ Αραμπί με 80. Ο νεαρός παίκτης του Δικεφάλου δεν είναι πλάγιος χαφ, αλλά inside forward, ωστόσο αποδεικνύεται αποτελεσματικός στην πλαγιοκόπηση, αλλά και στο “πάτημα” της αντίπαλης περιοχής, τη στιγμή που ο Αρης διαθέτει ποιοτικούς πλάγιους μέσους, οι οποίοι όμως δεν πασάρουν και δεν πατούν περιοχή. Ο Μάνος, ο οποίος έχει τις περισσότερες επαφές έχει δύο 90λεπτες εμφανίσεις από τις συνολικά 21 και σε άλλους 10 ξεκίνησε ως βασικός.
Το ανελέητο πρέσσινγκ και ο Μήτρογλου
Από τα χαρακτηριστικά του φετινού Αρη είναι το ασφυκτικό πρέσσινγκ στο πρώτο 30λεπτο της αναμέτρησης. Η πίεση ξεκινά από τον φορ, ο οποίος δέχεται βοήθειες κατά περίπτωση από τους μεσοεπιθετικούς και κυρίως τον Γκαρσία, ο οποίος είναι καλός στο τακτικό κομμάτι, αλλά δεν “μπουκάρει” προς τη μικρή περιοχή, αντιθέτως (όπως και ο Γκάμα) γυρίζει την μπάλα πιο πίσω ή παράλληλα με την αντίπαλη εστία. Εκ των πραγμάτων, όταν ζητάς από τον φορ και να μαρκάρει και να σκοράρει, ανεβάζεις τον πήχη απότομα και, εκ του αποτελέσματος, δεν αποδίδει στον επιθυμητό βαθμό, κυρίως, εξαιτίας της δικαιολογημένης κούρασης και της έλλειψης καθαρού μυαλού. Ο Λόπεθ ήταν στατικός και δεν ταίριαξε στο στυλ παιχνιδιού του Αρη, ο Μήτρογλου ενσωματώθηκε προ ημερών και δεν κρίνεται προς το παρόν, άρα ο Μάνος δέχεται το σύνολο της κριτικής ως η βασική επιλογή.
Ας περάσουμε στη λογική της μεταγραφής Μήτρογλου, ο οποίος προορίζεται να πάρει θέση στο αρχικό σχήμα, όταν ανεβάσει βαθμό ετοιμότητας. Με το ελάχιστο -μέχρι στιγμής- δείγμα, αλλά ξέροντας το πώς παίζει ο 33χρονος φορ, αποτελεί καλό ερώτημα, αν (και πότε) θα είναι σε θέση να ακολουθήσει τον ρυθμό των υπολοίπων. Ο “Μητρο-γκόλ” ανέκαθεν είχε αργή μετακίνηση προς την περιοχή και, πλέον, καλείται να βρει χημεία με γρήγορους συμπαίκτες, οι οποίοι πρεσάρουν ψηλά, έχουν κλειστές γραμμές, τρέχουν πολύ και που, επί της ουσίας, παίζουν χωρίς να έχουν ως προτεραιότητα το “τάισμα” του επιθετικού. Εάν οι “κιτρινόμαυροι” θέλουν να πάρουν γκολ από εκείνον, και όχι μόνο από τους αμυντικούς χαφ και τους μεσοεπιθετικούς, τότε πρέπει να προσαρμόσουν την τακτική τους στον τρόπο που αγωνίζεται ο πρώην φορ της Μαρσέιγ και να τον... βομβαρδίζουν με πάσες.
Πολλά σουτ, λίγες κάθετες
Στην τέταρτη θέση των ομάδων, όσον αφορά τα σουτ, είναι ο Αρης. Συνολικά, οι “κιτρινόμαυροι” έχουν δοκιμάσει τα πόδια τους 230 φορές, τα 100 όμως εξ' αυτών είναι εκτός περιοχής, ποσοστό που κρίνεται μεγάλο, καθώς είναι σχεδόν οι μισές προσπάθειες. Αυτή, όμως, είναι η εξήγηση γιατί παίρνει γκολ από τους χαφ και όχι τους φορ. Ο ΠΑΟΚ, για παράδειγμα, έχει σουτάρει 310 φορές, όμως, τα σουτ εκτός περιοχής ανέρχεται σε 110 (δηλαδή των 1/3 που κρίνεται λογικό). Αντίστοιχα, ο Ολυμπιακός έχει επιχειρήσει 298 σουτ και των οποίων τα 100 (πάλι δηλαδή το 1/3) εκτός περιοχής. Τα πράγματα δεν μοιάζουν ενθαρρυντικά και ως προς τις κάθετες πάσες. Στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, ο Αρης έχει 4,93 πάσες ανά 90 λεπτά, όντας στην τρίτη θέση απ' το τέλος με ποσοστό επιτυχίας μόλις 33%. Χειρότερη επίδοση έχουν μόνο οι Απόλλων Σμύρνης και ΑΕΛ. Αναφορικά με τις πάσες-κλειδιά, δηλαδή, εκείνες που οδηγούν σε φάση, οι “κιτρινόμαυροι” είναι 8οι με 46 (1,92 ανά 90 λεπτά), ο Ολυμπιακός έχει 96 πάσες (4,08 ανά 90 λεπτά) και ο ΠΑΟΚ 90 (3,79 ανά 90').
Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΡΕΡ
ΓΚΑΜΑ 5
ΜΠΕΡΤΟΓΛΙΟ 5
ΜΑΝΟΣ 3
ΣΙΛΒΑ 2
ΜΑΝΤΣΙΝΙ 1
ΜΑΤΙΓΙΑ 2
ΣΑΣΑ 2
ΡΟΖ 2
ΚΑΤΣΕ 1
ΙΩΑΝΝΟΥ 1
ΛΟΠΕΘ 1
ΦΕΤΦΑΤΖΙΔΗΣ 1
ΠΑΣΑΛΙΔΗΣ (αυτογκόλ)