Τέσσερις αγωνιστικές απομένουν για το τέλος της κανονικής διάρκειας του Πρωταθλήματος και ο Αρης κάνει την ύστατη προσπάθεια, προκειμένου να διατηρηθεί στη δεύτερη θέση, την οποία κατέχει στο μεγαλύτερο διάστημα του Πρωταθλήματος. Η “Μ” έκανε μεγάλη έρευνα και σας παρουσιάζει την ακτινογραφία της φετινής προσπάθειας με στατιστικά, ανάλυση και επεξήγηση των αριθμών. Το σκανάρισμα του τρόπου παιχνιδιού δίνει σαφείς απαντήσεις σε ερωτήματα, που απασχολούν από την αρχή ακόμη της αγωνιστικής σεζόν.
Η ήττα από τον Παναιτωλικό ήταν εκτός... προγράμματος, ωστόσο στο εν λόγω ματς “βγήκαν” παθογένειες του παιχνιδιού των “κιτρινόμαυρων”, δίνοντας συνέχεια στις ανέλπιστες γκέλες, όπως συνέβη, για παράδειγμα, κόντρα σε Λαμία και ΠΑΣ Γιάννενα. Ο εντυπωσιακός πρώτος γύρος, έδωσε τη θέση του στον προβληματικό δεύτερο, παρόλα αυτά, οι “κιτρινόμαυροι” εξακολουθούν να βρίσκονται απόλυτα εντός στόχου, κυρίως λόγω των αξιοσημείωτων αμυντικών επιδόσεων. Γο γεγονός είναι ότι παρατηρείται πρόβλημα στο σκοράρισμα, παρόλα αυτά η βαθμολογική συγκομιδή μπορεί να φτάσει στα όρια των πρώτων 13 αγωνιστικών, όταν και συγκεντρώθηκαν 26 βαθμοί. Στο δεύτερο μισό του Πρωταθλήματος, ο Θεός του Πολέμου έχει 17 βαθμούς. Το σύνολο του Ακη Μάντζιου δεν αντιμετωπίζει μόνο πρόβλημα στο να βρει δίχτυα, αλλά και στη δημιουργία τελικής προσπάθειας, την οποία και θα εξηγήσουμε. Οπως θα διαπιστώσετε, το στυλ παιχνιδιού ευνοεί τις ατομικές ενέργειες των μεσοεπιθετικών, με αποτέλεσμα να ακυρώνεται ο παίκτης που επιλέγεται στην περιοχή. Η τροφοδοσία των φορ είναι η μικρότερη δυνατή, σε αντίθετη με άλλες ομάδες, οι οποίες βρίσκονται στην πρώτη 4άδα της Super League 1 και είναι ξεκάθαρο ότι ο Αρης παίρνει (και χάνει) ματς, επειδή όλο το παιχνίδι γίνεται από την τριάδα, που βρίσκεται πίσω από τον φορ.
Η μπάλα κολλημένη στα... πόδια του Γκάμα
Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ο Μπρούνο Γκάμα αποτελεί βαρόμετρο στη φετινή ομάδα και, όταν δεν είναι στην καλή του μέρα, ο Αρης αντιμετωπίζει πρόβλημα. Ο Πορτογάλος έχει ξελασπώσει τον προπονητή, αλλά και τους συμπαίκτες του με τις προσωπικές του ενέργειες. Για του λόγου το αληθές, βρίσκεται στην πρώτη θέση του "dribbling ένας εναντίον ενός" με 141 προσπάθειες. Ο επόμενος -στη σχετική λίστα- είναι ο Ματέο Γκαρσία, ο ο οποίος όμως εμφανίζεται στην 13η θέση με 90 προσπάθειες. Ο Φορτούνης του Ολυμπιακού είναι στην 14η θέση με 84 και κάπως έτσι εξηγούνται πολλά. Ο έλληνας χαφ ξέρει ότι στην περιοχή υπάρχει ο Ελ Αραμπί, ο οποίος σκοράρει κατά ριπάς (17 γκολ). Αντιθέτως, το παιχνίδι του Αρη δεν βοηθά τον φορ να στείλει την μπάλα στα δίχτυα ή έστω να πάρει την πάρει στα πόδια του.
