Τον φοβάσαι τον ΠΑΟΚ. Παντού και πάντα. Ανεξάρτητα από έδρα και αντίπαλο. Φοβάσαι ότι ανά πάσα στιγμή θα γίνει ένα αυτοκαταστροφικό μαγικό και θα χαθεί ή δεν θα κερδηθεί ένα παιχνίδι. Περίπου το περιμένεις. Ξέρεις ότι αυτή η ομάδα βρίσκει πολύ συχνά τρόπο να δεχτεί άδοξα ένα ή και και περισσότερα γκολ. Αλλά το να φτάνει στο σημείο να προηγείται με 4-1 μέσα στην Τούμπα και να “κατορθώνει” να ισοφαριστεί, πάει πολύ. Αυτό ξεπερνάει τα όρια του πιθανού στο ποδόσφαιρου και φτάνει στα πλαίσια του φανταστικού, του ασύλληπτου, του εξωπραγματικού. Eίναι ένα κακόγουστο ανέκδοτο.
Ας υποθέσουμε, όμως, ότι ο Βιεϊρίνια δεν νικήθηκε στο πέναλτι από τον Κλέιμαν και ότι ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Βόλο με 5-4. Αλλάζει κάτι, ως προς την ουσία του προβλήματος, εκτός από το ότι δεν θα είχαν χαθεί οι δύο βαθμοί; Οχι. Τι θα έπρεπε να πούμε αν τελικά κέρδιζε; Οτι ο φοβερός κα τρομερός ΠΑΟΚ που γύρισε το 0-1 σε 4-1, απλά ταλαιπωρήθηκε μέχρι το φινάλε, επειδή έτυχε να γίνουν κάποια λάθη στην άμυνα; Και ότι η αρμάδα του Λουτσέσκου προχωρά ακάθεκτη και πάει για νίκη επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη, αφού πρώτα θα ξεπετάξει και την Κοπεγχάγη, στην πρόβα για το ντέρμπι;
Θα ήταν γελοίο να κρύψουμε τα αγωνιστικά προβλήματα κάτω από το χαλί επειδή θα ερχόταν, μετά κόπων και βασάνων, μία ακόμη νίκη. Και το επικίνδυνο θα ήταν να πέσουν για ύπνο το βράδυ της Κυριακής ήρεμοι και ευτυχισμένοι οι παίκτες και ο Λουτσέσκου, σα να πήγαν όλα μια χαρά αφού ο σκοπός πάλι επιτεύχθηκε.
Το λέμε από την αρχή της σεζόν, χωρίς να περιμένουμε το κακό αποτέλεσμα. Το λέμε μετά από κάθε ματς, γιατί μας υποχρεώνει να το πούμε η ίδια η ομάδα με την εικόνα της, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ έχει αγωνιστικές αρετές, αλλά πάσχει από συγκεκριμένες αδυναμίες και είναι πολλές. Είναι αδυναμίες που εκδηλώνονται ακόμη και όταν κερδίζει και προέρχονται από την έλλειψη ποιότητας στο ρόστερ, αλλά και την... ηλικία ορισμένων έμπειρων παικτών, που είναι φύσει αδύνατο να ξαναβρούν το παλιό, καλό, ολόφρεσκο, εαυτό τους. Αλλωστε, οι “ηλικιωμένοι” είναι και πιο επιρρεπείς στους τραυματισμούς. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι αυτοί που έχουν λείψει στα περισσότερα ματς, λόγω τραυματισμών, εκτός από τον Ολιβέιρα και τον Ροντρίγκο, είναι ο Βαρέλα, ο Κρέσπο, ο Βιειρίνια και ο Ελ Καντουρί. Ολοι αρκετά πάνω από τα 30...
Κάποιοι, λοιπόν, είναι “λίγοι” ποδοσφαιρικά για τον ΠΑΟΚ και κάποιοι άλλοι, που πρόσφεραν πολλά, εξακολουθούν να προσπαθούν με το μυαλό και την καρδιά, αλλά δεν τους ακούει πλέον το σώμα. Και, μέχρι στιγμής, μοναδική φωτεινή εξαίρεση είναι ο Μπίσεσβαρ. Αυτός που σχεδόν όλοι είχαν ξεγραμμένο.
ΥΓ1. Προφανώς, χωρίς Λουτσέσκου αυτός ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει φέτος τίτλο. Αλλά και με Λουτσέσκου, αν τον Ιανουάριο δεν γίνει ένα ευρύ και έξυπνο λίφτινγκ, η ομάδα θα “σκάσει” με μαθηματική ακρίβεια. Αν, βέβαια, δεν έχει χάσει τη σεζόν πριν ακόμη αλλάξει ο χρόνος.
ΥΓ2. Τι θα πει έξυπνο λίφτινγκ; Δείτε τι είδους παίκτες αγόρασαν με ελάχιστα χρήματα ο Βόλος, η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός και όχι μόνο...