Αγαπητή Metrosport,
Ψέκασε, σκούπισε και τελείωσε ο ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ την υπόθεση της πρόκρισης με συνοπτικές διαδικασίες. Χρειάστηκαν 10 μόνο λεπτά για να αποκαταστήσει την τάξη, να βάλει στη θέση του τον θρασύ Παναθηναϊκό που έκανε όνειρα και να πάρει εκείνος το εισιτήριο για τους ημιτελικούς. Μάλιστα, αν οι παίκτες του ήταν πιο προσεκτικοί στο ρεσιτάλ ευκαιριών του πρώτου ημιχρόνου, μετά το 0-1 από τον Σφιντέρσκι, το σκορ θα είχε πάρει διαστάσεις θριάμβου.
Με Λημνιό, Βιεϊρίνια και Πέλκα δίπλα τους, ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ δυνατός από τη δεξιά πλευρά σ’ αυτό το πρώτο ημίχρονο. Κρίμα που ο ντεφορμέ Μπίσεσβαρ αποτελούσε τροχοπέδη στις επιθέσεις από αριστερά, παρά τις ωραίες πάσες που έπαιρνε από τους συμπαίκτες του και τις συνεχείς προωθήσεις του Γιαννούλη.
Ο αμυντικός μηχανισμός λειτούργησε καλά. Ο Παναθηναϊκός απείλησε μόνο δύο φορές και επιθετικά ήταν εντελώς βραχυκυκλωμένος από τα πολλά τρεξίματα, τις αλληλοκαλύψεις και το ασφυκτικό πρέσινγκ των παικτών του ΠΑΟΚ.
Το δεύτερο ημίχρονο δεν είχε το ίδιο ενδιαφέρον και τον ίδιο ρυθμό. Ο ΠΑΟΚ διαχειρίστηκε την πρωτοπορία του και, πολύ λογικά, εξοικονόμησε δυνάμεις, γιατί μόνο ένα πρωτοφανές θαύμα θα έβαζε σε κίνδυνο την πρόκριση. Η εστία του Πασχαλάκη απειλήθηκε ουσιαστικά μόνο μία φορά, παρά τη φούρια των παικτών του Παναθηναϊκού να προσφέρουν το γκολ της παρηγοριάς στους οπαδούς τους.
Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, έκανε το αυτονόητο. Ξαναέγινε κανονικός ΠΑΟΚ, νίκησε τον Παναθηναϊκό δύο φορές στο Κύπελλο και προκρίθηκε με ένα συνολικό σκορ 3-0, ενδεικτικό της ποιοτικής διαφοράς μεταξύ των δύο ομάδων. Οσο για τον Παναθηναϊκό, καμιά φορά μπορεί να νομίζει η μύγα ότι έκανε κ@λο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί και να χ…ει τον κόσμο όλο. Ξαφνικά πίστεψαν ότι έχουν ομαδάρα και ότι θα πάρουν και το Κύπελλο, επειδή ο ΠΑΟΚ τους έκανε τη χάρη να… απουσιάσει από τον αγώνα για το Πρωτάθλημα. Χθες πήραν το μήνυμα ότι απέχουν πολύ ακόμη από το να συγκριθούν, έστω, με τον αληθινό, τον νταμπλούχο ΠΑΟΚ. Και του χρόνου.
Ζήτω το νταβατζιλίκι!
Δύο κουβέντες τώρα για το χθεσινό νέο αίσχος του Καραϊσκάκη: Oταν ο παίκτης του Ολυμπιακού απλώνει το πόδι με τις τάπες στο ύψος της μέσης του παίκτη της Λαμίας και ο διαιτητής αποβάλλει με δεύτερη κίτρινη τον παίκτη της Λαμίας για θέατρο, επειδή… τόλμησε να πέσει και, μάλιστα, κάπου κοντά στο κέντρο του γηπέδου, πολύ μακριά από την περιοχή του Ολυμπιακού, τότε δεν χρειάζεται να κάνεις ρεπορτάζ για να ξέρεις ότι το ανθρωπάκι με τη σφυρίχτρα στο στόμα έφαγε μπούλινγκ στο ημίχρονο και “λύγισε”. Γι’ αυτό δεν ήθελε ούτε VAR ούτε ξένους διαιτητές ο Ολυμπιακός. Για να κλέβει αποτελέσματα που δεν δικαιούται με συνεργούς τους Ελληνες διαιτητές. Οπως έγινε και χθες, με θύμα τη Λαμία, που προηγήθηκε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά της αφαιρέθηκε από τους νταβατζήδες του ελληνικού ποδοσφαίρου το δικαίωμα να διεκδικήσει και να πάρει την πρόκριση. Μόνο στο Καραϊσκάκη η κίτρινη σε βάρος παίκτη του Ολυμπιακού μπορεί να γίνει δεύτερη κίτρινη, άρα αποβολή, παίκτη του αντιπάλου. Αλλά γι’ αυτή την αηδία δεν υπάρχει καμία... τροπολογία. Ούτε για τις “επισκέψεις” του Μαρινάκη στα αποδυτήρια των διαιτητών στο ημίχρονο. Ξεφτίλα...
ΥΓ. Ας είναι. Ο αποκλεισμός των… αδικημένων στα ημιτελικά, ή η ήττα στον τελικό θα πονέσει περισσότερο...
Στέλιος Γρηγοριάδης