Ο Άρης τελικά βρίσκεται σε παρατεταμένη επιθετική κρίση, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να κερδίσει σε τρίτο συνεχόμενο αγώνα. Κι αυτό φανερώνει ότι ο Πάρντιου δεν βρήκε ακόμη τον τρόπο η ομάδα να σκοράρει κεφαλαιοποιώντας την αγωνιστική της υπεροχή. Απ’ αυτή που είχε μπόλικη και χθες στο Περιστέρι. Ή δεν υπάρχουν στην ομάδα ποδοσφαιριστές για να κάνουν μέσα γήπεδο καλά τη δουλειά τους επιθετικά.
Χθες ο Άρης στο Περιστέρι ήταν συμπαγής μεσοαμυντικά, γινόταν γρήγορα κάτοχος της μπάλας, αλλά από εκεί ξεκινούσε το… μαρτύριο. Η μπάλα άλλαζε πολλά πόδια, αλλά τη στιγμή που όλοι οι παίκτες του Ατρομήτου βρισκόταν ήδη πίσω από αυτή. Αυτοματισμοί δεν υπήρχαν, ούτε και φαντασία, όποτε οι 12 τελικές δεν απέφεραν ούτε ένα, τουλάχιστον, γκολ. Ναι, ο Γιαννιώτης ήτα πολύ καλός χθες, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τη νέα βαθμολογική απώλεια του άρη. Οι τερματοφύλακες κάνουν τη δουλειά τους, όσο μπορούν καλύτερα, αλλά και οι επιθετικοί της αντίπαλης ομάδας θα πρέπει να βρίσκουν τον τρόπο ώστε να μην τους ηρωοποιούν.
Αυτό δηλαδή που έκαναν χθες οι «κίτρινοι», όπως και την προηγούμενη αγωνιστική κόντρα στον ΟΦΗ. Ο Πάρντιου δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα ότι όλες τις προηγούμενες ημέρες η ομάδα δούλεψε πολύ στα τελειώματα, αλλά βελτίωση δεν υπήρξε. Συμβαίνει και αυτό, αλλά κανείς δεν πετάει «λευκή πετσέτα». Πάντως είναι άξιο λόγου το γεγονός ότι οι «κίτρινοι» είχαν 65% κατοχή της μπάλας και δημιούργησαν 12 τελικές από τις οποίες μόνο οι τρεις είχαν κατάληξη την εστία. Και οι 12 τελικές είναι λίγες σε σχέση με την κατοχή της μπάλας που είχε ο Άρης. Με τον Ετέμπο σ’ έναν ακόμη αγώνα να έχει εξαιρετική απόδοση και τον Νταμπό να συνεργάζεται καλά μαζί του, ο Ατρόμητος έκανε λίγα πράγματα στο πρώτο ημίχρονο κι αυτά δεν ανησύχησαν τον Κουέστα.
Ο Πάρντιου που προτίμησε τον 4-2-3-1 έβαλε στον αγώνα τον Ιτούρμπε στο ένα άκρο της επίθεσης, τον Μαντσίνι στο άλλο και τον Ματέο πίσω από τον Γκρέϊ. Οι μεσοεπιθετικοί είχαν τρεξίματα και βοήθησαν σημαντικά στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Εκεί δηλαδή που ο Αρης παίρνει προβιβάσιμο βαθμό. Αν τον ίδιο βαθμό έπαιρνε και στο τελείωμα των φάσεων, όλα θα ήταν διαφορετικά για την ομάδα του Πάρντιου. Όταν όμως στα πρώτα 60 λεπτά έχει οκτώ τελικές χωρίς σε καμία να έχει πάει η μπάλα στην εστία, τότε δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουν οι «κίτρινοι».
Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά αν ο διαιτητής Ζαμπάλας στο 14ο όταν ο Φαμπιάνο έστειλε την μπάλα με κεφαλιά στα δίχτυα, δεν παρασύρονταν από τον Μανούχο που ήταν στο VAR και ακύρωνε το γκολ. Θα μπορούσε για μία φάση η οποία δεν ήταν ξεκάθαρη να πάει ο διαιτητής στην… οθόνη, όπως έκανε το β’ ημίχρονο σε μία φάση του Ατρομήτου που δεν είχε κατάληξη το γκολ. Ο Άρης όμως δεν έχει να παλέψει μόνο την επιθετική του δυσπραγία, αλλά και τον νέο «εχθρό» του που είναι οι VAR.