Πρεμιέρα με
θετικό πρόσημο ήταν η χθεσινή για τον
ΠΑΟΚ κόντρα στον Παναιτωλικό. Πήρε το
τρίποντο με γκολ που προήλθε από ωραία
συνεργασία δύο νέων μεταγραφών, του
Νάρεϊ και του Μπράντον που ήταν και από
τους καλύτερους σε απόδοση, μία ακόμη,
ο Κοτάρσκι ήταν πολύ σταθερός στις
επεμβάσεις του, ενώ δύο νέα παιδιά, ο
Κουλιεράκης και ο Τσαούσης άρπαξαν από
τα μαλλιά την ευκαιρία που τους δόθηκε.
Μάλιστα, μέσα από την φάση του γκολ και την συνολική παρουσία των γηπεδούχων αναδείχθηκαν και μερικά θετικά στοιχεία σε ομαδικό επίπεδο: η καλή κυκλοφορία μπάλας (εννιά πάσες σε 19’’ προηγήθηκαν της εκτέλεσης του Μπράντον), όπως και η συνοχή μεταξύ των γραμμών και η βελτίωση της ανασταλτικής λειτουργίας με την αμυντική γραμμή ψηλά. Ο Δικέφαλος δεν δέχθηκε φάσεις στην πλάτη της άμυνάς του όπως είχε συμβεί με την Λέφσκι και αυτό δείχνει ότι έχει γίνει δουλειά στο μεσοδιάστημα που προηγήθηκε.
Σίγουρα χρειάζεται και άλλη, καθώς μιλάμε για μία νέα ομάδα που πρέπει να μπολιάσει και άλλα πρόσωπα και να «φτιάξει» αυτοματισμούς στο παιχνίδι της. Φυσικά, όλα τα παραπάνω με την υποσημείωση ότι απέναντι στον ΠΑΟΚ βρισκόταν ο Παναιτωλικός και όχι μία πιο ισχυρή ομάδα. Παρ’ όλα τα θετικά, το ματς τελείωσε με τον δείκτη του σκορ στο 1-0 και με την Τούμπα να ζει μία μικρή λαχτάρα στο τέλος, όταν μία στιγμή απειρίας του Κουλιεράκη έφερε ένα λάθος που θα μπορούσε να στοιχίσει.
Με τις ευκαιρίες που έκανε ο ΠΑΟΚ στο ματς, ειδικά αυτή του Ντόουγκλας στο 88’ δεν χάνεται, θα μπορούσε σαφέστατα να πετύχει και ένα δεύτερο τέρμα, ωστόσο, να μην γελιόμαστε με ποσοστά κατοχής μπάλας πολύ υψηλά, η πιο βασική εξήγηση για την αγχωτική νίκη είναι η έλλειψη ορισμένων ποιοτικών μονάδων και ειδικά ενός μεσοεπιθετικού που θα έχει το απρόβλεπτο, το ένας εναντίον ενός, την υψηλού επιπέδου τελική ενέργεια.
Οι γηπεδούχοι τα έκαναν όλα ωραία, αλλά όταν έφταναν έξω από την μεγάλη περιοχή του Ανέστη ήταν πολύ προβλέψιμοι, ειδικά από το χρονικό σημείο που ο Αναστασίου βρήκε τον τρόπο να περιορίσει τις συνεργασίες Λύρατζη-Νάρεϊ από την δεξιά πλευρά.
Οι μεταγραφές Μπότο είναι καλά γρανάζια, αλλά χρειάζονται και οι πρωταγωνιστές
Με απλά λόγια, η εικόνα του ΠΑΟΚ ήταν θετική, οι παίκτες του ήρθαν με σφραγίδα Μπότο στην ενδεκάδα (Κοτάρσκι, Ντάντας, Νάρεϊ και Μπράντον), λειτούργησαν καλά σαν γρανάζια της μηχανής, όμως,λείπουν οι παίκτες που μπορούν να κάνουν την διαφορά. Ο Λουτσέσκου επανέλαβε στη συνέντευξη Τύπου ότι έχει ζητήσει δεκάρι ή εξτρέμ (έναν παίκτη με ατομική ενέργειά πολύ απλά), ο Ιβάν Σαββίδης πριν λίγες μέρες τόνισε, σε κομμάτι της ομιλίας του που δόθηκε στην δημοσιότητα, ότι «το ρόστερ δεν έχει κλείσει» και άρα θα πρέπει να περιμένουμε για τον παίκτη που ψάχνει να ενσωματώσει ο ΠΑΟΚ στο ρόστερ του εντός των ημερών. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτή η κίνηση η λύση του γρίφου του νέου ΠΑΟΚ. Η ομάδα πρέπει να βρει λύσεις και εκ των έσω. Κακά τα ψέματα, αν εξαιρέσουμε τον Ινγκασον που αναδεικνύεται, πλέον σε έναν εκ των ηγετών αυτής της ομάδας, τα υπόλοιπα μεγάλα συμβόλαια, ακόμη δεν έχουν πάρει μπροστά. Ο Κούρτιτς κινείται σε ρηχά νερά, το ίδιο και ο Ντόουγκλας που χθες έκανε και πάλι μία απερίσκεπτη ενέργεια (σπρώξιμο του Αποστολάκη πριν από εκτέλεση φάουλ) που θα μπορούσε να στοιχίσει τσάμπα κάρτα, ο Ζίβκοβιτς που χθες απουσίαζε λόγω καρτών δεν εμφάνισε τον καλό εαυτό του στα ματς με την Λέφσκι, ενώ ο Ολιβέιρα, μετά τον σοβαρό περσινό τραυματισμό του στο γόνατο και το νέο πρόβλημα φέτος με τα πλευρά μοιάζει ακόμη πολύ βαρύς, όπως και ο Ελ Καντουρί που επέστρεψε από τραυματισμό.
