Ο προπονητής της ΑΕΚ, Ματίας Αλμέιδα μιλώντας στην κάμερα της COSMOTE TV για την πρεμιέρα των play offs, άφησε αιχμές για τη διαιτησία και πιο συγκεκριμένα για το προηγούμενο παιχνίδι με τον Άρη (3-3) στο Βικελίδης.
«Πιστεύω ότι κάναμε τα πάντα για να μπορέσουμε να πάρουμε τη νίκη. Όμως, πριν από περίπου δέκα μέρες είχαν έρθει διαιτητές εδώ για να μας κάνουν μία ομιλία για τους νέους κανονισμούς. Το τελευταίο πέναλτι, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό, δεν είναι πέναλτι. Πάντα σύμφωνα με τους κανονισμούς. Εμείς κάναμε τα πάντα για να μπορέσουμε να κερδίσουμε το παιχνίδι, ανατρέψαμε το εις βάρος μας σκορ. Παίξαμε ένα παιχνίδι πάνω – κάτω. Δημιουργήσαμε ευκαιρίες για να σκοράρουμε. Κάναμε κάποια λάθη.
Αλλά όταν παίξαμε στο Κύπελλο με τον Άρη, στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης υπήρξε πέναλτι, γιατί η μπάλα κτύπησε και στα δύο χέρια του παίκτη του Άρη. Εκείνη τη φορά δεν υπήρξε κάποια τιμωρία. Αυτή τη φορά, όμως, δεν ακολουθήσαμε τους κανονισμούς, σύμφωνα με την ομιλία που μας έκαναν οι διαιτητές για περίπου μία ώρα. Και μερικές φορές αυτές οι μικρές «λεπτομέρειες» μπορούν να σου αφαιρέσουν δύο βαθμούς. Μικρές «λεπτομέρειες» που μπορεί στον κόσμο του ποδοσφαίρου να ξεχνιούνται, αλλά σε εμένα είναι συνεχώς παρούσες».
Είχατε χαρακτηρίσει τα περσινά Playoffs ως «γιορτή στην οποία όλοι θα ψάξουν την τούρτα». Αντιλαμβάνεστε και τα φετινά ως τέτοια;
«Ναι, απλά η διαφορά είναι ότι τώρα αρχίζει το πάρτι και ξαφνικά μας… σβήνουν το φως. Μόλις πάει να ξεκινήσει, θα σταματήσει για τρεις εβδομάδες. Προφανώς, σου φεύγει όλη αυτή η διάθεση όταν έχεις συνεχόμενα παιχνίδια και πρέπει να ετοιμάσεις τα ματς, να δεις τι θα κάνουν οι αντίπαλοι. Δυστυχώς, είναι πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα της διακοπής. Δεν έχω δει να συμβαίνει κάτι παρόμοιο σε άλλα πρωταθλήματα. Όμως, είναι πράγματα που εμείς οι προπονητές δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Εμείς θα είμαστε τρεις εβδομάδες, κάνοντας προπόνηση όπως μπορούμε. Όμως, το πιο όμορφο σε αυτό το άθλημα είναι η αδρεναλίνη, όταν τα πράγματα πηγαίνουν γρήγορα. Ελπίζω να μην συνέβη αυτό για να ξεκουραστούν κάποιες ομάδες».
Ο πρώτος από τον τέταρτο έχουν τέσσερις βαθμούς διαφορά, εσείς είστε στο -1 από την πρώτη θέση. Ο υψηλός ανταγωνισμός είναι κάτι που μπορεί να αγχώσει τους συμμετέχοντες σε αυτόν;
«Εμένα, προσωπικά, δεν με αγχώνει, μου αρέσει. Θα μου άρεσε περισσότερο να ήμασταν πρώτοι. Όταν κάποιος είναι πρώτος, εξαρτάται μόνο από τον εαυτό του, όταν δεν είναι πρώτος, τότε εξαρτάται από άλλες συνθήκες. Η δική μας νοοτροπία δεν αλλάζει. Είτε είμαστε πρώτοι, είτε δεν είμαστε, προσπαθούμε να έχουμε το δικό μας στυλ και να ψάχνουμε πάντα τη νίκη. Γιατί προετοιμαζόμαστε και θέλουμε να είμαστε πρωταθλητές. Αλλά σε ένα δίκαιο ποδόσφαιρο. Σε ένα ποδόσφαιρο που να μην συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Και η αλήθεια είναι ότι στον προηγούμενο αγώνα το αισθάνθηκα αυτό… Γιατί όλοι πρέπει να κάνουμε άμυνα μέσα στα παιχνίδια.
Και η ερώτηση είναι: πως κάνουμε άμυνα σε μια στατική φάση, σε ένα φάουλ; Αυτό το φάουλ δεν υπήρξε ποτέ, γιατί δεν είχε προηγηθεί. Οπότε, σήμερα θα ήμασταν με δύο βαθμούς παραπάνω. Είναι απλό. Τώρα αν θέλουμε να καλύψουμε τον ήλιο με το δάκτυλο, μπορούμε να πούμε ότι δεν κάναμε καλή άμυνα σε ένα φάουλ. Οι ποδοσφαιριστές μας ξέρουν ότι εμείς προσπαθούμε να μην κτυπάμε τον αντίπαλο, να αποφεύγουμε τα φάουλ. Τώρα, αν δίνουν κάποια φάουλ που δεν υπάρχουν, είναι περίεργο… Επίσης, καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να δεχθεί κάποιος ότι η ΑΕΚ πηγαίνει για ένα ακόμη πρωτάθλημα. Αλλά εμείς θα δώσουμε τη «μάχη» μας για να κερδίσουμε άλλο ένα πρωτάθλημα».
Έχετε μπροστά σας το παιχνίδι απέναντι στη Λαμία, μια ομάδα που φέτος βάζει δύσκολα στους μεγάλους…
«Δύσκολο. Είναι δύσκολο. Είναι μια ομάδα που ξέρει να αμύνεται καλά και μπορεί να μην σου αφήσει χώρους. Μια ομάδα που μπήκε στα Playoffs, για κάποιον λόγο μπήκε στα Playoffs. Αλλά είναι κρίμα στην αρχή αυτής της γιορτής να μην υπάρχει κόσμος. Περίεργο… Πριν από λίγες μέρες έπαιξαν με κόσμο. Όχι; Εγώ πάντα λέω ότι δίνω τη «μάχη» μου για ένα καλύτερο ποδόσφαιρο, για ένα ισοδύναμο ποδόσφαιρο. Και πάντα να κερδίζει ο καλύτερος.
Όλοι διαμαρτυρόμασταν γιατί ο κόσμος δεν μπορούσε να μπει στα γήπεδα. Και στο πρώτο παιχνίδι αυτής της γιορτής ο κόσμος δεν μπαίνει στο γήπεδο. Πολλές φορές ίσως θεωρούμε ότι ομαλοποιείται το κακό. Εγώ δεν μπορώ να το θεωρήσω φυσιολογικό, γιατί πάντα το κακό θα είναι κακό. Είμαστε εδώ για να το βελτιώσουμε. Αλλά και αυτό μου φαίνεται περίεργο».
