Ο Αρης την ήθελε όσο τίποτε άλλο τη νίκη που πέτυχε στο ΟΑΚΑ επί της ΑΕΚ. Δεν ήταν μόνο η ανάγκη για βαθμολογικό κέρδος που έκανε τον αγώνα ύψιστης σημασίας, ήταν και η ψυχολογία των παικτών που έπρεπε να τονωθεί.
Οι δύο ισοπαλίες με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ άρχισαν να βυθίζουν τον Αρη στην εσωστρέφεια και να συγκεντρώνονται «μαύρα σύννεφα» πάνω από το «Κλ. Βικελίδης». Ηταν κι αυτή η αρνητική προϊστορία των «κίτρινων» στα πλέϊ οφ των δύο προηγούμενων χρόνων, όπου ο Αρης είχε δυσανάλογη βαθμολογική συγκομιδή μ’ αυτή που είχε στην κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος, που δημιουργούσε αμφισβήτηση για το αν θα μπορέσει η ομάδα να πετύχει τον στόχο της.
Ο Μπούργος ήταν σίγουρα από τους πρώτους που πίστευε ότι μπορεί ο Αρης να αλλάξει την εικόνα του βαθμολογικού πίνακα. Προπονητής που έδειξε ότι δεν κάθεται με «σταυρωμένα τα χέρια» περιμένοντας από την θεά τύχη να αλλάξει η αγωνιστική εικόνα της ομάδας, έδειξε αντανακλαστικά αμέσως μετά το πρώτο στραβοπάτημα.
Στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ο Αρης «έβγαλε» τις παθογένειες που είχε με τον Μάντζιο στον πάγκο, αλλά ο Αργεντινός επιχείρησε να το αλλάξει με τα Γιάννινα. Δοκίμασε το 4-3-3 το οποίο όταν διαπίστωσε ότι δεν του «βγαίνει» έκανε αλλαγές προσώπων και σχηματισμού. Επέστρεψε ο Αρης στο β’ ημίχρονο στο 4-2-3-1, αλλά δεν κέρδισε. Παρ’ όλα αυτά ο Μπούργος δεν έχασε την αισιοδοξία του. Αλλαξε πράγματα στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ, «στήριξε» Εμπακατά και Πάλμα, γύρισε το σχήμα σε 4-4-2 και ο Αρης πέτυχε μία τεράστια νίκη.
Ο Αργεντίνος από την πρώτη ημέρα που κάθισε στον πάγκο του Αρη έδειξε ότι είναι κανονικός προπονητής. Κατάφερε να δείξει από τον πρώτο αγώνα ότι έχει ως στόχο και μπορεί να αλλάξει το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας. Πλέον δείχνει και ότι λειτουργεί με κανόνες ισονομίας και ότι είναι τολμηρός.
Δεν στηρίζεται μόνο σε 13-14 ποδοσφαιριστές και σε επιλογές για την 11άδα που κάνουν την ομάδα προβλέψιμη αγωνιστικά. Αυτό δίνει κίνητρο σ’ όλους τους παίκτες και αιφνιδιάζει τον αντίπαλο. Καλύτερα δε γίνεται.