Αν αυτοί οι παίκτες δεν πάρουν μπρος, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στα νέα πρόσωπα που είναι μεν καλοί παίκτες, αλλά εν γνώσει εκείνων που τους έφεραν, με ρόλο σημαντικό, αλλά όχι πρωταγωνιστικό. Ειδικά για τους δύο παίκτες που αγωνίζονται στον νευραλγικό χώρο του κέντρου, τον Κούρτιτς και τον Ντόουγκλας, για τους οποίους έγινε προσπάθεια να φύγουν για να αποσυμφορηθεί το ρόστερ προκειμένου να έρθει ένας χαφ με άλλα χαρακτηριστικά και ένα δεκάρι, είναι επιτακτική ανάγκη να ανεβάσουν στροφές και να εμφανίσουν τον καλό εαυτό τους.
Ο Κουλιεράκης είναι ο νέος που πιστεύει πιο πολύ ο Λουτσέσκου
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε λίγο παραπάνω στο κεφάλαιο νέοι παίκτες που έθιξε χθες και ο ίδιος ο Λουτσέσκου ενοχλημένος από την ταμπέλα που του έχει «κολληθεί» ως «ο προπονητής που δεν βάζει εύκολα νέους παίκτες να αγωνιστούν».
Σαφέστατα, υπάρχει αντίλογος για ορισμένες από τις περιπτώσεις νέων παικτών που έπαιξαν επί των ημερών του. Για παράδειγμα, είναι αλήθεια ότι ο Λύρατζης και ο Τσιγγάρας μπήκαν αφού είχαν δοκιμαστεί όλες οι άλλες λύσεις έμπειρων και δεν ανταποκρίθηκαν, όπως επίσης είναι αλήθεια ότι ο Λημνιός και ο Ζαμπά (δύο παίκτες, πάντως, με πρότερη επαγγελματική εμπειρία), εξελίχθηκαν ως παίκτες πρώτης γραμμής στα χέρια του.
Όμως-και αυτό μπορεί να το βεβαιώσει ο γράφων- η προώθηση του 19χρονου Κουλιεράκη είναι μία περίπτωση που την πιστώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό ο προπονητής του ΠΑΟΚ. Από τον περασμένο χειμώνα τον είχε μαζί του στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας και σχημάτισε την άποψη ότι είναι ταλέντο υψηλών προδιαγραφών, με ξεχωριστά σωματικά και ψυχολογικά χαρίσματα (άκρως εντυπωσιακή η δήλωση που έκανε για το ότι δεν θα φοβόταν ούτε απέναντι σε δύο ενδεκάδες της Μάντσεστερ Σίτι). Όσοι είχαν την τύχη να ζήσουν από κοντά την προετοιμασία του ΠΑΟΚ στην Ολλανδία φέτος, ξέρουν πολύ καλά πόσο θερμά μιλάει ο 53χρονος τεχνικός για τον Κρητικό αμυντικό. Οπότε, μόνο τυχαίο δεν είναι που τον προτίμησε αντί του Κάργα. Ο πιτσιρικάς πρέπει να αντιληφθεί πόσο μεγάλη είναι η ευκαιρία που του δίνεται αυτή την περίοδο και να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του.
Υ.Γ.
Πλέον, όλοι γνωρίζουν ότι οι συχνές
αναφορές του Λουτσέσκου, μετά από σχετικά σημαντικό
διάστημα, σε ματς που ο ΠΑΟΚ αδικήθηκε, γίνονται για λόγους συσπείρωσης.
Χθες, χρησιμοποίησε ξανά αυτή την
ρητορική αναφερόμενος στα λάθη του
VAR στον τελικό
του Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ, με τον ίδιο σκοπό.
Το ερώτημα, όμως, είναι κατά πόσο αυτή
η ρητορική στην παρούσα φάση βοηθά τον
ΠΑΟΚ, από την στιγμή που η προσέγγιση
από πλευράς ΠΑΕ είναι πολύ πιο ήπια, διαφορετική, σε
σχέση με εκείνη του 2018.