Το κοντράστ στο γκολ
Η μέρα με τη νύχτα είναι η κατάσταση, όσον αφορά τους δύο γύρους στο θέμα της επιθετικής συγκομιδής. Στον πρώτο μισό του Πρωταθλήματος, υπήρχε η σιγουριά ότι ο Αρης -εύκολα ή δύσκολα- θα βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Το επιθετικό πρόβλημα των “κιτρινόμαυρων” είναι διαχρονικό, ωστόσο φέτος η εικόνα στις 13 αγωνιστικές ήταν παραπάνω από ενθαρρυντική, εξ' ου και τα 20 τέρματα υπέρ. Μάλιστα, η ομάδα του Μάντζιου πέτυχε και τρεις... τριάρες (κόντρα σε Λαμία, ΑΕΛ, ΟΦΗ), δείχνοντας παράλληλα αξιοθαύμαστη σταθερότητα και αμυντικά. Ο καλύτερος, δηλαδή, συνδυασμός. Στον δεύτερο γύρο, όμως, τα γκολ έρχονται με το... σταγονόμετρο. Επειτα από εννέα 90λεπτα, οι Θεσσαλονικείς έχουν σκοράρει μόλις 7 φορές και στις τέσσερις εναπομείνασες αγωνιστικές είναι αδύνατο και να πλησιάσουν την επίδοση του πρώτου γύρου. Στα μετόπισθεν, όμως, η κατάσταση παραμένει καλή, γι' αυτό και ο Αρης παραμένει ψηλά στη βαθμολογία, έχοντας δεχτεί μόλις πέντε γκολ στον Β' γύρο από τα 13 συνολικά στο Πρωτάθλημα.
Μακριά από την τελική πάσα
Ο Αρης δεν αντιμετωπίζει μόνο πρόβλημα στο γκολ. Εξίσου θολή είναι και η κατάσταση όσον αφορά τις τελικές πάσες, εκείνες δηλαδή που γίνονται στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Επί συνόλου 14 ομάδων, οι “κιτρινόμαυροι” καταλαμβάνουν την 12η θέση με συνολικά μόλις 118 κάθετες πάσες (από το κέντρο και μπροστά). Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ο Ολυμπιακός είναι πρώτος με 190 και ο ΠΑΟΚ δεύτερος με 180 πάσες. Ας δούμε τις πάσες των παικτών στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, εκεί όπου περιμένουμε να δημιουργηθούν οι φάσεις για γκολ. Πρέπει να φτάσουμε στην 10η θέση, για να δούμε ποδοσφαιριστή του Αρη. Εκεί βρίσκεται ο Ματίγια, ο οποίος έχει 135 πάσες και ο έτερος “κιτρινόμαυρος” είναι ο Σάσα, ο οποίος καταλαμβάνει τη 13η θέση με 128 πάσες. Η παρουσία του βραζιλιάνου χαφ προκαλεί σχετική εντύπωση, καθώς -θεωρητικά- δεν είναι ο παίκτης, που θα βγάλει μπαλιές, για να δημιουργηθεί η φάση στην περιοχή. Μην ξεχνάμε, επίσης, πως ο Σάσα ήταν εκτός βασικών επιλογών μέχρι το παιχνίδι του πρώτου γύρου με τον Ολυμπιακό. Παράλληλα, θα περίμενε κανείς ότι θα συναντήσουμε κάποιον πιο δημιουργικό μέσο και -κυρίως- περισσότερους από δύο "κιτρινόμαυρους". Και, επειδή τα πάντα στο ποδόσφαιρο είναι αλληλένδετα και με συγκεκριμένη αλληλουχία, γίνεται αντιληπτό ότι ο Αρης έχει δυσκολία στην τελική πάσα και έλλειψη ποικιλίας προσώπων, οι οποίοι θα “σπρώξουν” την μπάλα πιο μπροστά.
Ασίστ, δύσκολη υπόθεση
Από τη στιγμή που μία ομάδα στηρίζεται κυρίως στις ατομικές εμπνεύσεις, στην προσωπική ποιότητα, αλλά και ενέργεια, μοιραία ο τομέας “ασίστ ανά 90 λεπτά” μένει αρκετά πίσω. Στον συγκεκριμένο τομέα της στατιστικής, πάντως, βρίσκουμε πάλι τον Μπρούνο Γκάμα, μόνο που είναι αρκετά χαμηλά. Ο ίβηρας χαφ εντοπίζεται στην 29η θέση (!) με δύο ασίστ στη φετινή σεζόν. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι ο Γκάμα βρίσκεται αισθητά πιο χαμηλά από τον Σαντέ Σίλβα. Ο συμπατριώτης του ήρθε στον Αρη τον Ιανουάριο, δεν κατάφερε να μονιμοποιηθεί στην ενδεκάδα και γι' αυτό ακριβώς καταλαμβάνει την 13η θέση με τον ίδιο απολογισμό, καθώς έχει αγωνιστεί πολύ λιγότερο από τον Γκάμα.
